بزیست فروزان یا ابوعلی یحیی بن ابی منصور (که پس از مسلمان شدن بدین نام مشهور شد)، اخترشناس بزرگ ایرانی است.
ماه نامهٔ دانشمند، شمارهٔ ۵۵۷، اسفندماه ۱۳۸۸، ایرانیان اخترشناس، مریم خادمی و یاسمن قدیمی، صفحهٔ ۳۶
او در اصل از اهالی طبرستان بود که به بغداد مهاجرت کرد و در خدمت فضل بن سهل که از وزیران نامدار ایرانی بود، درآمد. از این رو دورهٔ زندگانی وی، به اواخر سدهٔ دوم و اوایل سدهٔ سوم بازمی گردد. پس از کشته شدن فضل، او منجم دربار مامون شد. وی در رصدی که در سال ۲۱۵ هجری قمری، گروهی از اخترشناسان به دستور مامون انجام دادند شرکت داشت و بزرگ منجمان به شمار می آمد. گروهی از ریاضیدانان برجسته از جمله محمد بن موسی خوارزمی بر این کار نظارت داشتند. ابی منصور سرپرست گروه هایی نجومی بود که با رصد محیط زمین را یافتند.
تنها اثر نجومی وی، زیج ممتحن است.او نیز مانند بسیاری از همکاران خود، نتایج حاصل از رصدهای خود به همراه عده ای از منجمان را در زیجی در رصدخانهٔ شماسیهٔ بغداد گرد آورد که نسخه ای از آن در دست است. پژوهش هایی که در بارهٔ این زیج به عمل آمده است، نشان می دهد که ابی منصور در محاسبهٔ ماه گرفتگی و خورشیدگرفتگی، از روشی تقریبی استفاده کرده است که آثار بطلمیوس در آن دیده نمی شود. در ۸۲۹ - ۸۳۰ در بغداد به رصدهای نجومی پرداخت و کتاب های متعددی در نجوم نوشت و زیجی موسوم به زیج ممتحن مأمونی تألیف کرد. او در حدود ۸۳۱ میلادی درگذشت و در حلب سوریه به خاک سپرده شد.
هارون بن علی، نوهٔ یحیی، درگذشته در ۹۰۰ - ۹۰۱ در بغداد، هم زیجی پرداخت که بسیار متداول شد و ابزارهای نجومی ساخت.
ماه نامهٔ دانشمند، شمارهٔ ۵۵۷، اسفندماه ۱۳۸۸، ایرانیان اخترشناس، مریم خادمی و یاسمن قدیمی، صفحهٔ ۳۶
او در اصل از اهالی طبرستان بود که به بغداد مهاجرت کرد و در خدمت فضل بن سهل که از وزیران نامدار ایرانی بود، درآمد. از این رو دورهٔ زندگانی وی، به اواخر سدهٔ دوم و اوایل سدهٔ سوم بازمی گردد. پس از کشته شدن فضل، او منجم دربار مامون شد. وی در رصدی که در سال ۲۱۵ هجری قمری، گروهی از اخترشناسان به دستور مامون انجام دادند شرکت داشت و بزرگ منجمان به شمار می آمد. گروهی از ریاضیدانان برجسته از جمله محمد بن موسی خوارزمی بر این کار نظارت داشتند. ابی منصور سرپرست گروه هایی نجومی بود که با رصد محیط زمین را یافتند.
تنها اثر نجومی وی، زیج ممتحن است.او نیز مانند بسیاری از همکاران خود، نتایج حاصل از رصدهای خود به همراه عده ای از منجمان را در زیجی در رصدخانهٔ شماسیهٔ بغداد گرد آورد که نسخه ای از آن در دست است. پژوهش هایی که در بارهٔ این زیج به عمل آمده است، نشان می دهد که ابی منصور در محاسبهٔ ماه گرفتگی و خورشیدگرفتگی، از روشی تقریبی استفاده کرده است که آثار بطلمیوس در آن دیده نمی شود. در ۸۲۹ - ۸۳۰ در بغداد به رصدهای نجومی پرداخت و کتاب های متعددی در نجوم نوشت و زیجی موسوم به زیج ممتحن مأمونی تألیف کرد. او در حدود ۸۳۱ میلادی درگذشت و در حلب سوریه به خاک سپرده شد.
هارون بن علی، نوهٔ یحیی، درگذشته در ۹۰۰ - ۹۰۱ در بغداد، هم زیجی پرداخت که بسیار متداول شد و ابزارهای نجومی ساخت.
wiki: یحیی بن ابی منصور