Indonesia
اندونزی
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
مجموعه ای از جزایر ( قریب ۳٠٠٠ جزیره بزرگ و کوچک ) است در جنوب شرقی آسیا در اقیانوس کبیر . سابقا این جزایر در تصرف هند و به هند هلند موسوم بوده ولی بعد از آنکه کشوری مستقل و آزاد گردید آنرا [ اندونزی ] گفتند . خط استوا از وسط این جزایر می گذرد . مساحت آن ۱۹۸۵٠٠٠ کیلو متر مربع و جمعیت آن در حدود ۱۴۵ میلیون تن است پایتخت آن شهر [ جاکارتا ] می باشد که در جزیره جاوه قرار دارد و سابقا [ باتاوا ] نامیده می شد . شهر مهم آن سورابایا است . معادن : قلع نفت زغال سنگ مس محصولات کشاورزی توتون برنج قهوه و کائوچو . تا ۱۹۴۲ م . اندونزی متعلق به هلند بود از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ تحت اشغال ژاپن در آمد . در ۱۷ اوت ۱۹۴۵ ملیون برهبری دکتر احمد سوکارنو و دکتر حتی اعلام جمهوری کردند . چهار سال تمام میان نیرو های هلند و اندونزی جنگ بود تا در ۱۹۴۹ موافقت نامه ای امضا شد همه سرزمین اندونزی بجز گینه نو بحکومت موقت [ جمهوری ] ایالات متحده اندونزی واگذار شد . در ۱۶ دسامبر ۱۹۴۹ دکتر سوکارنو بریاست جمهوری انتخاب گردید . دین مردم اندونزی ۹٠ درصد مسلمان و بقیه مسیحی هندو یا بودایی هستند . زبان رسمی آنان [ اندونزی ] است ولی بزبانهای مختلف گفتگو می کنند .
کشوری است دارای حکومت جمهوری که از مجموعه ای جزایر تشکیل یافته است . اندونزی در شرق آسیا در اقیانوس کبیر قرار دارد . و خط استوا از وسط این جزایر می گذرد .
کشوری است دارای حکومت جمهوری که از مجموعه ای جزایر تشکیل یافته است . اندونزی در شرق آسیا در اقیانوس کبیر قرار دارد . و خط استوا از وسط این جزایر می گذرد .
لغت نامه دهخدا
اندونزی. [ اَ دُ ن ِ ] ( اِخ ) کشوری است دارای حکومت جمهوری که از مجموعه ای جزایر ( قریب 3000 جزیره بزرگ و کوچک ) تشکیل یافته است. اندونزی در جنوب شرقی آسیا در اقیانوس کبیر قرار دارد و خط استوا از وسط این جزایر میگذرد.از قدیم این نامها بر مجموعه جزایر اندونزی اطلاق شده : 1- نوسنتارا ( Nusantara ) مرکب از «نوسا» بمعنی جزایر یا وطن و «انتارا» به معنی بین و شاید مقصود ازآن جزایر یا وطن میان دوقاره یعنی آسیا و استرالیا و بین دو اقیانوس ساکن و هند است. 2- اینسولیند ( Inisulinde ) بمعنی جزایر هند. 3- جزایر مالایا. 4- جزایرهند شرقی. 5- قدمای عرب و هم اکنون برخی از آنان جاوه را بر مجموعه جزایر اندونزی از باب اطلاق جزء بر کل اطلاق کرده اند. 6- اندونزی که مرکب از دو کلمه «اندو» محرف هندو و «نیزی »جزایر است. این کلمه از سال 1850م متداول شده است. معرب آن «اندونسیا» است. ( از کتاب هذه هی اندونسیا ص 18 بنقل از یادداشتهای لغت نامه ). وسعت اندونزی در حدود 1/9 میلیون کیلومترمربع و جمعیتش در حدود یکصد و پنج میلیون تن است. جزایر بزرگ و معروف آن عبارتند از: سوماترا ، جاوه ، جزایر سولاوزی ، جزایر ملوک و بالی علاوه براین قسمت عمده جزیره کالیمانتان ( برنئو ) و قسمت غربی گینه جدید بنام ایریان و نیمه غربی جزیره تیمر جزء این کشور است. اوضاع طبیعی : در جزایر اندونزی یک رشته کوههای آتشفشانی از مغرب به مشرق کشیده شده و جلگه های ساحلی آن در کنار دریا باریک وکم وسعت است. این کوهها اغلب دارای قلل متعدد آتشفشانی و برخی از آنها روشن است. خاک جزایر اندونزی چون در بیشتر جاها از لایه های آتشفشانی تشکیل شده حاصلخیر و برای کشت انواع محصولات استوایی استعداد دارد. آب و هوای اندونزی گرم و مرطوب است و باران در آن فراوان می بارد و رودهای پرآب و متعدد ولی کم عرض در آن جاری است. نژاد: مردم اندونزی از شاخه های نژاد زردند که با اقوام زردپوست جنوب آسیا اختلاط پیدا کرده اند. در سراسر اندونزی قریب 131 قوم مختلف زندگی می کنند.
زبان و دین : زبان مردم اندونزی مالایایی است و زبان هلندی نیز بر اثر تسلط چند صدساله هلند در این کشور رایج است. و نیز زبانهای محلی در جزایر مختلف معمول است بیش از 95 میلیون تن از مردم اندونزی مسلمان و دومیلیون مسیحی و عده ای نیز پیرو دین بودا و برهمااند.
شهرها: پایتخت اندونزی جاکارتا با 3 میلیون تن جمعیت در جزیره جاوه است. و شهرهای مهم آن سورابایا ( با یک میلیون تن جمعیت )، باندونگ ( با 972 هزارتن جمعیت )، سمارنگ ( با 366 هزارتن جمعیت )، جوک جاکارتا ( با 268 هزارتن جمعیت )، مدان ( با 310 هزارتن جمعیت ).
زبان و دین : زبان مردم اندونزی مالایایی است و زبان هلندی نیز بر اثر تسلط چند صدساله هلند در این کشور رایج است. و نیز زبانهای محلی در جزایر مختلف معمول است بیش از 95 میلیون تن از مردم اندونزی مسلمان و دومیلیون مسیحی و عده ای نیز پیرو دین بودا و برهمااند.
شهرها: پایتخت اندونزی جاکارتا با 3 میلیون تن جمعیت در جزیره جاوه است. و شهرهای مهم آن سورابایا ( با یک میلیون تن جمعیت )، باندونگ ( با 972 هزارتن جمعیت )، سمارنگ ( با 366 هزارتن جمعیت )، جوک جاکارتا ( با 268 هزارتن جمعیت )، مدان ( با 310 هزارتن جمعیت ).
اندونزی . [ اَ دُ ن ِ ] (اِخ ) کشوری است دارای حکومت جمهوری که از مجموعه ای جزایر (قریب 3000 جزیره ٔ بزرگ و کوچک ) تشکیل یافته است . اندونزی در جنوب شرقی آسیا در اقیانوس کبیر قرار دارد و خط استوا از وسط این جزایر میگذرد.از قدیم این نامها بر مجموعه ٔ جزایر اندونزی اطلاق شده : 1- نوسنتارا (Nusantara) مرکب از «نوسا» بمعنی جزایر یا وطن و «انتارا» به معنی بین و شاید مقصود ازآن جزایر یا وطن میان دوقاره یعنی آسیا و استرالیا و بین دو اقیانوس ساکن و هند است . 2- اینسولیند (Inisulinde) بمعنی جزایر هند. 3- جزایر مالایا. 4- جزایرهند شرقی . 5- قدمای عرب و هم اکنون برخی از آنان جاوه را بر مجموعه جزایر اندونزی از باب اطلاق جزء بر کل اطلاق کرده اند. 6- اندونزی که مرکب از دو کلمه ٔ «اندو» محرف هندو و «نیزی »جزایر است . این کلمه از سال 1850م متداول شده است . معرب آن «اندونسیا» است . (از کتاب هذه هی اندونسیا ص 18 بنقل از یادداشتهای لغت نامه ). وسعت اندونزی در حدود 1/9 میلیون کیلومترمربع و جمعیتش در حدود یکصد و پنج میلیون تن است . جزایر بزرگ و معروف آن عبارتند از: سوماترا ، جاوه ، جزایر سولاوزی ، جزایر ملوک و بالی علاوه براین قسمت عمده ٔ جزیره ٔ کالیمانتان (برنئو) و قسمت غربی گینه ٔ جدید بنام ایریان و نیمه ٔ غربی جزیره ٔ تیمر جزء این کشور است . اوضاع طبیعی : در جزایر اندونزی یک رشته ٔ کوههای آتشفشانی از مغرب به مشرق کشیده شده و جلگه های ساحلی آن در کنار دریا باریک وکم وسعت است . این کوهها اغلب دارای قلل متعدد آتشفشانی و برخی از آنها روشن است . خاک جزایر اندونزی چون در بیشتر جاها از لایه های آتشفشانی تشکیل شده حاصلخیر و برای کشت انواع محصولات استوایی استعداد دارد. آب و هوای اندونزی گرم و مرطوب است و باران در آن فراوان می بارد و رودهای پرآب و متعدد ولی کم عرض در آن جاری است . نژاد: مردم اندونزی از شاخه های نژاد زردند که با اقوام زردپوست جنوب آسیا اختلاط پیدا کرده اند. در سراسر اندونزی قریب 131 قوم مختلف زندگی می کنند.
زبان و دین : زبان مردم اندونزی مالایایی است و زبان هلندی نیز بر اثر تسلط چند صدساله ٔ هلند در این کشور رایج است . و نیز زبانهای محلی در جزایر مختلف معمول است بیش از 95 میلیون تن از مردم اندونزی مسلمان و دومیلیون مسیحی و عده ای نیز پیرو دین بودا و برهمااند.
شهرها: پایتخت اندونزی جاکارتا با 3 میلیون تن جمعیت در جزیره ٔ جاوه است . و شهرهای مهم آن سورابایا (با یک میلیون تن جمعیت )، باندونگ (با 972 هزارتن جمعیت )، سمارنگ (با 366 هزارتن جمعیت )، جوک جاکارتا (با 268 هزارتن جمعیت )، مدان (با 310 هزارتن جمعیت ).
وضع اقتصادی : بمناسبت وجود زمینهای حاصلخیز و وفور باران کشاورزی این کشور دارای رونق فراوان است بطوری که در برخی از جاها سالی سه مرتبه محصول از زمین برداشته میشود. قریب 70درصد مردم به کار کشت و زرع اشتغال دارند. محصولات عمده ٔ اندونزی برنج ، ذرت ، سیب زمینی ، نخود، باقلا، نیشکر، چای ، کاکائو، قهوه ، نارگیل ، گنه گنه ، موز، نیل و اقسام ادویه از قبیل فلفل ، میخک ، دارچین ، جوز، زنجبیل و جز آنهاست . در قرون اخیر ادویه ٔ اندونزی باندازه ای در جهان شهرت داشته که این جزایر را جزایر ادویه می گفته اند. قسمت بیشتر اندونزی پوشیده از جنگل است و از آن اقسام چوبها و میوه های جنگلی بدست می آید.
معادن مهم اندونزی ، عبارتند از: نفت ،زغال سنگ ، قلع، نیکل ، منگنز، نمک و اورانیوم . استخراج نفت در این کشور رونق دارد در سال 1963م . 22/3 میلیون تن نفت از معادن آن استخراج شده است . صنایع اندونزی بسیار جوان است و از سال 1930 به ایجاد کارخانه های متعدد از قبیل کارخانه ٔ تصفیه ٔ شکر، بافندگی ، کشتی سازی ، کاغذسازی ، تهیه ٔ نوشابه ، روغن نباتی ، صابون سازی و لاستیک سازی اقدام شده است .
تاریخ : سرزمین اندونزی در نخستین قرون میلادی تحت نفوذ کاهنان هندی و بودایی و تمدن هندی قرار گرفت . امپراتوریهای محلی که از قرن هفتم میلادی ببعد در این سرزمین تشکیل شد بستگی نزدیک با آیینهای هندی و بودایی داشت . اسلام ازقرن سیزدهم میلادی بتوسط سوداگران مسلمان از جانب هند وارد این جزایر شد و بتدریج سایر ادیان را تحت الشعاع قرار داد. در قرن شانزدهم میلادی که بازرگانان پرتقالی به اندونزی آمدند، این سرزمین به چندین حکومت ضعیف منقسم شده بود. در اواخر همین قرن شرکت هند شرقی هلند، پرتغالیها را بیرون راند. از این تاریخ تا سال 1798م . اندونزی عرصه ٔ فعالیتهای این شرکت بود. در این سال شرکت مزبور منحل شد و اندونزی تحت حکومت مستقیم هلند درآمد. در اواخر قرن نوزدهم بر اثر بدرفتاریهای عمال دولت هلند احساسات ضدهلندی در این جزایر گسترش یافت ولی دولت هلند در مقابل آزادیخواهان و استقلال طلبان سختگیری نشان می داد تا اینکه در جنگ جهانی دوم دولت ژاپن اندونزی را اشغال کرد و حکومتی به ظاهر ملی در آن ایجاد نمود که تا سال 1945م . ادامه داشت . در طی جنگ نهضت جمهوری خواهان برهبری دکتر سوکارنو روزبروز تقویت یافت تا آنجا که مقارن شکست ژاپن از دول متفق جمهوری خواهان سراسر جزایر جاوه و سوماترا رااز دست حکومت دست نشانده ٔ ژاپن خارج ساختند ولی قوای متفقین که قسمت عمده ٔ آن را قشون هندی بریتانیا تشکیل می داد به پشتیبانی دولت هلند، با قوای جمهوری خواهان به جنگ پرداختند تا سرانجام مذاکرات دولت هلند و ملیون به نتیجه رسید و قراردادی بسته شد که بموجب آن در سال 1949م . می بایستی اتحادیه ای از هلند، و دولت متحده ٔ اندونزی تشکیل می شد ولی قبل از اینکه این قرارداد بمرحله ٔ اجرا گذاشته شود بار دیگر بین دو طرف جنگ و اختلاف درگرفت تا اینکه در دسامبر 1949م . اساسنامه ٔ اتحادیه ٔ هلند با جمهوری متحده ٔ اندونزی بمرحله ٔاجرا درآمد و دکتر سوکارنو از طرف ملت به ریاست جمهوری انتخاب گردید و در سال 1956م . اتحادیه ٔ هلند با اندونزی از بین رفت . در سالهای اخیر روابط اندونزی با چین کمونیست افزایش یافته بود و پیشرفت روزافزون کمونیستها باعث قیام نظامیان و سرکوب حزب کمونیست گردید و دکتر سوکارنو اختیارات خود را به رهبر رژیم نظامی جدید سپرد (1965م .) و در سال 1967م . سوکارنو بکلی از کار برکنار شد و ژنرال سوهارتو به ریاست جمهوری انتخاب گردید.
دانشنامه عمومی
مختصات: ۶°۱۰٫۵′ جنوبی ۱۰۶°۴۹٫۷′ شرقی / ۶٫۱۷۵۰°جنوبی ۱۰۶٫۸۲۸۳°شرقی / -6.1750; 106.8283
جزیره سوماترا: یکی از بزرگترین جزیره های جهان است و با جزیره های جاوه، سلبس و برنئو، در مجموع، جزایر سوندای بزرگ نامیده می شوند. قسمت عمده آن را جلگه ها و نواحی پست تشکیل داده و ارتفاعات آن (از جمله کوه های باریسان) در کناره غربی آن تا سمت شمال گسترده شده و دارای وسعت زیادی می باشند. رودهای آن کوتاه و پرآب بوده و اکثراً از سمت غرب به شرق جاری هستند و مهم ترینشان عبارتند از: کامپار، بارومون، ایندراگیری، روکان، موسی و هاری. جنگل ها که اغلب غیرقابل نفوذند، وسعت زیادی دارند؛ و مرداب های وسیعی نیز در کرانه شرقی آن وجود دارند. بلندترین نقطه آن قله کرینتجی (۳۸۰۰ متر) است.
جزیره جاوه: پنجمین جزیره وسیع اندونزی و از پرجمعیت ترین آن ها است که بیش از ۶۵٪ جمعیت کشور در آن زندگی می کنند. کوه ها در تمام نقاط آن پراکنده شده و قسمت اعظم آن را جلگه ها و جنگل ها تشکیل می دهند. رودهای آن عمدتاً کوتاه و پرآب بوده و مهمترینشان عبارتند از: سولو، سرانگ، تاروم، سرایو و مانوک. بلندترین نقطه آن قله سمرو با ۶۷۶, ۳ متر ارتفاع است.
اَندونِزی یا به طور رسمی جمهوری اندونزی کشوری است که در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه قرار دارد. اندونزی یک مجمع الجزایر متشکل از ۱۷٬۵۰۸ جزیره و ۳۳ استان است.
اندونزی با جمعیت بیش از ۲۶۰ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری می باشد. پایتخت اندونزی جاکارتا است.
زبان رسمی این کشور زبان اندونزیایی و واحد پول آن روپیه است. مردم این کشور متشکل از اقوام گوناگونی است که جاوه ای ها با حدود ۴۰ درصد بزرگ ترین قوم هستند و پس از آن ها سوندانی ها با ۱۵ درصد قرار دارند. جاوه ای ها بر امور سیاسی اندونزی چیرگی دارند.
جزیره سوماترا: یکی از بزرگترین جزیره های جهان است و با جزیره های جاوه، سلبس و برنئو، در مجموع، جزایر سوندای بزرگ نامیده می شوند. قسمت عمده آن را جلگه ها و نواحی پست تشکیل داده و ارتفاعات آن (از جمله کوه های باریسان) در کناره غربی آن تا سمت شمال گسترده شده و دارای وسعت زیادی می باشند. رودهای آن کوتاه و پرآب بوده و اکثراً از سمت غرب به شرق جاری هستند و مهم ترینشان عبارتند از: کامپار، بارومون، ایندراگیری، روکان، موسی و هاری. جنگل ها که اغلب غیرقابل نفوذند، وسعت زیادی دارند؛ و مرداب های وسیعی نیز در کرانه شرقی آن وجود دارند. بلندترین نقطه آن قله کرینتجی (۳۸۰۰ متر) است.
جزیره جاوه: پنجمین جزیره وسیع اندونزی و از پرجمعیت ترین آن ها است که بیش از ۶۵٪ جمعیت کشور در آن زندگی می کنند. کوه ها در تمام نقاط آن پراکنده شده و قسمت اعظم آن را جلگه ها و جنگل ها تشکیل می دهند. رودهای آن عمدتاً کوتاه و پرآب بوده و مهمترینشان عبارتند از: سولو، سرانگ، تاروم، سرایو و مانوک. بلندترین نقطه آن قله سمرو با ۶۷۶, ۳ متر ارتفاع است.
اَندونِزی یا به طور رسمی جمهوری اندونزی کشوری است که در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه قرار دارد. اندونزی یک مجمع الجزایر متشکل از ۱۷٬۵۰۸ جزیره و ۳۳ استان است.
اندونزی با جمعیت بیش از ۲۶۰ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری می باشد. پایتخت اندونزی جاکارتا است.
زبان رسمی این کشور زبان اندونزیایی و واحد پول آن روپیه است. مردم این کشور متشکل از اقوام گوناگونی است که جاوه ای ها با حدود ۴۰ درصد بزرگ ترین قوم هستند و پس از آن ها سوندانی ها با ۱۵ درصد قرار دارند. جاوه ای ها بر امور سیاسی اندونزی چیرگی دارند.
wiki: اندونزی
دانشنامه آزاد فارسی
اَندونزی (Indonesia)
جاکارتا، جاکارتا، جاکارتا، موقعیت. جمهوری اندونزی، پنجمین کشور وسیع قارّه آسیا، در آب های جنوب شرقی آسیا و در شمال غربی استرالیا واقع است. دریاهای چین جنوبی، سِلِب، و اقیانوس آرام از شمال، کشور پاپوآ گینۀ نواز شرق، و دریاهای آرافوراو تی مورو اقیانوس هند از جنوب و غرب آن را در میان گرفته اند. مساحت این کشور ۱,۹۰۴,۴۳۵ کیلومتر مربع است و شهر جاکارتاپایتخت آن است.سیمای طبیعی. اندونزی مجمع الجزایری است مرکب از حدود ۱۳,۷۰۰ جزیرۀ بزرگ و کوچک که در پهنه ای با وسعت ۱۰,۲۰۰,۰۰۰ کیلومتر مربع در آب های اقیانوس های هند و آرام گسترده است. حدود ۶هزار جزیرۀ این کشور مسکونی است و درازای آن از شرق به غرب به ۵,۱۰۰ کیلومتر بالغ می شود. جاوه، سوماترا، و سولاوزیبزرگ ترین جزایر این کشورند و نیز در جزیرۀ بزرگ بورنئوبا کشور مالزی، و در جزیرۀ گینۀ نو با کشور پاپوا گینۀ نو، و در جزیرۀ تی مور با کشور نوبنیاد تی مور شرقی شریک است. رشته جزایر جاوه، سوماترا، فلورس، تی مور، و تانیمبارمرز جنوبی این کشور را تشکیل می دهند و بیشتر جزایری که در شمال رشته جزایر مزبور جا دارند، از یک توده کوه مرکزی تشکیل شده اند که پیرامون آن ها را جلگه های ساحلی فرا گرفته است. کوه پونچاک جایادر استان پاپوآی غربی (غرب جزیرۀ گینۀ نو)، با ارتفاع ۵,۰۳۰ متر، بلندترین کوه کشور اندونزی محسوب می شود. وجود آتشفشان های فعالی مانند کِرینچی، با ارتفاع ۳,۸۰۵ متر در جزیرۀ سوماترا، و سِمِرو، با ارتفاع ۳,۶۷۶ متر در جزیرۀ جاوه از ویژگی های رشته جزایر جنوبی محسوب می شود. فعالیت آتشفشان های مزبور در روزگار گذشته، موجب باروری و حاصل خیزی خاک اراضی جزایر جنوبی، به ویژه جزیرۀ جاوه، شده و بسیاری از کشاورزان اندونزیایی را در آن ها به کار مشغول داشته است. اگرچه دیگر جزایر از نظر بارآوری و حاصل خیزی به پای جزیره های جنوبی نمی رسند، در عوض از منابع زیرزمینی سرشاری چون نفت و مس و جنگل درختان گران بها برخوردارند. در اندونزی رودخانه های بسیاری جریان دارند که بیشتر کوتاه و پرآبند و رودهای باریتو، (۸۹۰ کیلومتر)، مامبِرامو، (۸۰۰ کیلومتر)، ماهاکام، (۶۴۵ کیلومتر)، بزرگ ترین و مهم ترین آن ها هستند. کشور اندونزی به ۲۵ استان تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از جاکارتا، پالِمبانگ، مِدان، باندونگ، سِمارانگ، سورابایا. اندونزی بر روی خط استواقرار دارد و هوای آن در سراسر سال گرم است. ارتفاعات این کشور از اعتدال نسبی برخوردارند و برف زمستانی قلل کوه های استان پاپوآی غربی، واقع در غرب جزیرۀ گینۀ نو، را سفیدپوش می کند. فصل خشک این سرزمین از خرداد تا شهریور است و فصل بارندگی های شدید آن از مهر تا فروردین به درازا می کشد. پدیدۀ مونسون(بادهای موسمی) در اقلیم این کشور نقش مؤثری دارد و میزان بارندگی مناطق، برحسب بادگیربودن یا در پناه باد بودن، متفاوت است. میانگین دمای شهر جاکارتا در دی ماه و تیرماه۲۵.۶ درجۀ سانتی گراد است و میانگین بارندگی سالانه آن به ۱,۷۷۵ میلی متر می رسد. کرانه های بیشتر جزایر، به ویژه سواحل جنوبی جزیرۀ بورنئو، از جنگل های انبوه کرنا و خیزران پوشیده شده و غالب جزایر را جنگل های گرمسیری فراگرفته که وسعت آن ها به ۶۱ درصد از مساحت کل کشور می رسد. ۱,۴۸۰ گونه پرنده و حدود ۵۰۰ گونه پستاندار، ازجمله ببر معروف سوماترا و انواع تمساح، بزمجه، مار و خزندگان دیگر حیات وحش آن را تشکیل می دهند.
اقتصاد. دولت اندونزی بر اقتصاد این کشور کنترل و نظارت کامل دارد و به واردکردن مواد اولیۀ مورد نیاز کارخانه های داخلی اهتمام می ورزد. با این که توجه دولت بر مکانیزه کردن و نوین سازی کشاورزی متمرکز است، هنوز نیمی از جمعیت کشور در کشتزارها به کار مشغول اند. برنج مهم ترین و عمده ترین محصول این کشور است و ۷۰ درصد از درآمد روستانشینان را تأمین می کند. دیگر محصولات کشاورزی این کشور عبارت اند از نیشکر، نارگیل، ذرت، موز، لوبیای سویا، سیب زمینی، مرکبات، حبوبات، بادام زمینی، خرما، قهوه، و کاکائو. وسعت قابل توجه جنگل های اندونزی، (۱۱۰میلیون هکتار) موجب رونق تجارت چوب و صنایع چوبی این کشور شده و تولید چوب آن تا۱۹۰.۶میلیون متر مکعب در سال افزایش یافته است. مقدار الکتریسیتۀ تولید شده در اندونزی حدود ۸۵میلیارد کیلووات ساعت است و مصرف سرانۀ آن به ۳۲۰ کیلو وات ساعت می رسد. ذخیرۀ نفت اندونزی ۱۵میلیارد بشکه، بازدۀ آن ۵۵۳میلیون بشکه در سال است و ذخیرۀ گاز طبیعی آن به ۲,۰۵۰میلیارد متر مکعب می رسد. علاوه بر نفت و گاز، زغال سنگ، نمک، بوکسیت، آهن، مس، نقره، طلا، نیکل، و قلع از دیگر منابع زیرزمینی آن به شمار می آیند. پالایش نفت، تولید منسوجات، سیمان، خودرو، تلویزیون، و تخته سه لایی ازجمله فعالیت های صنعتی این کشور است و محصول شیلات آن ۴,۱۵۰,۰۰۰ تن در سال است.
حکومت و سیاست. نوع حکومت کشور اندونزی، جمهوری چند حزبی با دو مجلس قانون گذاری است. مجلس نمایندگان مردم ۵۰۰ عضو دارد که ۴۲۵ نفر از آنان را مردم هر پنج سال یک بار انتخاب می کنند و ۷۵ نفر دیگر را رئیس جمهور و نیروهای مسلح به این سمت منصوب می دارند. مجلس شورای ملی این کشور نیز ۵۰۰ نمایندۀ منتخب و منتصب دارد که هر پنج سال یک بار برای انتخاب رئیس جمهور تشکیل جلسه می دهند.
مردم و تاریخ. جمعیت اندونزی حدود ۲۳۷,۵۵۶,۳۶۳ نفر است (۲۰۱۰)(بعد از چین، هند، و امریکا چهارمین کشور پرجمعیت جهان است) و تراکم نسبی جمعیت آن به ۱۲۴.۷ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۱.۳ درصد است و جاوه ای ها ۴۵ درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند. ۸۷ درصد از مردم این کشور مسلمان اند و ۵۸ درصدشان در روستاها به سر می برند، و باهاسای اندونزیاییزبان رسمی آنان است. میانگین امید به زندگی در اندونزی ۶۶ سال است و۸۶.۵ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. اندونزی از کهن ترین نواحی مسکونی جهان است و کشف بقایای انسان جاوهکه ۵۰۰هزار سال پیش می زیسته است، از قدمت آن حکایت دارد. نیاکان اندونزیایی های امروزی، احتمالاً در سال ۱۰۰۰پ م از قارۀ آسیا به این جزایر مهاجرت کرده و در آن سکونت گزیده اند. با آمدورفت سوداگران هندی و آمیزش با بومیان، آیین هندوئیسم و سپس آیین بودا در آن سامان رواج یافت. بین قرن های ۹ تا ۱۲م، امپراتوری قدرتمند جاوه تأسیس شد و در نیمه های قرن ۱۴م به اوج قدرت خود رسید. بازرگانان عرب در قرن ۱۴م آیین اسلام را در اندونزی رواج دادند و در آغاز قرن ۱۶، پرتغالی ها جزایر مولوکاز(جزایر ادویه) را تصرف کردند. کمپانی هند شرقی هلند، پرتغالی ها را از آن سامان بیرون راند و پایه های اقتصادی خود را در جزایر مولوکاز، جاوه، و سوماترا استوار ساخت، و بعدها نیز بر سراسر جزایر اندونزی مسلط شد. رفتار خشن و مستبدانۀ هلندی ها موجبات نارضایی و شورش مردم اندونزی را فراهم کرد و احمد سوکارنو در ۱۹۲۷ اولین حزب ملی اندونزی را تأسیس کرد. ژاپن در جنگ جهانی دوم اندونزی را تصرف و سوکارنو را به عنوان نمایندۀ خود بر این سرزمین حاکم کرد و در پایان جنگ با شکست ژاپن، احمد سوکارنو در اوت ۱۹۴۵ استقلال اندونزی را اعلام کرد. مخالفت هلند با استقلال اندونزی و مبارزۀ ملیّون و آزادی خواهان با اشغالگران بیگانه تا ۱۹۴۹ به درازا کشید و سرانجام دولت هلند، در دسامبر ۱۹۴۹ استقلال کشور مزبور را به رسمیت شناخت و احمد سوکارنو با عنوان نخستین رئیس جمهور کشور زمام امور را در دست گرفت.
جاکارتا، جاکارتا، جاکارتا، موقعیت. جمهوری اندونزی، پنجمین کشور وسیع قارّه آسیا، در آب های جنوب شرقی آسیا و در شمال غربی استرالیا واقع است. دریاهای چین جنوبی، سِلِب، و اقیانوس آرام از شمال، کشور پاپوآ گینۀ نواز شرق، و دریاهای آرافوراو تی مورو اقیانوس هند از جنوب و غرب آن را در میان گرفته اند. مساحت این کشور ۱,۹۰۴,۴۳۵ کیلومتر مربع است و شهر جاکارتاپایتخت آن است.سیمای طبیعی. اندونزی مجمع الجزایری است مرکب از حدود ۱۳,۷۰۰ جزیرۀ بزرگ و کوچک که در پهنه ای با وسعت ۱۰,۲۰۰,۰۰۰ کیلومتر مربع در آب های اقیانوس های هند و آرام گسترده است. حدود ۶هزار جزیرۀ این کشور مسکونی است و درازای آن از شرق به غرب به ۵,۱۰۰ کیلومتر بالغ می شود. جاوه، سوماترا، و سولاوزیبزرگ ترین جزایر این کشورند و نیز در جزیرۀ بزرگ بورنئوبا کشور مالزی، و در جزیرۀ گینۀ نو با کشور پاپوا گینۀ نو، و در جزیرۀ تی مور با کشور نوبنیاد تی مور شرقی شریک است. رشته جزایر جاوه، سوماترا، فلورس، تی مور، و تانیمبارمرز جنوبی این کشور را تشکیل می دهند و بیشتر جزایری که در شمال رشته جزایر مزبور جا دارند، از یک توده کوه مرکزی تشکیل شده اند که پیرامون آن ها را جلگه های ساحلی فرا گرفته است. کوه پونچاک جایادر استان پاپوآی غربی (غرب جزیرۀ گینۀ نو)، با ارتفاع ۵,۰۳۰ متر، بلندترین کوه کشور اندونزی محسوب می شود. وجود آتشفشان های فعالی مانند کِرینچی، با ارتفاع ۳,۸۰۵ متر در جزیرۀ سوماترا، و سِمِرو، با ارتفاع ۳,۶۷۶ متر در جزیرۀ جاوه از ویژگی های رشته جزایر جنوبی محسوب می شود. فعالیت آتشفشان های مزبور در روزگار گذشته، موجب باروری و حاصل خیزی خاک اراضی جزایر جنوبی، به ویژه جزیرۀ جاوه، شده و بسیاری از کشاورزان اندونزیایی را در آن ها به کار مشغول داشته است. اگرچه دیگر جزایر از نظر بارآوری و حاصل خیزی به پای جزیره های جنوبی نمی رسند، در عوض از منابع زیرزمینی سرشاری چون نفت و مس و جنگل درختان گران بها برخوردارند. در اندونزی رودخانه های بسیاری جریان دارند که بیشتر کوتاه و پرآبند و رودهای باریتو، (۸۹۰ کیلومتر)، مامبِرامو، (۸۰۰ کیلومتر)، ماهاکام، (۶۴۵ کیلومتر)، بزرگ ترین و مهم ترین آن ها هستند. کشور اندونزی به ۲۵ استان تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از جاکارتا، پالِمبانگ، مِدان، باندونگ، سِمارانگ، سورابایا. اندونزی بر روی خط استواقرار دارد و هوای آن در سراسر سال گرم است. ارتفاعات این کشور از اعتدال نسبی برخوردارند و برف زمستانی قلل کوه های استان پاپوآی غربی، واقع در غرب جزیرۀ گینۀ نو، را سفیدپوش می کند. فصل خشک این سرزمین از خرداد تا شهریور است و فصل بارندگی های شدید آن از مهر تا فروردین به درازا می کشد. پدیدۀ مونسون(بادهای موسمی) در اقلیم این کشور نقش مؤثری دارد و میزان بارندگی مناطق، برحسب بادگیربودن یا در پناه باد بودن، متفاوت است. میانگین دمای شهر جاکارتا در دی ماه و تیرماه۲۵.۶ درجۀ سانتی گراد است و میانگین بارندگی سالانه آن به ۱,۷۷۵ میلی متر می رسد. کرانه های بیشتر جزایر، به ویژه سواحل جنوبی جزیرۀ بورنئو، از جنگل های انبوه کرنا و خیزران پوشیده شده و غالب جزایر را جنگل های گرمسیری فراگرفته که وسعت آن ها به ۶۱ درصد از مساحت کل کشور می رسد. ۱,۴۸۰ گونه پرنده و حدود ۵۰۰ گونه پستاندار، ازجمله ببر معروف سوماترا و انواع تمساح، بزمجه، مار و خزندگان دیگر حیات وحش آن را تشکیل می دهند.
اقتصاد. دولت اندونزی بر اقتصاد این کشور کنترل و نظارت کامل دارد و به واردکردن مواد اولیۀ مورد نیاز کارخانه های داخلی اهتمام می ورزد. با این که توجه دولت بر مکانیزه کردن و نوین سازی کشاورزی متمرکز است، هنوز نیمی از جمعیت کشور در کشتزارها به کار مشغول اند. برنج مهم ترین و عمده ترین محصول این کشور است و ۷۰ درصد از درآمد روستانشینان را تأمین می کند. دیگر محصولات کشاورزی این کشور عبارت اند از نیشکر، نارگیل، ذرت، موز، لوبیای سویا، سیب زمینی، مرکبات، حبوبات، بادام زمینی، خرما، قهوه، و کاکائو. وسعت قابل توجه جنگل های اندونزی، (۱۱۰میلیون هکتار) موجب رونق تجارت چوب و صنایع چوبی این کشور شده و تولید چوب آن تا۱۹۰.۶میلیون متر مکعب در سال افزایش یافته است. مقدار الکتریسیتۀ تولید شده در اندونزی حدود ۸۵میلیارد کیلووات ساعت است و مصرف سرانۀ آن به ۳۲۰ کیلو وات ساعت می رسد. ذخیرۀ نفت اندونزی ۱۵میلیارد بشکه، بازدۀ آن ۵۵۳میلیون بشکه در سال است و ذخیرۀ گاز طبیعی آن به ۲,۰۵۰میلیارد متر مکعب می رسد. علاوه بر نفت و گاز، زغال سنگ، نمک، بوکسیت، آهن، مس، نقره، طلا، نیکل، و قلع از دیگر منابع زیرزمینی آن به شمار می آیند. پالایش نفت، تولید منسوجات، سیمان، خودرو، تلویزیون، و تخته سه لایی ازجمله فعالیت های صنعتی این کشور است و محصول شیلات آن ۴,۱۵۰,۰۰۰ تن در سال است.
حکومت و سیاست. نوع حکومت کشور اندونزی، جمهوری چند حزبی با دو مجلس قانون گذاری است. مجلس نمایندگان مردم ۵۰۰ عضو دارد که ۴۲۵ نفر از آنان را مردم هر پنج سال یک بار انتخاب می کنند و ۷۵ نفر دیگر را رئیس جمهور و نیروهای مسلح به این سمت منصوب می دارند. مجلس شورای ملی این کشور نیز ۵۰۰ نمایندۀ منتخب و منتصب دارد که هر پنج سال یک بار برای انتخاب رئیس جمهور تشکیل جلسه می دهند.
مردم و تاریخ. جمعیت اندونزی حدود ۲۳۷,۵۵۶,۳۶۳ نفر است (۲۰۱۰)(بعد از چین، هند، و امریکا چهارمین کشور پرجمعیت جهان است) و تراکم نسبی جمعیت آن به ۱۲۴.۷ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۱.۳ درصد است و جاوه ای ها ۴۵ درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند. ۸۷ درصد از مردم این کشور مسلمان اند و ۵۸ درصدشان در روستاها به سر می برند، و باهاسای اندونزیاییزبان رسمی آنان است. میانگین امید به زندگی در اندونزی ۶۶ سال است و۸۶.۵ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. اندونزی از کهن ترین نواحی مسکونی جهان است و کشف بقایای انسان جاوهکه ۵۰۰هزار سال پیش می زیسته است، از قدمت آن حکایت دارد. نیاکان اندونزیایی های امروزی، احتمالاً در سال ۱۰۰۰پ م از قارۀ آسیا به این جزایر مهاجرت کرده و در آن سکونت گزیده اند. با آمدورفت سوداگران هندی و آمیزش با بومیان، آیین هندوئیسم و سپس آیین بودا در آن سامان رواج یافت. بین قرن های ۹ تا ۱۲م، امپراتوری قدرتمند جاوه تأسیس شد و در نیمه های قرن ۱۴م به اوج قدرت خود رسید. بازرگانان عرب در قرن ۱۴م آیین اسلام را در اندونزی رواج دادند و در آغاز قرن ۱۶، پرتغالی ها جزایر مولوکاز(جزایر ادویه) را تصرف کردند. کمپانی هند شرقی هلند، پرتغالی ها را از آن سامان بیرون راند و پایه های اقتصادی خود را در جزایر مولوکاز، جاوه، و سوماترا استوار ساخت، و بعدها نیز بر سراسر جزایر اندونزی مسلط شد. رفتار خشن و مستبدانۀ هلندی ها موجبات نارضایی و شورش مردم اندونزی را فراهم کرد و احمد سوکارنو در ۱۹۲۷ اولین حزب ملی اندونزی را تأسیس کرد. ژاپن در جنگ جهانی دوم اندونزی را تصرف و سوکارنو را به عنوان نمایندۀ خود بر این سرزمین حاکم کرد و در پایان جنگ با شکست ژاپن، احمد سوکارنو در اوت ۱۹۴۵ استقلال اندونزی را اعلام کرد. مخالفت هلند با استقلال اندونزی و مبارزۀ ملیّون و آزادی خواهان با اشغالگران بیگانه تا ۱۹۴۹ به درازا کشید و سرانجام دولت هلند، در دسامبر ۱۹۴۹ استقلال کشور مزبور را به رسمیت شناخت و احمد سوکارنو با عنوان نخستین رئیس جمهور کشور زمام امور را در دست گرفت.
wikijoo: اندونزی
نقل قول ها
اندونزی کشوری در جنوب شرق آسیا، دربرگیرندهٔ هزاران جزایر آتشفشانی، کانون صدها گروه قومی است که به زبان های گوناگون سخن می گویند.
• «نظر به اینکه استقلال، حق طبیعی هر ملتی است، استعمار باید از این جهان برچیده شود زیرا استعمار با انسانیت و عدالت سازگار نیست.»مقدمه قانون اساسی ۱۹۴۵ اندونزی• «پرچم: پرچم امروزی اندونزی سابقه ای دیرین دارد و نخستین بار در طول امپراتوری مادیوپاهیت در فاصلهٔ سال های ۱۲۰۰–۱۴۷۵م به اهتزار درآمده است. به هنگام تسلط هلندی ها بر اندوزی این پرچم همیشه سمبل انقلاب و مقاومت و استقلال بوده و توسط ناسیونالیست ها به اهتزار درمی آمد تا مقاومت مردم را در مقابل استعمارگران نشان دهد. با استقلال کشور در ۱۹۴۹م این پرچم بر فراز بیش از ۱۳۰۰۰ جزیرهٔ اندونزی که آن را به صورت بزرگترین مجمع الجزایر جهان درآورده است به اهتزار درآمد و به عنوان پرچم ملی کشور برگزیده شد.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
• «نظر به اینکه استقلال، حق طبیعی هر ملتی است، استعمار باید از این جهان برچیده شود زیرا استعمار با انسانیت و عدالت سازگار نیست.»مقدمه قانون اساسی ۱۹۴۵ اندونزی• «پرچم: پرچم امروزی اندونزی سابقه ای دیرین دارد و نخستین بار در طول امپراتوری مادیوپاهیت در فاصلهٔ سال های ۱۲۰۰–۱۴۷۵م به اهتزار درآمده است. به هنگام تسلط هلندی ها بر اندوزی این پرچم همیشه سمبل انقلاب و مقاومت و استقلال بوده و توسط ناسیونالیست ها به اهتزار درمی آمد تا مقاومت مردم را در مقابل استعمارگران نشان دهد. با استقلال کشور در ۱۹۴۹م این پرچم بر فراز بیش از ۱۳۰۰۰ جزیرهٔ اندونزی که آن را به صورت بزرگترین مجمع الجزایر جهان درآورده است به اهتزار درآمد و به عنوان پرچم ملی کشور برگزیده شد.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
wikiquote: اندونزی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] جمهوری اندونزی کشوری است مرکب از جزیره های بسیار که در مجمع الجزایر مالایا بین هند و چین و استرالیا قرار گرفته است. پایتخت آن جاکارتا است.
از قرن هفدهم، هند شرقی مهم ترین و سودآورترین بخش امپراتوری هلند به شمار می رفت. به غیر از اشغال کوتاه مدت بریتانیایی ها (تا) و قیامهای گاه گاهی محلی، هلند کنترل این کشور را تا حفظ کرد. در این سال ژاپنی ها به این مستعمره هجوم آوردند و به عنوان آزاد کنندگان کشور از حکومت استعماری مورد استقبال اکثر اندونزیایی ها قرار گرفتند با تسلیم ژاپن در ۱۹۴۵، احمد سوکارنو بنیانگذار حزب ملیون جمهوری مستقل اندونزی را اعلام کرد. . هلندیها پس از چهار سال جنگ متناوب ولی وحشیانه، تحت فشار بین المللی استقلال اندونزی را در ۱۹۴۹ پذیرفتند.
جغرافیا
اندونزی چهارمین کشور پر جمعیت دنیا است و مسلمانان آن از هر کشور دیگری بیشترند. اندونزی در واقع مجموعه ای از جزایر (قریب به جزیره بزرگ و کوچک) است که در جنوب شرقی آسیا در اقیانوس کبیر قرار دارد. سابقا این جزایر در تصرف هند و به هند هلند موسوم بود ولی بعد از آنکه کشوری مستقل و آزاد گردید، «اندونزی» نام گرفت. مساحت این کشور کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر جاکارتا است که در جزیره جاوه قرار دارد و سابقا باتاویا نامیده می شد. شهر مهم آن سورابایا است. این کشور دارای معادن قلع، نفت ، ذغال سنگ و مس است و توتون ، برنج ، قهوه و کائوچو جزو محصولات کشاورزی این کشور است. به بیان دیگر این کشور، به شکل یک قوس، مشتمل بر هزاران جزیزه در طول خط استوا، مانند کالی مانتان، سوماترا، ایریان جایا، مادورا، سولاوزی، جاوه، بالی و جزایر سوندای کوچک (از جمله لامبارک، فلورس و تیمور) است. اندونزی، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا محسوب می شود. تعداد ۳۰۰۰ جزیره ان مسکونی است. مردم این کشور در سواحل جزایر و یا در دره ها و بخصوص در جزیره جاوه زندگی کرده، و کشاورز می باشند. بیشتر جزایر اندونزی، غیر قابل سکونت هستند. این کشور، آب و هوای گرم و استوای داشته، و بارانهای موسمی، سبب رونق کشاورزی می شود. جاوه و همسایه کوچکترش مادورا جمعیت متراکمی دارند و نزدیک به دو سوم مردم اندونزی را در خود جای می دهند. سلسله جزایر شمالی متشکل است از کالیمانتان (بخش اندونزیایی جزیره بورنئو)، جزایر نامنظم و کوهستانی سولاوسی (سلبس)، گوره ملوک، وایریان جایا (بخش غربی گینه نو) بیش از دو سوم این کشور از جنگلهای استوایی بارانی پوشده شده است.
جمعیت
جمعیت این کشور در حدود میلیون نفر است که از این رقم/ درصد مسلمان ،/ درصد پروتستان ، درصد کاتولیک،/ هندو و/ بقیه از مذاهب دیگرهستند. زبان رسمی آنان «اندونزیایی» است.
حکومت
...
از قرن هفدهم، هند شرقی مهم ترین و سودآورترین بخش امپراتوری هلند به شمار می رفت. به غیر از اشغال کوتاه مدت بریتانیایی ها (تا) و قیامهای گاه گاهی محلی، هلند کنترل این کشور را تا حفظ کرد. در این سال ژاپنی ها به این مستعمره هجوم آوردند و به عنوان آزاد کنندگان کشور از حکومت استعماری مورد استقبال اکثر اندونزیایی ها قرار گرفتند با تسلیم ژاپن در ۱۹۴۵، احمد سوکارنو بنیانگذار حزب ملیون جمهوری مستقل اندونزی را اعلام کرد. . هلندیها پس از چهار سال جنگ متناوب ولی وحشیانه، تحت فشار بین المللی استقلال اندونزی را در ۱۹۴۹ پذیرفتند.
جغرافیا
اندونزی چهارمین کشور پر جمعیت دنیا است و مسلمانان آن از هر کشور دیگری بیشترند. اندونزی در واقع مجموعه ای از جزایر (قریب به جزیره بزرگ و کوچک) است که در جنوب شرقی آسیا در اقیانوس کبیر قرار دارد. سابقا این جزایر در تصرف هند و به هند هلند موسوم بود ولی بعد از آنکه کشوری مستقل و آزاد گردید، «اندونزی» نام گرفت. مساحت این کشور کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر جاکارتا است که در جزیره جاوه قرار دارد و سابقا باتاویا نامیده می شد. شهر مهم آن سورابایا است. این کشور دارای معادن قلع، نفت ، ذغال سنگ و مس است و توتون ، برنج ، قهوه و کائوچو جزو محصولات کشاورزی این کشور است. به بیان دیگر این کشور، به شکل یک قوس، مشتمل بر هزاران جزیزه در طول خط استوا، مانند کالی مانتان، سوماترا، ایریان جایا، مادورا، سولاوزی، جاوه، بالی و جزایر سوندای کوچک (از جمله لامبارک، فلورس و تیمور) است. اندونزی، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا محسوب می شود. تعداد ۳۰۰۰ جزیره ان مسکونی است. مردم این کشور در سواحل جزایر و یا در دره ها و بخصوص در جزیره جاوه زندگی کرده، و کشاورز می باشند. بیشتر جزایر اندونزی، غیر قابل سکونت هستند. این کشور، آب و هوای گرم و استوای داشته، و بارانهای موسمی، سبب رونق کشاورزی می شود. جاوه و همسایه کوچکترش مادورا جمعیت متراکمی دارند و نزدیک به دو سوم مردم اندونزی را در خود جای می دهند. سلسله جزایر شمالی متشکل است از کالیمانتان (بخش اندونزیایی جزیره بورنئو)، جزایر نامنظم و کوهستانی سولاوسی (سلبس)، گوره ملوک، وایریان جایا (بخش غربی گینه نو) بیش از دو سوم این کشور از جنگلهای استوایی بارانی پوشده شده است.
جمعیت
جمعیت این کشور در حدود میلیون نفر است که از این رقم/ درصد مسلمان ،/ درصد پروتستان ، درصد کاتولیک،/ هندو و/ بقیه از مذاهب دیگرهستند. زبان رسمی آنان «اندونزیایی» است.
حکومت
...
wikifeqh: آسیای جنوب شرقی است. این کشور بزرگترین کشور مسلمان جهان است. ورود اسلام به این سرزمین مربوط به قرن های نخست اسلام بوده است. هرچند ورود تشیع همزمان با ورود اسلام به این سرزمین بوده است، امروزه شیعیان کمی در این کشور زندگی می کنند
اندونزی در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه قرار دارد. این کشور یک مجمع الجزایر متشکل از ۱۷٬۵۰۸ جزیره و ۳۳ استان است. اندونزی با جمعیت ۲۳۸ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری می باشد. پایتخت اندونزی، جاکارتا است. سوماترا، کالیمانتان (بُورنِئُو)، سولاوِسی، و پاپوآ (گینة نو) دیگر جزایر بزرگ اندونزی هستند. جزیره جاوه نیمی از جمعیت اندونزی را در خود جای داده و قلب فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و تاریخی اندونزی محسوب می شود و موقعیت مرکزی را در مجمع الجزایر اندونزی دارد. جزیره سوماترا در معنای لغوی به معنی زمین است. این جزیره غربی ترین جزیره اندونزی محسوب می شود
اندونزی با نزدیک ۲۵۰ میلیون نفر جمعیت و با توجه به وجود اقوام و ادیان متفاوت در آن، به تنوع و گوناگونی موجود با شعار "وحدت در عین کثرت " احترام می گذارد. اندونزی در ۱۷ اوت ۱۹۴۵ از هلند استقلال یافت و استقلال آن در ۲۷ دسامبر ۱۹۴۹ به رسمیت شناخته شد. اندونزی سرانجام به مدت سه قرن و نیم تبدیل به مستعمره هلند شد، و بعداً پس از پایان جنگ جهانی دوم، اعلام استقلال کرد.
اندونزی در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه قرار دارد. این کشور یک مجمع الجزایر متشکل از ۱۷٬۵۰۸ جزیره و ۳۳ استان است. اندونزی با جمعیت ۲۳۸ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری می باشد. پایتخت اندونزی، جاکارتا است. سوماترا، کالیمانتان (بُورنِئُو)، سولاوِسی، و پاپوآ (گینة نو) دیگر جزایر بزرگ اندونزی هستند. جزیره جاوه نیمی از جمعیت اندونزی را در خود جای داده و قلب فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و تاریخی اندونزی محسوب می شود و موقعیت مرکزی را در مجمع الجزایر اندونزی دارد. جزیره سوماترا در معنای لغوی به معنی زمین است. این جزیره غربی ترین جزیره اندونزی محسوب می شود
اندونزی با نزدیک ۲۵۰ میلیون نفر جمعیت و با توجه به وجود اقوام و ادیان متفاوت در آن، به تنوع و گوناگونی موجود با شعار "وحدت در عین کثرت " احترام می گذارد. اندونزی در ۱۷ اوت ۱۹۴۵ از هلند استقلال یافت و استقلال آن در ۲۷ دسامبر ۱۹۴۹ به رسمیت شناخته شد. اندونزی سرانجام به مدت سه قرن و نیم تبدیل به مستعمره هلند شد، و بعداً پس از پایان جنگ جهانی دوم، اعلام استقلال کرد.
wikishia: استعمار هلند از مهم ترین دوره های حج اندونزی به شمار می رود؛ زیرا در این دوره، حج نه تنها عاملی عبادی، بلکه عامل سیاسی ضداستعمار نیز به شمار می رفت. حج فرصتی مناسب برای انتشار افکار و باورهای انقلابی بود. بدین رو، حکومت هلندی اندونزی همیشه در زمینه این فریضه عبادی ـ سیاسی، سیاست های گوناگون را با توجه به شرایط مختلف اجرا می کرد.
ساکنان اندونزی تبار مکه و مدینه نقشی مهم در پیروزی انقلاب و جمهوری اندونزی برعهده داشتند. آنها با گردهمایی و ایجاد کمیته هایی چون تشکیلات استقلال اندونزی، در نشر افکار استقلال طلبانه در میان زائران کشورهای اسلامی می کوشیدند. دانشوران مقیم مکه نیز گاه با صدور فتواهایی در حرمت حج، برای کمک به انقلاب اندونزی تلاش می کردند.
ساکنان اندونزی تبار مکه و مدینه نقشی مهم در پیروزی انقلاب و جمهوری اندونزی برعهده داشتند. آنها با گردهمایی و ایجاد کمیته هایی چون تشکیلات استقلال اندونزی، در نشر افکار استقلال طلبانه در میان زائران کشورهای اسلامی می کوشیدند. دانشوران مقیم مکه نیز گاه با صدور فتواهایی در حرمت حج، برای کمک به انقلاب اندونزی تلاش می کردند.
wikihaj: اندونزی
جدول کلمات
جاکارتا
پیشنهاد کاربران
( Indonesia )
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Indonésie است. نامی بر اساس یونانی که در سده 19 به کار رفت و به معنای "جزایر هند".
Nederlands Oost - Indie ( هند شرقی هلند، نام پیشین ) .
Nam Dương ( ویتنامی ) . ویکی
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Indonésie است. نامی بر اساس یونانی که در سده 19 به کار رفت و به معنای "جزایر هند".
Nederlands Oost - Indie ( هند شرقی هلند، نام پیشین ) .
Nam Dương ( ویتنامی ) . ویکی
کلمات دیگر: