بندر پیربازار

بندر پیربازار یکی از اولین بنادر ایران در دریای کاسپین و منطقه ای خوش آب و هوا واقع شهرستان رشت، استان گیلان، ایران است.
گالش خیل، پیرده، کفترود، بجارخاله، مبارک آباد، طش، منگوده، تخته پل، رجب آباد، فخب از جمله محلات این منطقه می باشند.
پیر بازار درگذشته به لحاظ واقع بودن بر سر راه های ارتباطی از اهمیت بسیاری برخوردار بود، زیرا مسافران اروپا برای استفاده از راه آبی دریای خزر، ناگزیر بودند که از این بندر بگذرند. در آن روزگار (قرن ۱۹ میلادی)، یکی از راه هایی که اروپاییان می توانستند خود را به ایران برسانند، رفتن به باکو، در کرانهٔ دریای خزر و سوار شدن به کشتیهای روسی به مقصد پیر بازار و سپس سفر به رشت و تهران بوده است. در آن دوره پیر بازار پیش بندر شهر رشت به شمار می رفت و بیشتر کشتیهای بازرگانی که از بندرهای روسیه به ایران می آمدند، در این بندر لنگر می انداختند. از آنجا که شهر رشت مرکز ارتباطی همهٔ راه های گیلان به شمار می رفت، کالاهای بازرگانی که از بندرهای روسیه به پیر بازار می رسید، به رشت برده می شد و از آنجا به قزوین، زنجان، همدان، تهران و مازندران حمل می گردید. پیر بازار بندر دریافت عوارض رشت بود و گمرک خانه ای داشت که ناصرالدین شاه قاجار در سفرنامه اش از آن یاد کرده است. از زمانی که جاده رشت به انزلی ساخته شد رفت وآمد قایقها به این بندر از بین رفته و ویژگی بندری خود را از دست داده است.
زمانی این محل بندر بوده و پادشاهان قدیم برای عبور از خاک ایران و سفر به اروپا از این بندر با کشتی عبور می کردند از پادشاهان آن دوره می توان ناصر الدین شاه را نام برد که زمانی که می خواست به اروپا سفر کند به پیربازار آمده بود زیبایی این بندر او را شیفته پیربازار کرد و خواست آن را به نام خود تصاحب کند او انتظار داشت حاکم پیربازار آن را پیش کش کند ولی حاکم پیربازار با آوردن دلایلی از جمله این که مردم از این بندر روزی خود را تأمین می کنند و ناصرالدین شاه را قانع کرد تا از این خواسته دست بردارد.