استصحاب عدم مجعول

[ویکی فقه] استصحاب عدم مجعول به حکم به استمرار عدم حکم شرعی اطلاق می شود.
استصحاب عدم مجعول از اقسام استصحاب عدمی است و در موارد شک در وجود حکمی شرعی جاری می شود؛ به این معنا که قبل از ورود شرع ، نسبت به عدم چنین مجعولی یقین وجود داشت، از این رو پس از شک نیز حکم به بقای آن می شود، مثل: استصحاب عدم مجعولیت حرمت نماز جمعه در زمان غیبت امام معصوم علیه السّلام . جعل شرعی یعنی انشای حکم تکلیفی یا وضعی از سوی شارع که ظرف آن، عالم اعتبار است؛ اما مجعول شرعی عبارت است از حکم شرعی (وضعی یا تکلیفی) که به موضوعی خاص تعلق می گیرد.