مواقف

المواقف عنوان کتابی است با موضوع علم کلام که قاضی عضدالدین ایجی آن را تألیف کرده است. در تألیف این کتاب به آثار امام فخر رازی و سیف الدین الآمدی استناد شده است. شرح ها و حاشیه های متعددی بر این کتاب نوشته شده است که از آن جمله می توان به شرح شریف جرجانی اشاره کرد. این کتاب در معرفی کلام اشعری جایگاه ویژه ای دارد و یکی از مهم ترین منابع کلامی اشعری ها و همچنین همه اهل تسنن محسوب می شود. این کتاب در حوزه های علمیه شیعه نیز به عنوان کتاب درسی تدریس می شده است.
این کتاب در موضوع علم کلام نوشته شده است، اما علاوه بر آن، موضوعات دیگری مانند فلسفه، نجوم و فقه نیز در آن ملاحظه می شود. این کتاب به جای استناد به دلیل های نقلی مانند آیات و روایات، بر استدلال عقلی و جدلی استوار است. با این حال، در مواردی از شواهد نقلی هم برای تأیید استدلال ها استفاده شده است.
این کتاب ۶ موقف (فصل) دارد و هر موقف مشتمل بر چندین مرصد و مقصد است. مؤلف در این کتاب به همهٔ موضوعات و مسائل علم کلام -که تا زمان او مطرح بوده - پرداخته است.

مواقف (المواقف). مَواقِف (المَواقِف)
تألیف عضدالدین عبدالرحمن ایجی، کتابی به عربی، در کلام. این اثر پرآوازه در شش «موقف» سامان یافته است: مقدمات در بیان رئوس ثمانیۀ علم کلام، امور عامه، اعراض، جواهر، الهیات، و بالاخره سمعیات در مباحث نبوت، حشر، امامت و فرقه های گوناگون کلامی. بر این اثر بیش از پنج شرح نوشته اند، مانند شرح های شمس الدین محمد کرمانی، علاءالدین طوسی و میر سید شریف جرجانی که در میان این شروح گزارش جرجانی همواره مورد بحث و تدریس بوده و بر آن نیز تاکنون بیش از بیست حاشیه گزارش شده است که از آن شمار می توان به حاشیه های میرزا جان شیرازی، عبدالحکیم سیالکوتی و جلال الدین دوانی اشاره کرد. متن المواقف همراه با شرح مبسوط جرجانی به چاپ رسیده است (۸ جلد، مصر، ۱۳۲۵ق).