شوذب

wikishia: امام علی علیه السلام، حدیث نقل می کرد. او جنگجوی نام آوری بود که در جنگ های سه گانه امام علی علیه السلام یعنی جمل، صفین و نهروان شرکت کرد.
از شهدای کربلاست. وی، «غلام شاکر بن عبدالله همدانی» بود و از شیعیان برجسته و از بزرگترین انقلابیون حماسی و مخلص بشمار آمد که در کربلا، در کهنسالی به شهادت رسید. شوذب، از حفاظ حدیث بود و از امیرالمومنین علیه السلام حدیث شنیده و نقل می کرد.
مجلسی داشت که شیعیان به حضورش می آمدند تا از او حدیث بشنوند. وی همراه عابس، نامه مسلم بن عقیل را از کوفه به مکه خدمت امام حسین علیه السلام رساند. از مکه همراه امام شد و به کربلا آمد. شهادت او بعد از ظهر عاشورا و پس از شهادت حنظلة بن اسعد شبامی بود. در روز عاشورا پس از شهادت حنظلة بن سعد شبامی، عابس از شوذب پرسید: چه فکری در سر داری و چه می خواهی بکنی؟ گفت: در کنار تو و برای یاری فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می جنگم تا کشته شوم.
گفت: اکنون که چنین تصمیمی داری خدمت امام علیه السلام برو... شوذب به حضور امام علیه السلام رسید و پس از سلام و کسب اجازه از آن بزرگوار به میدان شتافت و دلاورانه جنگید و پس از به هلاکت رسانیدن گروهی از دشمن خود نیز به فیض بزرگ شهادت نایل گشت.
قبر وی، در مقبره جمعی شهیدان می باشد.
در زیارت ناحیه مقدسه امام علیه السلام و رجبیّه با دو عنوان از وی چنین یاد شده است: «السلام علی شوذب مولی شاکر»؛ سلام بر سوید مولی شاکر.