گونی

گونی اسم ترکی هست و معنی
همیشه در افتاب، جنوب می دهد

نام روستای گونی برگرفته ازگیاه گون یاگه وه ن میباشد که متاسفانه طی ۲۰سال گذشته این گونه گیاهی براثرتعقیرات آب وهوایی واستفاده دامداران روبه انقراض میباشد

ظرفی بافته شده از نخ، کنف، نخ پلاستیکی و نظایر آن برای نگهداری و حمل و نقل گندم، جو، آرد، شکر، حبوبات و موارد بسیار دیگر و به شکل کیسه است و بسته به نوع بافت و اندازه آن مصارف گوناگونی دارد . در قیر گونی ساختمان نیز از آن استفاده می شود.
نامگذاری انواع گونی در زبان ترکی که در منطقه خسروشاه آذربایجان معمول است:
خارال = گونی بسیار بزرگی است که امروزه از نخهای نوارگونه نازک پلاستیکی بافته می شود و برای حمل و نگهداری ملزومات بسیار سبک ولی حجیم مانند کاه بکار می رود. در بعضی مناطق آذربایجان، " باردان" نیز گفته می شود.
خَشَه = خشه از نخهای نسبتاً کلفت کنفی بافته می شود ، بافت آن نسبتاً سفت است. اندازه آن کوچکتر از خارال می باشد و برای نگهداری یا حمل گندم و جو و نظایر آن بکار می رود.
چووال = چووال از نخی محکم و به صورت سفت و متراکم بافته می شود ؛ برای حمل و نگهداری آرد بکار می آید؛ ارد را الک نمی کند، معمولاً سفید رنگ می باشد.
تَلیس = تلیس در معنای عام مترادف کلمه گونی است ولی بصورت خاص گونی هایی هستند که مصارف عمومی تر دارند؛ جنس ، اندازه و سفتی بافت آنها متغیر است ولی بطور کلی چندان بزرگ و محکم نیستند.
شادارا تَلیس = گونی هایی هستند از نخ نسبتاً نازک کنفی که تراکم بافت کمتری دارند ولی نمی توان به آنها تور گفت؛ در نگهداری محصولاتی مانند پیاز که در مجاورت هوا عمر بیشتری دارند، بکار می آیند.
تای = به گونی پر شده، " تای" می گویند . مثال: بیر تای بوغدا = یک گونی گندم