کلمه جو
صفحه اصلی

برآفتاب

لغت نامه دهخدا

برآفتاب . [ ب َ ] (اِ مرکب ) آفتاب رو. مَشرَقه . مقابل نسار و نسر. (یادداشت مؤلف ). || برِ آفتاب ؛ رو به آفتاب .


برآفتاب . [ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان پیداود (سرکج ) بخش جانکی گرم سیر شهرستان اهواز است که 250 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 6).


برآفتاب . [ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان زز و ماهرو بخش الیگودرز شهرستان بروجرد است که 138 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 6).


برآفتاب . [ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سماق بخش چگنی شهرستان خرم آباد است که 240 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 6).


برآفتاب . [ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان کوهدشت بخش طرهان شهرستان خرم آباد است که 120 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 6).


برآفتاب . [ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان چمچال بخش صحنه ٔ شهرستان کرمانشاه است که 100 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 5).


برآفتاب . [ ب َ ] (اِخ ) دهی ازدهستان طارم بخش سعادت آباد شهرستان بندرعباس است که 136 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 8).


برآفتاب . [ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان آسمان آباد بخش شیروان چرداول شهرستان ایلام است که 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 5).



کلمات دیگر: