کلمه جو
صفحه اصلی

ماداگاسکار

فارسی به انگلیسی

madagascar

مترادف و متضاد

malagasy (اسم)
ماداگاسکار

فرهنگ فارسی

جزیره بزرگی است در اقیانوس هند ساحل شرقی افریقا که بوسیله تنگه موزامبیک از کشور موزامبیک جدا میشود . ۵۸۷٠٠٠ کیلومتر مربع وسعت ۷۹۲۹٠٠٠ سکنه . این کشور تا ۱۹۶٠ م . مستعمره فرانسه بود و در آنسال مستقل گردید . پایتخت آن شهر [ تاناناریو ] است . محصول : ذرت نیشکر کاکائو قهوه وانیل و توتون . کانها : طلا گرافیت زغال سنگ و سنگهای گرانبها .
جزیره بزرگی است در اقیانوس هند که بوسیله کانال موزامبیک از قاره آفریقا جدا شده و در حدود ۵۹۲٠٠٠ کیلومتر مربع وسعت دارد

لغت نامه دهخدا

ماداگاسکار. ( اِخ ) جزیره بزرگی است در اقیانوس هند که بوسیله کانال موزامبیک از قاره آفریقا جدا شده و در حدود 592000 کیلومتر مربع وسعت و 56577000 تن سکنه دارد. مرکز آن «تاناناریو» و شهرهای عمده آن ماژونگا و تاماتاو و آنتسیرابه است. این جزیره در قدیم سرنه نامیده می شد و عربان آنرا تصرف کرده بودند و در قرن پانزدهم میلادی بوسیله اروپائیان کشف گردید. در قرن شانزدهم میلادی فرانسویان در آنجا دفتر تجارتی دایر کردند و ریشلیو برای بهره برداری از منابع آن دست به تأسیس یک کمپانی زد. کلبر در سال 1664 سازمان آن را تجدید و تکمیل کرد و این جزیره به نام فرانس اوریانتال نامیده شد ولی در قرن هیجدهم اداره امور آن مختل گردیدو تقریباً فرانسویان در سال 1830 آنرا رها نمودند. پس از سال 1840 انگلیسی ها آنرا تصاحب کردند ولی مجدداً در تحت حمایت کشور فرانسه قرار گرفت و سپس حکومت فرانسه آنرا ضمیمه کشور خود ساخت. و در سال 1942 جزیره ماداگاسکار بوسیله آرتش انگلستان اشغال گردید ولی اختیار تام فرانسه آزاد را بر این سرزمین برسمیت شناخت. در سال 1946 یک حکومت فدراتیو در آنجا بوجود آمد و در سال 1960 بکلی مستقل گردید. ( از لاروس ).

دانشنامه عمومی

ماداگاسکار با نام رسمی جمهوری ماداگاسکار کشوری جزیره ای واقع در اقیانوس هند، در کنار سواحل جنوب شرقی آفریقا است. پایتخت آن شهر آنتاناناریوو است. ماداگاسکار چهارمین جزیره بزرگ جهان است.
جمعیت ماداگاسکار ۲۲ میلیون نفر و زبان های رسمی این کشور مالاگاسی و فرانسوی است. واحد پول این کشور آریاری مالاگاسی نام دارد. حدود نیمی از مردم این کشور مسیحی و نیمی دیگر پیرو سنت های دینی بومی هستند. سنت دینی بومی این کشور بر پیوند میان زندگان و نیاکان درگذشته آن ها تمرکز دارد.
مردم این کشور از اقوام گوناگونی تشکیل شده اند که قوم مرینا ۲۶ درصد، قوم بتسیمیساراکا ۱۵ درصد و بقیه از اقوام مختلف دیگر هستند.
در دوران پیشاتاریخ با تکه تکه شدن ابرقاره گندوانا، ماداگاسکار حدود ۸۸ میلیون سال پیش از شبه جزیره هند جدا شد. این امر باعث شده است که بیش از ۹۰ درصد از حیات وحش و زیست گیاهی این جزیره مختص خودش باشد. تنوع زیستی این جزیره هم اینک به خاطر رشد زیاد جمعیت انسانی و دیگر تهدیدها با مخاطره روبه رو است.

دانشنامه آزاد فارسی

ماداگاسْکار (Madagascar)
نمایی از شهر آنتاناناریوو
نمایی از شهر آنتاناناریوو
موقعیت. کشور ماداگاسکار در دورابهای ساحل جنوب شرقی افریقا قرار دارد. اقیانوس هند از شمال و شرق و جنوب و تنگۀ موزامبیک از غرب آن را در میان گرفته اند. مساحت این کشور ۵۸۷,۰۴۰ کیلومتر مربع و شهر آنتاناناریوو پایتخت آن است.سیمای طبیعی. جزیرۀ کوهستانی ماداگاسکار، چهارمین جزیرۀ بزرگ جهان (به جز استرالیا)، ۱,۰۶۰ کیلومتر درازا دارد و پهنای آن از شرق به غرب ۳۶۰ کیلومتر است. رشته کوه های آنکاراترا، با ارتفاع حداکثر ۲,۶۴۴ متر (قلۀ تسیافاجاوُنا)، در مرکز و نیز رشته کوه های تساراتانانا، که منشأ آتشفشانی دارند، در شمال استخوان بندی این سرزمین را تشکیل می دهند؛ قلّۀ ماروموکوترو با ارتفاع ۲,۸۷۶ متر در کوه های شمالی، بلندترین نقطۀ کشور ماداگاسکار به شمار می آید. دامنه های شرقی کوه های مزبور با شیب تند به نوار باریک ساحلی اقیانوس هند منتهی می شود و دامنه های غربی آن به جلگه های نسبتاً پهن و وسیع ساحل تنگۀ موزامبیک پایان می یابد. رودخانه های این کشور، که جملگی از ارتفاعات مرکزی سرچشمه می گیرند و به سوی غرب روان می شوند، طولانی تر و رودهای دامنه های شرقی کوتاه تر و پرشیب ترند و آبشارهای بلند و زیبایی را در مسیر خود پدید می آورند. مهم ترین رودخانه های این کشور عبارت اند از بِتسیبوکا، مانگوکی، و ایکوپا. علاوه بر رودهای مزبور، دریاچه های زیبایی مانند دریاچۀ آلائوترا، که بیشتر در دهانۀ آتشفشان های خاموش این جزیره قرار دارند، از چشمگیرترین عوارض آبی سرزمین مذکور محسوب می شوند. خطوط ساحلی کشور ماداگاسکار تقریباً هنجار و بدون بریدگی است و خلیج آنتونژیل، در ساحل شمال شرقی، بزرگ ترین عارضۀ ساحلی این کشور است و جزیرک های نوسی بِه و نوسی بورائا بخش هایی از این سرزمین را تشکیل می دهند. این سرزمین به سبب داشتن خاک سرخ رنگ که نوعی گِلِ اُخراست و از ترکیبات آهن و دیگر مواد قرمزرنگ پدید آمده، به جزیرۀ بزرگ سرخ معروف است. کشور ماداگاسکار به شش ایالت تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از آنتاناناریوو، آنتسیرانانا، فیانارانتسوآ، ماهاجانگا، توآماسینا و تولیارا. ماداگاسکار دارای اقلیم متنوع است. ارتفاعات آن معتدل و هوای آن نسبتاً مطلوب، و کرانه های آن از اقلیم مدارگانی متأثر است. بارندگی نواحی شمالی و شرقی آن فصلی و ارتفاعات آن نسبتاً خشک و جنوب آن نیمه خشک است. میانگین دمای شهر آنتاناناریوو در دی ماه ۲۱ درجۀ سانتی گراد، در تیرماه پانزده درجۀ سانتی گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۱۳۵۰ میلی متر است. سراسر جزیرۀ ماداگاسکار تا چند سال پیش پوشیده از جنگل و علفزارهای بارانیِ انبوه بود. پاک سازی جنگل ها و ایجاد کشتزارها به نابودی بخش وسیعی از جنگل ها انجامیده تا جایی که فقط ۲۶ درصد از مساحت کشور را پوشش گیاهی فراگرفته است. این سرزمین به سبب جدابودن از سرزمین اصلی افریقا، حیات وحش خاص خود را دارد و انواع لموریا (میمون پوزه دار)، حشره خوار، تمساح، حربا و گونه های مختلف پروانه و پرنده حیات وحش آن را تشکیل می دهند.
اقتصاد. ماداگاسکار از نظر اقتصادی به کشاورزی سنتی وابسته است و ۷۵ تا ۸۰ درصد از نیروی کار آن در همین بخش اشتغال دارند. قهوه، وانیل، سیر، الیاف گیاهی، نیشکر، برنج، سیب زمینی، موز، انبه، و ذرت از محصولات کشاورزی این کشور به شمار می آیند. روند تولید مواد کشاورزی با رشد سریع جمعیت کشور هماهنگ نیست و صید ماهی نیز در وضعیت خیلی ابتدایی قرار دارد که حتی کفاف نیازهای داخلی را نمی دهد. کانی هایی چون کرومیت و گرافیت و مقدار کمی طلا و سنگ های قیمتی منابع زیرزمینی ماداگاسکار را تشکیل می دهند. صنعت ماداگاسکار بیشتر بر فرآوری مواد کشاورزی استوار است و تولید صابون، منسوجات، طناب های کنفی، شکر، و مواد غذایی و اخیراً نیز مونتاژ اتومبیل از فعالیت های صنعتی این کشور محسوب می شوند.
حکومت و سیاست. نوع حکومت ماداگاسکار جمهوری فدرال چندحزبی با دو مجلس قانون گذاری است. مجلس ملی ماداگاسکار از ۱۶۰ عضو انتخابی و مجلس سنای آن از ۹۰ عضو تشکیل می شود که ۶۰ عضو آن انتخابی اند و ۳۰ عضو دیگر را رئیس جمهور منصوب می کند و دورۀ نمایندگی آنان چهار سال است. رئیس جمهور این کشور با آرای همگانی و برای پنج سال برگزیده می شود و انتخاب و انتصاب نخست وزیر از وظایف اوست.
مردم و تاریخ. جمعیت ماداگاسکار حدود۲۰,۷۱۴,۰۰۰ نفر (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن۳۵.۳ نفر در کیلومتر مربع است. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۲.۸ درصد است و ۹۹ درصد از این تعداد را مالاگاسی ها تشکیل می دهند. ۵۱ درصد از آنان مسیحی اند و ۷۷ درصد از مردم در روستاها به سر می برند. مالاگاسی و فرانسوی زبان های رسمی این کشور است. ماداگاسکار را احتمالاً دریانوردان اندونزیایی در قرن ۱۰م مسکونی کرده اند. افریقایی های بسیاری در قرن ۱۴م به این سرزمین مهاجرت کردند و در کنار اندونزیایی های مهاجر ساکن شدند؛ هم زمان، سوداگران عرب، آیین اسلام را در آن سامان اشاعه دادند. ماداگاسکاری ها و مالاگاسی ها طی قرن های گذشته درهم آمیخته اند، اما نزدیکی زبان آنان با مردم اندونزی همچنان محفوظ و محسوس است. بازرگانان فرانسوی در قرن ۱۶ به این جزیره وارد شدند و ماندگاه هایی برای خود تأسیس کردند؛ آنان از سلطان محلی حمایت کردند و به مبادلۀ اسلحه و برده پرداختند. رادامای اول، سلطان ماداگاسکار (۱۸۱۰ـ۱۸۲۸)، ارتش این کشور را سازمان دهی کرد و الفبای لاتین را برای تحریر زبان ملی کشور برگزید و با اعراب و اروپاییان روابط دوستانه برقرار کرد. با مرگ او، فرانسوی ها به خاک ماداگاسکار دست اندازی کردند و با تملک بهترین اراضی به کشت نیشکر، پنبه، و قهوه پرداختند. بهره کشی خشونت آمیز از بومیان به شورش آنان انجامید؛ این سرزمین در ۲۶ ژوئن ۱۹۶۰ به استقلال دست یافت و میلیبرت تسیرانانا، رهبر حزب سوسیال دموکرات، به سمت نخستین رئیس جمهور کشور انتخاب شد. در ۱۹۹۸ با تجدید نظر در قانون اساسی، ایالت های شش گانۀ کشور به خودگردانی داخلی دست یافتند و نظام کشور به جمهوری فدرال مبدل شد.

نقل قول ها

ماداگاسکار با نام رسمی جمهوری ماداگاسکار، کشور-جزیره ای در غرب اقیانوس هند به نزدیکی سواحل جنوب شرقی آفریقا. پایتخت آن شهر آنتاناناریوو. چهارمین جزیره بزرگ کره زمین.
• «هدف اولیه من بازگشت ثبات و پایداری سیاسی و اقتصادی به کشور است. به ثبات نیاز داریم تا سرمایه گذاران به کشورمان بیایند. به ثبات در زمینه های مختلف نیاز داریم چرا که به ما کمک می کند تا با فساد مالی و دولتی به شدت مبارزه کنیم.» -> هری راجائوناریمامپیانینا
• «فکر می کنم که مردم بیش از گذشته به کشور ما علاقه مند می شوند. اندک اندک سرمایه گذاران و بطور کلی جهان اقتصاد تمرکز بیشتری روی کشور ما پیدا می کنیم. بیش از گذشته ما را می شناسند. نه تنها در فیلمها و کتابها فرصت جذب مردم به ماداگاسکار وجود دارد بلکه محیط زیست فوق العاده این کشور از گیاهان و حیوانات گرفته تا نوادر موجود در طبیعت ماداگاسکار همه و همه کمک می کنند تا ما پیشرفت فوق العاده ای در راه توسعه صنعت توریسم داشته باشیم.» -> هری راجائوناریمامپیانینا
• «پرچم  : مردمی که در ماداگاسکار امروز به سر می برند از جنوب شرقی آسیا بدانجا مهاجرت کرده و رنگ های پرچم خویش را نیز با خود بدین جزیره آورده اند. پرچم ماداگاسکار از سه نوار سفید، قرمز و سبز تشکیل شده است. رنگ قرمز و سبز به صورت افقی قرار گرفته اند و رنگ سفید در سمت چپ پرچم به صورت عمودی قرار دارد. سفید سمبل خلوص، قرمز نشانهٔ قدرت و سبز نشانهٔ امید در پرچم ماداگاسکار است.طراحی پرچم این کشور در سال ۱۹۶۰ به مسابقه گذاشته شد و یک معلم برندهٔ مسابقهٔ طراحی پرچم گردید.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] جمهوری ماداگاسکار یا مالاگاسی، از کشورهای جنوب شرقی آفریقا و جزیره ای در آب های اقیانوس هند است. اسلام در فاصله قرن ششم تا قرن نهم قمری توسط مهاجران مسلمان در این منطقه گسترش یافت. بنا بر گزارش مرکز تحقیقات پیو مسلمانان در ۲۰۱۰ میلادی ۲۲۰ هزار تن از جمعیت ماداگاسکار را تشکیل می دادند و شمار آنان رو به رشد است.
تشیع در اوایل دهه ۱۹۳۰ م توسط مهاجران خوجه اثناعشری به این منطقه راه یافت. علاوه بر شیعیان خوجه اثناعشری حدود ۵ هزار شیعه بومی و شماری بهره در ماداگاسکار زندگی می کنند. از جمیعت شیعیان ماداگاسکار آمار دقیقی در دست نیست. تعداد آنان را از ۲۲۰ تا ۲۰ هزار تن تخمین زده اند که کمتر از ۱٪ جمعیت این کشور است.
شبکه رادیویی صوت الحکمة و مرکز بلال مسلم میشن وابسته به خوجه های اثناعشری از مراکز شیعیان در این منطقه است.

پیشنهاد کاربران

جمهوری ماداگاسکار یا مالاگاسی، از کشورهای جنوب شرقی آفریقا و جزیره ای در آب های اقیانوس هند است. اسلام در فاصله قرن ششم تا قرن نهم قمری توسط مهاجران مسلمان در این منطقه گسترش یافت. بنا بر گزارش مرکز تحقیقات پیو مسلمانان در ۲۰۱۰ میلادی ۲۲۰ هزار تن از جمعیت ماداگاسکار را تشکیل می دادند و شمار آنان رو به رشد است.
تشیع در اوایل دهه ۱۹۳۰ م توسط مهاجران خوجه اثناعشری به این منطقه راه یافت. علاوه بر شیعیان خوجه اثناعشری حدود ۵ هزار شیعه بومی و شماری بهره در ماداگاسکار زندگی می کنند. از جمیعت شیعیان ماداگاسکار آمار دقیقی در دست نیست. تعداد آنان را از ۲۲۰ تا ۲۰ هزار تن تخمین زده اند که کمتر از ۱٪ جمعیت این کشور است.

ماداگاسکار، کتابخانه های. جمهوری ماداگاسکار جزیره ای است در اقیانوس هند، در جوار ساحل جنوب شرقی افریقا. جمعیت این کشور ( طبق آمار سال ) 2005 341, 040, 18 نفر، مساحت آن 041, 587 کیلومترمربع، و زبان رسمی آن مالاگاسی و فرانسوی است.
تاریخچه. فرهنگ بومی ماداگاسکار اساسآ اندونزیایی با رگه هایی از عربی و اسلامی است. جامعه مبلغان مسیحی لندن در دهه 1820 فن چاپ را به این کشور وارد کرد و گویش مرینا با الفبای لاتین، زبان رسمی این کشور شد. ادبیات غنی ماداگاسکار به زبان مالاگاسی است و ریشه مالایی ـ پولینزیایی دارد. در عین حال از زبان های عربی، فرانسوی، و انگلیسی نیز متأثر است. نسخه های خطی عربی در جنوب شرقی جزیره یافت می شود. کتابخانه های اصلی و دیگر مؤسسات فرهنگی در شهر تاناناریو ( آنتاناناریوو ) [1] ، پایتخت ماداگاسکار، نفوذ فرانسه را نشان می دهند. ماداگاسکار در سال های - 1896 1945 مستعمره فرانسه و در سال های 1946 - 1958 یکی از اعضای اتحادیه فرانسه بود.
کتابخانه ملی. کتابخانه ملی در 1961 یعنی یک سال پس از استقلال کشور پایه گذاری شد و مجموعه 000, 80 جلدی کتابخانه فرمانداری کل دولت استعماری را که در 1920 به وجود آمده بود، به ارث برد. پس از آن منابع خود را بر اساس قانون واسپاری به دست آورد. در عین حال به عنوان کتابخانه عمومی پایتخت و مرکز سندپردازی نیز فعالیت می کند.
کتابخانه ملی از 1961 تا 1973، در کنار انجام وظایف قبلی، به عنوان مرکز ملی ترویج کتاب و کتابخوانی نیز عمل می کرد. گسترش این فعالیت ها به ایجاد مرکز خدمات کتابخانه ملی در 1973 منجر شد. مرکز خدمات کتابخانه ملی بخش ویژه ای برای ترویج کتابخوانی دارد که وظیفه اصلی آن ارتقای هنر نویسندگی، حمایت از حق مؤلف برای ناشر، و ترویج لذت خواندن است. مرکز خدمات کتابخانه ملی، کتابشناسی ملی را نیز چاپ می کند. مجموعه کتابخانه ملی شامل
470, 236 جلد کتاب، 4976 نسخه خطی، 621 نشریه، و 2586 نقشه است و انتشارات کشور را بر اساس قانون واسپاری دریافت می کند . کتابخانه حفظ میراث ملی را عهده دار است و به لحاظ داشتن مجموعه بزرگی درباره ماداگاسکار نقش مهمی نیز به عنوان کتابخانه عمومی و تحقیقاتی ایفا می کند. در 1982 ساختمان جدید مرکز خدمات کتابخانه ملی افتتاح شد.
کتابخانه های دانشگاهی. کتابخانه دانشگاه ماداگاسکار در 1960 ایجاد شد و در حال حاضر مجموعه آن 000, 180 جلد است. به دنبال تمرکززدایی در دانشگاه، پنج مرکز منطقه ای به آن ضمیمه شد. قدیمی ترین آنها مرکز تولیارا نام دارد.
کتابخانه های عمومی و آموزشگاهی. در 1978 برنامه ای برای ارتقای سطح کتابخانه های عمومی در فیوندرونانا[2] ( حوزه های فرعی که هر یک از چند محله پستی تشکیل شده است ) ، اجرا شد و طی سال های بعد به تدریج گسترش یافت. این برنامه شامل تحرک در کتابخانه های شهرداری و مراکز اطلاعات سابق و ایجاد کتابخانه های جدید است. در سال 1984، در حدود 57 واحد کوچک راه اندازی شد. اداره خدمات کتابخانه ای، آموزش فنی کارکنان را تضمین می کند. علاوه بر این حدود 300 کتابخانه کوچک در سراسر کشور فعال هستند. اینها کتابخانه های مدارسی هستند که بودجه آنها از تعاونی های مدرسه یا سرمایه های خصوصی و یا کتابخانه های شرکت ها و انجمن ها تأمین می شود. تعداد مجموعه های این کتابخانه ها متفاوت و بین 1000 تا 6000 جلد است.
کتابخانه های تخصصی. کتابخانه فرهنگستان مالاگاسی[3] ، در تاناناریو، در 1905 تأسیس شد و در حوزه های زبان، ادبیات، هنر، علوم اجتماعی و سیاسی، و علوم پایه و کاربردی کتابخانه ای تخصصی محسوب می شود. این کتابخانه در اواسط دهه 1980 دارای 000, 33 اثر بوده و 30 نشریه ادواری دریافت می کرد. این کتابخانه مواد خود را با دیگر نظام های کتابخانه ای مبادله می کند.
مؤسسات تحقیقاتی مانند مرکز ملی تحقیقات اقیانوس شناسی، مرکز ملی تحقیقات دارویی، و مرکز ملی تحقیقات کاربردی در توسعه روستایی مطالعات و گزارش ها و نیز نتایج تحقیقات خود را به این کتابخانه ارائه می کنند.
وزارتخانه ها و ادارات نظیر آموزش، کشاورزی، اطلاعات، بهداشت، دادگستری، صنعت، اقتصاد، ارتباطات، امور عمومی، برنامه ریزی توسعه، و دفاع نیز هر یک دارای کتابخانه تخصصی هستند که اغلب بین 2000 تا 7000 نسخه در اختیار دارند.
حرفه کتابداری. مرکز کتاب مالاگاسی در تاناناریو انجمنی است که در 1971 توسط چند کتابدار ایجاد شد و به نشر و اشاعه آثاری پرداخت که به گسترش و تشویق کتابخوانی گرایش داشتند. اتخاذ سیاست هایی مبنی بر گسترش کتابخوانی در مقیاس ملی و انجام خدمت به عنوان یک مرکز اطلاع رسانی برای نویسندگان از دیگر فعالیت های آن است.
انجمن آرشیوداران، کتابداران، متخصصان اسناد، و موسیقی شناسان[4] در سپتامبر سال 1976 شکل گرفت.


ژولیئت رتسیماندراوا[5] ( WELIS )

ترجمه زهرا اباذری
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
[1]. Tananarive ( Antananarivo )
[2]. Fivondronana
[3]. Malagasy Academy Library
[4]. Association of Archivists, Librarians, Documentalists, andMusicologists
[5]. Juliette Ratsimandrava


کلمات دیگر: