کلمه جو
صفحه اصلی

جین استن

دانشنامه عمومی

جین آستن. جین آستن (به انگلیسی: Jane Austen)‏، (۱۶ دسامبر ۱۷۷۵ – ۱۸ ژوئیهٔ ۱۸۱۷) نویسنده قرن هجدهم و نوزدهم انگلیسی است که آثارش ادبیات غرب را سخت تحت تأثیر قرار داد. شناخت او از زندگی زنان و مهارتش در گوشه و کنایه ها، او را به یکی از مشهورترین رمان نویسان عصر خودش تبدیل کرده است.
غرور و تعصب (۱۷۹۶)
عقل و احساس (چند ماه پس از تجدید نظر در نسخهٔ نهایی کتاب غرور و تعصب)
نورثنگر ابی (۱۷۹۸)
منسفیلد پارک (۱۸۱۳)
اما (۱۸۱۴)
ترغیب (۱۸۱۵)
جین آستین در ۱۶ دسامبر ۱۷۷۵ در استیونسن، همپشر، جنوب شرقی انگلستان، به دنیا آمد. او هفتمین فرزند یک کشیش ناحیه بود. در سال ۱۸۰۱ که پدرش بازنشسته شد، خانوادهٔ آستین به بث نقل مکان کرد. پدرش در سال ۱۸۰۵ از دنیا رفت و جین آستین و مادرش چندبار نقل مکان کردند، تا سرانجام در سال ۱۸۰۹ در نزدیکی التن در همپشر ماندگار شدند. جین آستین در همین محل ماند و فقط چند بار به لندن سفر کرد. در مه ۱۸۱۷ به سبب بیماری به وینچستر کوچ کرد تا نزدیک پزشکش باشد، و در ژوئیهٔ ۱۸۱۷ همان جا درگذشت.جین آستن چند سالی از عمر خود را در شهر باث سپری کرد و این شهر به عنوان محل اقامت او مشهور است. مؤسسه ای به نام «مرکز جین آستن» در خیابان «گی» در مرکز شهر باث موجود است که هر سال جشنواره ای به نام جشنواره جین آستن در این شهر برگزار می کند.رمان های جین آستین از پرخواننده ترین آثار در ادبیات جهان اند و حدود دویست سال است که نسل های پیاپی با کشش و علاقهٔ روزافزون رمان های او را می خوانند.
جین آستین در دوران نوجوانی نوشتن رمان را آغاز کرد. او در شش رمان دربارهٔ زندگی در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم نوشت. چهار تا از این کتاب ها در یک دوره چهار ساله منتشر شدند که نشان دهنده سرعت نویسنده در نگارش بود. 'عقل و احساس، غرور و تعصب، مانسفیلد پارک و اما' کتاب هایی بودند که در زمان حیات او چاپ شد. دو کتاب دیگر او پس از مرگش منتشر شد. کتاب هفتم او هیچ گاه به پایان نرسید. آستین در دورانی که زنده بود کتابهایش را بدون نام چاپ می کرد و هیچ کس نمی دانست که نویسنده کتاب، چه کسی است.
جین آستین بر خلاف قهرمان های رمانش در طول عمر ۴۱ ساله اش هرگز ازدواج نکرد.

نقل قول ها

جین آستن. جین آستن (۱۷۷۵–۱۸۱۷) نویسندهٔ انگلیسی بود.
• «ما در شهرهای بزرگمان، بهترین اخلاق هایمان را نمی بینیم.»• «هیچ مردی از این ناراحت نمی شود که مثلاً یک نفر از زن محبوبش تعریف و تمجید کند. خود آن زن است که می تواند این را به ناراحتی برای مردش تبدیل کند.» -> نورثنگر ابی
• «انسانی که وقت خود را به بطالت می گذراند از فضولی در امور دیگران هم، ابایی ندارد.»


کلمات دیگر: