برجذبش یا جذب سطحی فرایند جذب اتم ها یا مولکول های موجود در یک
مایع یا
گاز در تماس با یک
سطح جامد است. این جذب بوسیله نیروهای چسبندگی و همدوسی روی می دهد.
ایزوترم جذب لانگمویر
ایزوترم جذب BET
ایزوترم جذب تمکین
ایزوترم جذب فروندلیش
جذب سطحی با نیروهای سست بلندبرد مانند نیروی واندروالسی آغاز و با نیروهای نیرومند کوتاه برد مانندیونی و فلزی پایان می یابد. بایستی توجه داشت که نیروی کووالانسی همراه با واکنش شیمیایی ست و نه تنها در سطح، بلکه در توده ماده نیز عمل می کند و بنابراین جزو نیروهای جذب سطحی نیست.
هرچه اختلاف دمای بین سطح جامد و مواد جذبی بیشتر باشد، جذب زودتر روی می دهد زیرا انرژی گرمایی مواد، نیروی محرکه جذب روی سطح است.
اندازه گیری میزان جذب سطحی در دمای ثابت انجام می گیرد. معیار اندازه گیری میزان جذب شونده روی جذب کننده بر حسب فشار برای جذب شوندهٔ گازی و بر حسب غلظت برای جذب شوندهٔ مایع است. ایزوترم های جذب رابطه های ریاضی اند که میزان مادهٔ جذب شده روی سطح را نشان می دهند. چهار ایزوترم جذب شناخته شده ازین قرارند: