جنگ و صلح

جنگ و صلح (به روسی: Война́ и мир یا Voyná i mir) نام رمان مشهور لئو تالستوی، نویسنده شهیر روس است. وی کتاب جنگ و صلح را در سال ۱۸۶۹ میلادی نوشت. این کتاب یکی از بزرگ ترین آثار ادبیات روسی و از مهم ترین رمان های ادبیات جهان به شمار می رود. در این رمان طولانی بیش از ۵۸۰ شخصیت با دقت توصیف شده اند و یکی از معتبرترین منابع تحقیق و بررسی در تاریخ سیاسی و اجتماعی سده نوزدهم امپراتوری روسیه است و به شرح مقاومت روس ها در برابر حملهٔ ارتش فرانسه به رهبری ناپلئون بناپارت می پردازد. منتقدان ادبی آن را یکی از بزرگ ترین رمان های جهان می دانند. این رمان، زندگی اجتماعی و سرگذشت پنج خانواده اشرافی روس را در دوران جنگ های روسیه و فرانسه در سال های ۱۸۰۵ تا ۱۸۱۴ به تصویر می کشد.دست خط تولستوی (جنگ و صلح)   روی جلد یک نسخهٔ انگلیسی   روی جلد یک نسخهٔ ایتالیایی
تولستوی در سال ۱۸۶۳شروع به نوشتن رمانی با نام دکابریست ها نمود. قهرمان این داستان، یک دکابریست بود که به همراه خانواده اش به روسیه بازگشته بود. تولستوی به گفته خودش، بعد از مدتی دریافت که باید به سال ۱۸۲۵، یعنی دوران اشتباهات و بدبیاری های قهرمان داستانش بازگردد. اما قهرمان داستانش در ١۸۲۵ یک فرد بالغ بود و تولستوی به این نتیجه رسید که برای تبیین شخصیتش باید به عقب تر باز گردد و راجع به دوران افتخار روسیه در ۱۸۱۲ بنویسد. بنابراین برای بار دوم نوشتن را رها کرد و این بار یکسره درباره این دوران نوشت.
این کتاب اولین بار به صورت سریالی در یکی از روزنامه های روسیه به نام پیام آور طی سال های ۱۸۶۵ و ۱۸۶۷ منتشر شد. اما انتشار کامل آن به عنوان یک کتاب، در سال ۱۸۶۹ اتفاق افتاد. این نسخه در چهار جلد شامل ۱۵بخش و یک موخره، از بین هفت نگارشی انتخاب شد که همسر تولستوی طی ۴ سال از نوشته های او استخراج کرده بود. کتاب جنگ و صلح، پس از انتشار به زبان های مختلفی ترجمه شد و به چاپ رسید.
مهم ترین شخصیت های این حماسهٔ بزرگ عبارتند از: شاهزاده آندرِی بالکونسکی، کنت پیر بزوخوف، شاهزاده ناتاشا روستوا ، شاهزاده ماریا بالکونسکایا و شاهزاده نیکولا روستوف.

