ساسکاچوان

ساسکاچوان (به انگلیسی: Saskatchewan)، یا سَسکَچوان، دشت و استانی شمالی در غرب کانادا و تنها استان بدون مرز طبیعی این کشور است. مرکز آن رجاینا و بزرگترین شهر آن ساسکاتون است.
اِستِوَن
پرینس البرت
رجاینا
ساسکاتون
وارمِن
یُرکتن
وِیبِرن
سوییفت کارنت
نُرث بَتِلفُرد
موس جا
مِلویل
مِلفُرت
مِیَدُ لِیک
مارتِنزویل
لُیدمینیستر
هامبُلت
فلین فلان
وسعت استان ساسکاچوان ۶۵۱٬۹۰۰ کیلومتر مربع است که نزدیک به ۱۰ درصد آن (۵۹٬۳۶۶ کیلومتر مربع معادل ۲۲٬۹۰۰ مایل مربع) آب شیرین و عمدتاً شامل رودخانه ها، مخازن و ۱۰۰٬۰۰۰ دریاچهٔ موجود در این استان می شود. طبق برآورد سال ۲۰۱۱ جمعیت ساسکاچوان ۱٬۰۳۳٬۳۸۱ نفر بوده است.
تاریخ غنی این استان به بیشتر از ۵۰۰۰ سال پیش در زمان استقرار اقوام اولیهٔ کانادا در این منطقه برمی گردد. از افتخارات این استان وجود جوامع مِتیس (Metis) و اقوام اولیهٔ کانادا است. اولین گروه اروپایی در اواخر سال ۱۶۰۰ میلادی وارد این استان شدند که اکثر آن ها کاشف یا تاجرِ پوست بودند. استان ساسکاچوان در این زمان بخشی از منطقهٔ شمال غربی بود که این منطقه بیشتر کانادای مدرن را تشکیل می داد.
خیلی زود، پس از کنفدراسیون شدن کانادا در سال ۱۸۶۷، مهاجرت به این منطقه آغاز شد. به دلیل وسعت منطقهٔ غیرمسکونی، دولت کانادا در سال ۱۸۷۲ قانون Dominion Lands را وضع کرد که به مهاجران جدید اجازه می داد تا در صورت پاک سازی زمین و انجام کار تولیدی در آن، صاحب آن شوند. نتیجهٔ این قانون جدید، هجوم مهاجران از سراسر جهان به خصوص اروپای شرقی به این استان بود. در زمان استان شدن ساسکاچوان در سال ۱۹۰۵ ده ها زبان مختلف در این استان صحبت می شد.