کلمه جو
صفحه اصلی

استغفار


مترادف استغفار : آمرزش خواهی، انفعال، پوزش، توبه، مغفرت جویی، مغفرت طلبی

برابر پارسی : آمرزش، آمرزش خواهی

فارسی به انگلیسی

asking forgiveness


retraction


asking forgiveness, retraction

مترادف و متضاد

retraction (اسم)
انقباض، تو کشیدن، استرداد، استغفار

آمرزش‌خواهی، انفعال، پوزش، توبه، مغفرت‌جویی، مغفرت‌طلبی


فرهنگ فارسی

طلب مغفرت کردن، غفران خواستن، آمرزش خواستن، توبه کردن، استغفرالله گفتن
۱ - ( مصدر ) آمرزش خواستن طلب مغفرت کردن . ۲ - نوبه کردن . ۳ - استغفرالله گفتن . ۴ - ( اسم ) پوزش .

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - بخشش و آمرزش خواستن . ۲ - توبه کردن .

لغت نامه دهخدا

استغفار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) آمرزش خواستن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). غفران طلبیدن. مغفرت طلبیدن. طلب مغفرت. ( غیاث ). توبه کردن : استغفر من ذنبه و استغفره ایاه و استغفر اﷲ لذنبه. ( منتهی الارب ) : استغفر لهم او لاتستغفر لهم ان تستغفر لهم سبعین مرة فلن یغفر اﷲ لهم. ( قرآن 80/9 ).
بخطائی که بگذرد در وهم
عاقلان را سزاست استغفار.
خاقانی.
با من سرگشته استنفار کن
پس ز استغفار استغفار کن.
عطار.
دلم سیاه شد از شعر مدح بیهوده
همین ز هرچه نه مدح است یارب استغفار.
عطار.
|| پوزش. اعتذار :
گرْش غول شهر گوئی جای این گفتار هست
ورْش دیو دهر گوئی جای استغفار نیست.
ناصرخسرو.
چون از در توبت و انابت درآیند و بقدم استغفار و اعتذار بایستند توبه ایشان قبول کند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 154 ). || استغفر اﷲ گفتن :
ز دست طبع و زبانت چنان گریزد بخل
که دیو از آهن و لاحول و لفظ استغفار.
ازرقی.
مخفف آن ، ستغفار است. || الاستغفار استقلال الصالحات و الاقبال علیها و استکبار الفاسدات و الاعراض عنها. قال اهل الکلام الاستغفار طلب المغفرة بعد رؤیة قبح المعصیة و الاعراض عنها و قال عالم [ کذا ] الاستغفار استصلاح الامر الفاسد قولاً و فعلاً یقال اغفروا هذا الامر؛ ای اصلحوه بما ینبغی ان یصلح.( تعریفات جرجانی ).
- استغفار کردن ؛ آمرزش خواستن. غفران طلبیدن. استغفر اﷲ گفتن. توبه کردن :
چون بنادانی خویش اقرار کرد
شیخ خوش شد قائم استغفار کرد.
عطار.
موسی علیه السلام به حکمت جهان آفرین اقرار کرد و بر تجاسر خویش استغفار. ( گلستان ).
عاصیان از گناه توبه کنند
عارفان از عبادت استغفار.
سعدی ( گلستان ).

فرهنگ عمید

۱. طلب مغفرت کردن، آمرزش خواستن، توبه کردن.
۲. «استغفراللّه» گفتن.

دانشنامه عمومی

الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنْفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحَارِ. آنان صابرند و صادقند و قانت اند و انفاق کنندگانند و در سحرها استغفار می کنند.
کَانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ. وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ شب ها کم می خوابند و در سحرها استغفار می کنند
وَمَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِیمًا. و هر کس کار زشتی کند یا برخود ستم ورزد، سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را بسیار آمرزنده و مهربان خواهد یافت.
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ. و آنان که چون کار زشتی مرتکب شوند یا بر خود ستم ورزند، خدا را یاد کنند و برای گناهانشان آمرزش خواهند و چه کسی جز خدا گناهان را می آمرزد؟ و دانسته و آگاهانه بر آنچه مرتکب شده اند، پا فشاری نمی کنند
توحیدعقیدهتعطیلتنزیهتشبیهتسبیح
بسم الله الرحمن الرحیمتکبیرشهادتین إن شاء اللهما شاء اللهأستغفر اللهجزاک اللهأعوذ باللهفی سبیل اللهیرحمک اللهالحمد لله
مرتبط به...

دانشنامه آزاد فارسی

اِستِغفار
(واژه ای عربی، به معنی طلب آمرزش از خداوند) استغفار باید با توبه همراه باشد تا مورد قبول قرار گیرد. قرآن کریم کسانی را که فقط با زبان از خداوند آمرزش می خواهند، نکوهیده است (فتح، ۱۱). در قرآن، از استغفار پیامبران که برای خود یا دیگران انجام می دهند، از استغفار مؤمنان، و از استغفار فرشتگان برای مؤمنان یاد شده است. خداوند در قرآن بشارت داده است که هر گناهی را جز شرکاز هر که بخواهدمی بخشد (سورۀ نساء، آیه های ۴۸ و ۱۱۶). اگرچه استغفار در هر زمان و مکان امری پسندیده است، اما در آیات قرآن، بر استغفار در سحرگاهان و در ایام حج تأکید شده است. نه تنها گناهکاران، بلکه مؤمنان و حتی پیامبران به استغفار مأمور شدند. پیامبر اکرم (ص) در این باره فرموده است: من هر روز هفتادبار به درگاه خداوند استغفار می کنم. در احادیث آمده است: کسی در حضور امام علی (ع) «استغفرالله» گفت. حضرت به او فرمود: «آیا می دانی استغفار چیست؟ استغفار درجۀ علّیین است و اسمی است که بر شش معنا استوار است. اول پشیمانی از گذشته؛ دوم عزم بازنگشتن بر گناه؛ سوم بازگرداندن حقوق مردم به آنان به گونه ای که بنده پاک به پیشگاه خداوند برود و حق کسی را بر گردن نداشته باشد؛ چهارم پرداختن به هر فریضه ای که ضایع یا فوت شده است؛ پنجم اندوهگین شدن به گونه ای که گوشتی که با گناه فربه شده، ذوب شود؛ ششم این که به جسم خود مشقت طاعت را بچشاند، همچنان که حلاوت گناه را چشانده است. آن گاه است که می توانید بگویید استغفرالله».

فرهنگ فارسی ساره

آمرزش خواهی، آمرزش


دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] درخواست آمرزش از خداوند را اِستغفار گویند. مورد بحث در فقه، استغفار گفتاری است که از آن در باب هایی مانند طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، ظهار و کفّارات به مناسبت سخن گفته شده است.
واژه استغفار به معنای درخواست مغفرت
شمس العلوم، ج ۸، ص ۴۹۸۲.
استغفار در اصطلاح، به معنای درخواست زبانی یا عملی
مفردات، ص ۶۰۹.
استغفار یا قولی است مانند گفتن «استغفر اللّه» و یا فعلی مانند انجام دادن عملی که موجب آمرزش انسان می گردد.
اقسام استغفار از نظر حکم شرعی
...

جدول کلمات

انابت

پیشنهاد کاربران

طبب امرزش

آمرزش خواستن ؛ استغفار. ( زوزنی ) . بخشایش طلبیدن.


کلمات دیگر: