[ویکی شیعه] ابراهیم بن محمد باقر موسوی قزوینی (۱۲۱۴- ۱۲۶۴ق)، فقیه و اصولی شیعه، صاحب ضوابط الاصول است.
پدر او از سادات موسوی « خویین »، یکی از آبادی های پیرامون قزوین بود.
ابراهیم در قزوین زاده شد و در کودکی همراه پدر به کرمانشاه کوچ کرد. مقدمات علوم متداول را نزد مدرسان آنجا آموخت. پس از آن عازم عراق شد و در کربلا مسکن گزید. در آغاز نزد سید علی طباطبایی (صاحب ریاض) درس خواند و آنگاه علم اصول را از شریف الدین محمد آملی مازندرانی معروف به شریف العلماء (د ۱۲۴۶ق /۱۸۳۰م) فرا گرفت.
پس از آن به قصد فراگیری علم فقه به نجف سفر کرد. در آنجا مدتی نزد فقیهان بنامی چون شیخ علی آل کاشف الغطاء (د ۱۲۵۳ق / ۱۸۳۷م) و شیخ موسی آل کاشف الغطاء (در۱۲۴۳ق /۱۸۲۷م)، سطوح عالی فقه را آموخت ، نیز نزد سید محمد مجاهد صاحب مناهل درس خواند.
ابراهیم در قزوین زاده شد و در کودکی همراه پدر به کرمانشاه کوچ کرد. مقدمات علوم متداول را نزد مدرسان آنجا آموخت. پس از آن عازم عراق شد و در کربلا مسکن گزید. در آغاز نزد سید علی طباطبایی (صاحب ریاض) درس خواند و آنگاه علم اصول را از شریف الدین محمد آملی مازندرانی معروف به شریف العلماء (د ۱۲۴۶ق /۱۸۳۰م) فرا گرفت.
پس از آن به قصد فراگیری علم فقه به نجف سفر کرد. در آنجا مدتی نزد فقیهان بنامی چون شیخ علی آل کاشف الغطاء (د ۱۲۵۳ق / ۱۸۳۷م) و شیخ موسی آل کاشف الغطاء (در۱۲۴۳ق /۱۸۲۷م)، سطوح عالی فقه را آموخت ، نیز نزد سید محمد مجاهد صاحب مناهل درس خواند.
wikishia: سید_ابراهیم_موسوی_قزوینی