کلمه جو
صفحه اصلی

رسائل

فرهنگ فارسی

رسائل صاحب بن عماد بعربی در انواع مختلف سلطانیت و اخوانیات است و مجموعه بزرگی از آنها در دست است که در مصر بطبع رسیده .صاحب در رسائل توجه کامل بصنایع لفظی وسجع دارد.
( اسم ) جمع رساله . الف - نامه ها مکتوبها . ب - کتابهای کوچک .
جمع رساله یا همزبانان

جمع رساله
( صفت ) جمع رسیل همرهان .
رسائل رساله ها و کتابها و کتابچه ها .

فرهنگ معین

(رَ یِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ رساله .

لغت نامه دهخدا

رسائل. [ رَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ رِسالة و رَسالة. ( ناظم الاطباء ) ( از دهار ) ( از اقرب الموارد ). مکتوبات و نامه ها. ( آنندراج ) ( از غیاث اللغات ).
- دیوان رسائل ؛ دیوان رسالت. دیوان انشاء. رجوع به ترکیب دیوان رسالت در ذیل ماده رسالت شود.
|| همزبانان. ( از آنندراج از لطایف )( غیاث اللغات ). رجوع به رِسالَة شود. || در اصطلاح مسیحیان ، نامه ای که همراه فرستادگان درباره مسائل دینی به مسیحیان ، نوشته شود. ( از اقرب الموارد ).

رسایل. [ رَ ی ِ ] ( ع اِ ) رَسائِل. ج ِ رساله. رساله ها و کتابها و کتابچه ها. ( ناظم الاطباء ) : جالینوس... بی همتاتر بود در معالجت اخلاق و وی را در آن رسایلی است سخت نیکو. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 556 ).
بدنثری و رسایل من دیده چند وقت
کژنظمی و قصاید من خوانده چند گاه.
خاقانی.
رسایل او در اطراف و اکناف عالم مشهور و مذکور.( ترجمه تاریخ یمینی ص 234 ). و رجوع به رسائل و رساله شود.
- دیوان رسایل یا رسائل ؛ دیوان رسالت. دیوان انشاء. دبیرخانه. دارالانشاء در تداول عصر غزنویان :
وزیران دگر بودند زین پیش
همه دیوان به دیوان رسایل.
منوچهری.
و رجوع به رساله و رسالة و رسائل و دیوان رسالت در ذیل رسالت شود.
|| همکاسه. همدم. هم آهنگ. هم آواز. ( یادداشت مؤلف ) :
کوه و مرغان هم رسایل با دمش
هر دو اندر وقت دعوت محرمش.
مولوی.
کوهها با تو رسایل شد شکور
با تو می خوانند چون مقری زبور.
مولوی.
یا رسایل بود اسرافیل را
کز سماعش پر برستی فیل را.
مولوی.

فرهنگ عمید

= رساله

رساله#NAME?


دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] رسائل (سید جمال الدین موسوی گلپایگانی). «رسائل»، عنوان کتابی مشتمل بر پنج رساله از فقیه بزرگ سید جمال الدین موسوی گلپایگانی (۱۲۹۵- ۱۳۷۷ ق)، به زبان عربی است.
این اثر بیشتر به دو رساله «الاجتهاد و التقلید» (تالیف ۱۳۴۹ ق) و « اجتماع الامر و النهی » (تالیف ۱۳۳۷ ق) شناخته می شود، اما رساله «فی البقاء علی تقلید المیت» که جزء مسائل اجتهاد و تقلید است در ضمن رساله مستقلی در سال ۱۳۵۶ ق، تالیف شده و دو رساله دیگر نیز در این کتاب دیده می شود. اهمیت این اثر بدین جهت است که نویسنده آن، از شاگردان برجسته میرزا حسین غروی نایینی (۱۲۷۷- ۱۳۵۵ ق)، بوده و حدود سی سال از محضر ایشان بهره مند شده است.

پیشنهاد کاربران

کتابها


نامه ها

کتب ها

نامه ها، کتابها

چون رسائل جمع رساله هست به نظر من یعنی نامه ها، نوشته ها


کلمات دیگر: