کیکاوس

کیکاوس ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
کاووس پسر کی قباد
کیکاوس (کوهرنگ)
کیکاوس (بهبهان)

کیکاوس (بهبهان). کیکاوس (بهبهان)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بهبهان در استان خوزستان ایران است.

کیکاوس (کوهرنگ). مختصات: ۳۲°۲۲′۳۲″ شمالی ۴۹°۵۲′۱۵″ شرقی / ۳۲.۳۷۵۵۶° شمالی ۴۹.۸۷۰۸۳° شرقی / 32.37556; 49.87083
کیکاوس روستایی است در شهرستان کوهرنگ، بخش بازفت، استان چهارمحال و بختیاری.

کِیکاوس
کِیکاوس
(یا: کاووس ) در شاهنامۀ فردوسی پسر بزرگ کِیقُباد و پادشاه ایران. در آغاز پادشاهی، رامشگری دیوزاد او را به رفتن به مازندران برانگیخت . کیکاوس به مازندران لشکر کشید. شاه مازندران، دیو سپید را مأمور مقابله با ایرانیان کرد. دیو سپید و سپاهش ابر سیاهی شدند و سپاه ایران و چشم کیکاوس و بیشتر همراهان او را تار و نابینا کردند و گنج های ایرانیان را به تاراج بردند و شاه و سپاهش را اسیر کردند. رستم، پس از گذشتن از هفت خان به مازندران نزد کیکاوس رفت و برای درمان چشمان او دیو سپید را کشت و خون او را به چشمان کیکاوس چکاند. آن گاه کیکاوس و رستم با شاه مازندران جنگیدند و او را قطعه قطعه کردند و پیروزمند به ایران بازگشتند. کیکاوس پس از چندی، به توران و چین رفت و همه را فرمانبردار خود کرد. سپس به مُکران و کوه قاف و باختَر رفت و یک ماه در نیمروز مهمان رستم بود. پس از چند سفر جنگی به هاماوَران رفت و سودابه دختر شاه آن جا را به زنی گرفت؛ اما شاه هاماوَران، کیکاوس و همراهان را به نیرنگ به بند کشید. در این هنگام، اَفراسیاب نیز به ایران تاخت . ایرانیان باز ناگزیر رستم را به یاری خواندند. کیکاوس آزاد شد و افراسیاب شکست خورد و به توران گریخت . مشهور ترین کار کیکاوس پرواز او به آسمان است که دیوی او را به این کار انگیخت . او، پس از پروردن جوجه های عقاب ، چهار عقاب را بر تختی بست و با انگیختن عقاب ها به گرفتن گوشتی که به چهار سوی تخت بسته بود، به آسمان پرواز کرد. عقاب ها پس از مدتی پرواز خسته شدند و او را بر زمین کوفتند. یزدان او را از این روی زنده نگه داشت تا سیاوش از پشت او زاده شود. رستم و یاران، خود را به او رساندند و به ایران بازش آوردند. کیکاوس تاج شاهی را به کیخسرو داد و خود پس از ۱۶۰ سال فرمانروایی درگذشت . کیکاوس گنجی به نام گنج عروس در طوس داشت که کیخسرو آن را به رستم و زال بخشید. دینوَری مرگ کیکاوس را در زندان می داند. او می نویسد که مردم بر کیکاوس شوریدند و او را از فرمانروایی عزل کردند و کیخسرو را بر جای وی نشاندند. در اوستا و متن های پهلوی دربارۀ کیکاوس ، که باید از شخصیت های اساطیری کهن باشد، مطالب متفاوتی آمده است . بنابر این منبع، او چهار یا هفت کاخ در البرزکوه داشته است که در آن ها می زیست و خود و آدمیان را زندگی جاویدان می داد و هر پیری که مرگ را نزدیک می دید، با رفتن به این کاخ ها جوانی ۱۵ساله می شد.