صحنه ای از فیلم رمانی از تولستوی، به زبان روسی، منتشرشده در ۱۸۷۸. این رمان عظیم که آن را بزرگ ترین اثر در ادبیات روس و یکی از برجسته ترین آثار در ادبیات جهان می دانند، سیر تحولات و حوادثِ زندگی دو خانوادۀ اشرافی روسی (راستوف و بالکونسکی) را در بستر جریان های بزرگ تاریخی اوایل قرن ۱۹ (از ۱۸۰۵ تا ۱۸۲۰) پی می گیرد و روایت می کند. پرنس بالکونسکیِ پیِر در املاک خود با دخترش ماریا زندگی می کند. ماریا که دیگر آن طراوت و زیبایی گذشته را ندارد، عاقبت با نیکلای راستوف پیوند زناشویی می بندد. برادر ماریا، پرنس آندری، پس از زخمی شدن از جنگ بازمی گردد و چون همسرش مُرده است، دل در گرو ناتاشا راستوف می نهد، اما ناتاشا در دام عشق آناتول کوراگین می افتد. آندری نیز سرخورده و ناخوش از زخمی که برداشته است، سرانجام حقیقتِ زندگی را در عشق به خدا می یابد. پیِر بزوخوف نیز با سرنوشتی بین سرنوشت پرنس آندری و ناتاشا، با هلن دختر سبک مایۀ پرنس بازیل کوراگین ازدواج می کند، اما از هلن جدا می شود و به جمعیت فراماسونری می پیوندد ولی به زودی از آن وامی خورد. پس از ورود ناپلئون به مسکو، پیِر بزوخوف پیش از آن که نقشه اش در قتل ناپلئون را عملی کند، دستگیر و زندانی می شود. او پس از آزادی به ناتاشا دل می بازد. سرانجام وقایع به گونه ای پیش می رود که آرامش از نو به میان خانواده ها بازمی گردد. برخی جنگ و صلح را دروغ پردازی ای آرمانی توصیف کرده اند، اما تولستوی این نظر را درپی نوشتی با عنوان «سخنی چند دربارۀ جنگ و صلح» رد کرد و یادآور شد که برای هرچه واقعی تر روایت کردن وقایع این رمان، نامه ها و دفترهای خاطرات و سنت های خانوادگی را به دقت بررسی کرده است. منابع اصلی فکری تولستوی در خلق این اثر را باید در آثاری از پرودون، ژوزف دو مستر، میخائیل پاگودین، و پیام های اشرافی دوک اوروسوف جست وجو کرد. جنگ و صلح رمانی میهن پرستانه و فرانسوی ستیز است و در تقابل با آثار لوئی آدولف تی یر، بناپارتیست فرانسوی، قرار دارد. این اثر به لحاظ ادبی، به سبب آ ن که نه به فرمالیسم پارناسی و نه به ناتورالیسم خشن، بلکه بر روایت مفرحانۀ واقعیت صحه می گذارد، ستایش شده است.

جنگ و صلح، شاهکار نویسنده روسی، لئو تولستوی، بین سال های( ۱۸۶۵ - ۱۸۶۹) به رشته تحریر درآمده است. موضوع این کتاب، پیرامون اوضاع اجتماعی روسیه در زمان ناپلئون بوناپارت می باشد.
• «به تصور او، مردم جاهل و توده های ناآگاه، مشمئزکننده و منفورند، آنها به سان گرگ هایی هستند که فقط با گوشت می توان آن ها را ساکت کرد.»• «به هنگام عزیمت و در دقایق حساس زندگی، انسان هایی که توانایی بررسی ِ اعمال ِ خویش را دارند به اراده ای قوی دست می یابند.»• «تصور این موضوع که سرنوشت بشر می تواند با تدابیر عقلانی، تغییر مسیر یابد و راه صواب را در پیش گیرد، زندگی را به معنی واقعی ناممکن می سازد.» -> جنگ و صلح، مؤخره، ۱
• «تو می گوئی که من آزاد نیستم، اما من دستم را بلند کردم و پائین آوردم. هرکسی می فهمد که این پاسخ بی منطق، نمودی منطقی از آزادی است.»• «موضوع تاریخ، زندگی مردمان و بشریت است.»• «یک گلولهٔ برف را نمی توان به یک لحظه آب کرد. حدّ زمانی ِ معینی هست که هرقدر هم که بر مقدار حرارت بیفزاییم برف تندتر از آن آب نمی شود. به عکس، هر قدر بر مقدار حرارت افزوده شود برف باقی مانده سخت تر می شود.»جلد۴، ص۱۲۳۹• «ادیان و مذاهبی آمدند تا مارو کنار هم در مسالمت نگه دارند... اما چی شد؟ ما عرضهٔ استفاده از اونهارو نداشتیم!»جلد۴، ص ۱۲۳۷

جنگ و صلح (فیلم ۱۹۵۶). جنگ و صلح (به انگلیسی: War and Peace) اولین فیلم انگلیسی زبان بر اساس رمان مشهور جنگ و صلح اثر لئو تولستوی است که توسط کینگ ویدور کارگردانی و در سال ۱۹۵۶ منتشر شده است.
•