اسب بخار

اسب بخار (به انگلیسی: Horsepower) که به اختصار با hp نشان داده می شود، یکای توان است که میزان کار انجام شده در واحد زمان را بیان می کند. این واژه در اواخر قرن هجدهم توسط مخترع اسکاتلندی، جیمز وات برای مقایسهٔ بازده موتور بخار با قدرت اسب های کاری به تصویب رسید. بعد از آن برای سنجش بازده موتورهای پیستونی و الکتریکی و توربین ها کاربرد آن بیشتر گسترش یافت، اما امروزه این اصطلاح به خاطر تعریف های مختلفی که از آن موجود بوده، در علوم چندان به کار نمی رود. اسب بخار به عنوان مقیاسی از توان موتورهای درون سوز بیشتر در صنعت خودروسازی اصطلاحی رایج است. واحد توان در دستگاه SI وات است. یک اسب بخار، بنابر تعاریف مشهور، بین ۷۳۵٫۵ تا ۷۵۰ وات است.در منابع و محاسبات مهندسی برق، یک اسب بخار برابر با ۷۴۶ وات است.تصویر اسب بخار متریک (اسب بخار). یک اسب بخار قدرت مورد نیاز برای بلند کردن وزن ۷۵ کیلوگرم (میانگین وزن یک نفر) به یک متری (۳٫۲۸ فوت) در عرض یک ثانیه است. اسب بخار متریک معادل تقریبی ۷۳۵٫۵ وات است.

اَسب بُخار (horsepower)
یکای بریتانیایی توان، با نماد hp. اکنون وات جایگزین آن شده است. این یکا را نخستین بار جیمز وات، مهندس بریتانیایی، برای مقایسۀ توان موتور بخار و اسب به کار برد. وات دریافت که یک اسب توانایی ۳۶۶ فوت پوند کار در ثانیه را دارد، امّا برای امکان پذیرشدن استفاده از «اسب بخار» برای کار افزودۀ موتورهای بخارِ کارآمدتر، توان کشش اسب را ۵۰ درصد بیشتر در نظر گرفت. از این رو، یک اسب بخار معادل ۵۵۰ فوت پوند بر ثانیه (۷۵۴.۷ وات) و بیشتر از توان واقعی اسب است. اسب بخار در دستگاه متری برابر۷۳۵.۵ وات، و اسب بخار استاندارد ایالات متحد برابر ۷۴۶ وات است.