اجیر خاص

[ویکی فقه] اجیر خاص (اجیر مقیّد، اجیر منفرد)به اجاره دهندۀ خود در مدّت معیّن گویند.
تعریف های گوناگونی از اجیر خاص شده است که به مهم ترین آن ها اشاره می شود:
۱_کسی که خود را برای انجام کاری مباشرتا در مدّت معیّن یا برای کاری معیّن با تعیین آغاز زمان آن و ادامه دادن آن بدون وقفه تا تمام شدن کار اجاره دهد.
۲_کسی که خود را برای انجام کاری در مدّت معیّن اجاره دهد به گونه ای که مدّت، قید عمل باشد نه شرط آن.
۳_کسی است که خود را به دیگری اجاره داده است؛ به گونه ای که همه منافع یا منفعت خاصی از او مانند خیّاطی، در مدّت معیّن، از آن مستأجر باشد یا کسی که خود را برای انجام کاری در مدّت معیّن اجاره دهد و یا اعتبار مباشرت در عمل یا اعتبار بودن آن در مدّت معیّن و یا هر دو به نحو شرط باشد نه قید.
فرق تعریف سوم با سایر تعاریف
تعریف سوم اعم از سایر تعاریف است زیرا صورت شرط شدن وقوع فعل در زمان معیّن از موارد اجیر خاص بنا بر تعریف سوم است در حالی که بنا بر تعریف دوم این مورد از اجیر خاص بیرون است. تعیین آغاز زمان عمل، و ادامه آن تا مرحله پایانی کار، در حکم تعیین مدّت است. از این موضوع در باب اجاره بحث شده است.
احکام اجیر خاص
برای اجیر خاص جایز نیست در مدّت تعیین شده، بدون اذن مستأجر برای خود یا دیگری کار کند، مگر این که کار او با حق مستأجر، تنافی و تزاحم نداشته باشد مانند اجرای صیغه عقد یا ایقاع به هنگام خیّاطی و مانند آن.