انتظار

انتظار کلمه ای عربی به معنای «چشم به راه بودن» است. انتظار مانند گرسنگی، تشنگی، خشم و بغض امری وجدانی است که هرگز با توصیفات ذهنی، حقیقت آن درک نمی شود.
انتظار امری است که شیعیان در زمان غیبت حجت بن الحسن، باید به آن پایدار باشند. به این معنا که باید منتظر ظهور امام زمان باشند و این را از یاد نبرند و هر لحظه به یاد او باشند. تا جایی که یکی از شرط های پذیرفته شدن اعمال شیعیان انتظار فرج حجت بن الحسن است.
در کتب شیعه انتظار را به یک حالت قلبی و نفسانی تعریف کرده اند که:
معنای انتظار عبارت است از یک حالت قلبی و روحی که از آماده شدن برای چیزی که در انتظارش هستی، بر می آید… پس هر قدر انتظار شدیدتر باشد، آماده شدن هم بیشتر می شود. آیا نمی بینی که وقتی مسافری داشه باشی که منتظر آمدنش هستی، هر چه زمان آمدنش نزدیکتر شود، آمادگی تو هم برای این امر بیشتر می شود.

اِنتظار
اصطلاحی در سنت شیعی به معنای منتظر ظهور امام دوازدهم بودن و خود را برای ظهور او آماده کردن. انتظار در روایات فراوان یکی از وظایف مهم مسلمانان در عصر غیبت دانسته شده و در روایتی از پیامبر(ص) بهترین عمل امت اسلامی خوانده شده است. شیعیان در دعاهای خود از خداوند می خواهند که ایشان را جزو منتظران فرج قرار دهد. عالمان شیعه کتاب هایی دربارۀ وظایف منتظران نوشته اند و پرهیزکاری، پایبندی به وظایف دینی و امیدواری به نصرت خداوند و پیروزی نهایی حق طلبان را لازمۀ انتظار فرج دانسته و تأکید کرده اند که فرد یا جامعۀ منتظر اصلاح، باید خود صالح باشد. بنابراین، در نظر آنان، این که افرادی به بهانۀ انتظار فرج، تکلیف بزرگ دوران غیبت را از خود ساقط تلقی کنند و از قیام به اصلاح و یاری حق سرباز زنند، با برگزیدن «انتظار منفی» به «انتظار مثبت» که همان انتظار واقعی است، پشت کرده و از فرهنگ انتظار فاصله گرفته اند.

[ویکی فقه] انتظار فرج یعنی چشم به راه بودن، همراه با امید و بسترسازی برای پیروزی نهایی حق بر باطل، گسترش جهانی صلح، عدالت و ایمان اسلامی و استقرار دولت حق در سراسر گیتی به دست مهدی موعود (عج) می باشد.
انتظار در لغت به معنای چشم به راه بودن و نگران بودن است. و از نظر روان شناسی، کیفیتی روحی است که سبب پیدایش حالت آمادگی است برای آنچه انتظار می رود و نقطه مقابل آن یأس و ناامیدی است. و از نظر اصطلاحی به معنای اعتقاد به این است که فرجام تاریخ با عدالت و سعادت جهانی رقم خواهد خورد.

ماهیت انتظار
ماهیت و چیستی انتظار آمیزه ای از دو عنصر است: عنصر نفی و عنصر اثبات. عنصر نفی همان بیگانگی با وضع موجود و ناخشنودی از آن است و عنصر اثبات امید به آینده ای روشن و آرمانی و بسترسازی برای آن است. مفهوم انتظار در اصطلاح کلامی اش برگرفته از روایات و همان چشم داشتن به وعده الهی است همراه با سعی و تلاش در آماده ساختن روح و جسم خود و جامعه برای روزی که با طلوع خورشید عالم تاب حضرت مهدی (عج) گشایشی در همه شئون زندگی بشر پدید آید

پیشینه انتظار
خاستگاه بحث انتظار در اسلام به زمان رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) برمی گردد؛ از آن حضرت ده ها روایت درباره نشانه های ظهور، ویژگی های موعود و کارهای بزرگی که پس از ظهور انجام می دهد، رسیده است.

موضوع انتظار
...

[ویکی اهل البیت] انتظار در لغت به معنی چشم به راه بودن است و در اصطلاح به حالت آمادگی قلبی و روحی اطلاق می شود که شیعیان بایستی برای ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف داشته باشند.
در کتاب مکیال المکارم آمده است: معنای انتظار عبارت است از یک حالت قلبی و روحی که از آماده شدن برای چیزی که در انتظارش هستی، برمی آید... پس هر قدر انتظار شدیدتر باشد، آماده شدن هم بیشتر می شود. آیا نمی بینی که وقتی مسافری داشته باشی که منتظر آمدنش هستی، هر چه زمان آمدنش نزدیکتر شود، آمادگی تو هم برای این امر بیشتر می شود.
اصطلاح انتظار برگرفته از روایات است و اهمیت آن تا اندازهای است که یکی از شرط های پذیرفته شدن اعمال شیعیان انتظار فرج امام زمان است.
برای بیان کردن فرهنگ انتظار باید مؤلفه های انتظار بیان گردد؛ زیرا در پرتو بیان مؤلفه ها و ویژگی های فرهنگ انتظار، می توان به فرهنگ انتظار پی برد از این رو ضرورت نکات اصولی که فرهنگ انتظار بر آن استوار است، بیان گردد:
1. در تفکر شیعی، انتظار موعود به عنوان یک اصل مسلم اعتقادی مطرح است و در بسیاری از روایات بر ضرورت انتظار قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف تصریح شده است که به عنوان مثال روایات زیرا را بیان می کنیم:
امام صادق علیه السلام به اصحاب خود فرمودند: آیا شما را خبر ندهم به آنچه خدای صاحب و عزت و جلال، هیچ عملی را جز به آن سه از بندگان نمی پذیرد؟ گفتم: چرا. فرمود: گواهی دادن به این که هیچ شایسته ی پرستش جز خداوند نیست و این که محمد صلی الله علیه و آله بنده و فرستاده اوست و اقرار کردن به آنچه خداوند به آن امر فرموده و ولایت ما و بیزاری از دشمنانمان و تسلیم شدن به آنان و پرهیزگاری و تلاش و مجاهدت و اطمینان و انتظار قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف.
شیخ صدوق نیز از حضرت عبدالعظیم حسنی روایت می کند که: «روزی بر آقایم محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن ابی طالب علیهم السلام وارد شدم و می خواستم که درباره ی قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف از آن حضرت سؤال کنم که آیا همان مهدی، است؟ حضرت خود سخن را آغاز کرد و فرمود: ای ابوالقاسم! به درستی که قائم از ماست و اوست مهدی که واجب است در (زمان) غیبتش انتظار کشیده شود و در ظهورش اطاعت گردد و او سومین امام از فرزندان من است».
2. از اصول فرهنگ انتظار اعتقاد قلبی به ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است و منتظر مؤمن باید یقین داشته باشد به این که حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف که امام دوازدهم و فرزند بلاواسطه امام حسن علیه السلام است. از روزی که متولد شده است تاکنون به همین بدن عنصری زنده و باقی است و روزی ظاهر می شود و جهان را پر از عدل می کند و ظهور آن حضرت روز معینی ندارد که مردم بدانند بلکه احتمال دارد همین امسال اتفاق بیفتد و احتمال هم دارد سالهای بسیار تأخیر بیفتد.

[ویکی فقه] انتظار (روایات). ماهیت و چیستی انتظار آمیزه ای از دو عنصر است: عنصر نفی و عنصر اثبات. عنصر نفی همان بیگانگی با وضع موجود و ناخشنودی از آن است و عنصر اثبات امید به آینده ای روشن و آرمانی و بسترسازی برای آن است. مفهوم انتظار در اصطلاح کلامی اش برگرفته از روایات و همان چشم داشتن به وعده الهی است همراه با سعی و تلاش در آماده ساختن روح و جسم خود و جامعه برای روزی که با طلوع خورشید عالم تاب حضرت مهدی عجّل الله فرجه الشریف گشایشی در همه شئون زندگی بشر پدید آید.
انتظار از نظر لغوی به معنای توقع داشتن، چشم به راه بودن و نگرانی است و در اصطلاح شیعه عبارت است از: اعتقاد کامل و ایمان محکم بر امامت و ولایت و سرپرستی حضرت صاحب الزمانا و امید به آمدن و ظهور آن حضرت و شروع حکومت حق و حق پرستان است. حضرت علی علیه السّلام می فرمایند: «انتظروا الفرج و لاتیاسوا من روح الله (فضل الله) فان احب الاعمال الی الله عزوجل انتظار الفرج؛ از رحمت خداوند مایوس نباشید؛ زیرا محبوب ترین کارها نزد خداوند عزوجل انتظار فرج است». امام صادق علیه السّلام می فرماید: «من مات منتظرا لهذا الامر کان مع القائم فی فسطاطه لا بل کان کالضارب بین یدی رسول الله، بالسیف؛ هر که درانتظار این امر (ظهور قائم) بمیرد، همچون کسی است که با قائم در خیمه او باشد؛ بلکه به مانند کسی است که در کنار پیامبر خدا، شمشیر زند».جمال یار ندارد نقاب و پرده ولیتو خاک ره بنشان تا نظر توانی کرد
آیات انتظار
پیامبر گرامی اسلام، می فرماید: «خوشا به حال آن که مهدی علیه السّلام را ببیند و خوشا حال آن که او را دوست بدارد و خوشا حال کسی که امامت او را باور داشته باشد». امام علی علیه السّلام : «منتظر فرج (آل محمد) باشید و از رحمت خدا ناامید نگردید؛ به راستی که محبوب ترین کارها نزد خداوند بزرگ، انتظار فرج است». در لوح فاطمه زهرا علیه السّلام : «... سپس به دلیل رحمت بر جهانیان، سلسله اوصیاء را به وجود فرزند امام حسن عسگری علیه السّلام تکمیل خواهم کرد؛ کسی که کمال موسی و شکوه عیسی و صبر ایوب را داراست...» . امام حسن مجتبی علیه السّلام در ضمن روایتی، پس از بیان برخی از مشکلات زمان بعد از رسول خدا، فرمود: «خداوند در آخرالزمان مردی را برمی انگیزد... و او را به وسیله فرشتگان خود پشتیبانی می کند و یارانش را حفظ می کند... و او را بر تمامی ساکنان زمین چیره می سازد... او زمین را از عدالت و روشنایی و دلیل آشکار پر می سازد... خوشا حال آن که روزگار او را ببیند و سخن او را بشنود». امام حسین علیه السّلام فرمود: «خداوند به وسیله او(امام مهدی علیه السّلام) زمین را زنده می کند؛ پس از آنکه مرده باشد و به وسیله او آئین حق را بر تمامی دین ها پیروز گرداند؛ هر چند مشرکان را خوش نیاید. برای او غیبتی است که گروهی در آن از دین باز می گردند و گروهی دیگر بر دین استوار می مانند... همانا آن که در غیبت او بر اذیت ها و تکذیب ها شکیبایی کند، مانند کسی است که پیش روی رسول خدا، با شمشیر جهاد کرده باشد».
انواع انتظار
...