حرم عسکریین، آرامگاه علی بن محمد امام دهم و حسن بن علی امام یازدهم شیعیان (معروف به عسکریین) در سامرای عراق است. همچنین نرجس خاتون، مادر حجت بن الحسن، و حکیمه خاتون دختر محمد بن علی التقی (امام نهم شیعیان) و خواهر علی بن محمد (امام دهم شیعیان) نیز در حرم شهر سامرا بخاک سپرده شده اند. سرداب غیبت (محل آغاز غیبت حجت بن الحسن) نیز در ضلع غربی حرم سامرا واقع است.
شیخ توسی از ابوهاشم جعفری از حسن عسکری نقل می کند که: «مزارم در سرّ من رأی ایمنی برای هر دو گروه است.
در آمالی و عدة الداعی نیز زیارت این جا را مهم شمرده اند.
شیعه و سنی هر دو بر این باور اند که علی نقی در خانهٔ خود دفن شد و آن را از دلیل پسر یعقوب نصرانی خریده بود. این خانه گسترده و بزرگ بوده و همهٔ صحن امروزی، را در بر می گیرد. حسن عسکری نیز در کنار پدرش بخاک سپرده شد. چون پیرامون آن جا پادگان نظامی بود، شیعیان و علاقه مندان به اهل بیت، پنهانی به زیارت می رفتند و پنجره ای سوی خیابان گشوده بودند که زایران زیارت می کردند و درون خانه نمی شدند. البته اداره آن دست شیعیان بود. حسن عسکری خادمی داشت ساکن این خانه، و هر بخش خانه که خراب می گشت مرمت می نمود. این وضع تا سال ۳۲۸ قمری و پایان غیبت صغرا ادامه داشت.
در سال ۳۳۳ قمری (۳۲۴ خورشیدی) ساختمان جدید حرم توسط ابومحمد الحسن (مشهور به ناصرالدوله فرزند ابی الهیجا عبدالله آل حمدان) انجام گردید و برای عمرانی شهر سامرا تلاش کرد اما بر اثر جنگ هایی که بین وی و معزالدوله روی داد، اغلب اقدامات عمرانی او ناتمام ماند.
در سال ۳۷۷ قمری (۳۶۶ خورشیدی) پی از پیروزی معزالدوله بر ناصرالدوله آل حمدان و وقوع صلح بین آندو وارد شهر سامرا شد و اموال فراوانی را صرف آبادانی شهر نمود. گنبد بزرگی بر مقبره هر دو امام ایجاد کرد، حرم مجللی دراطراف آن ساخت و صحنی برای آستانه احداث کرد. بدستور وی ضریحی از چوب ساروج تهیه و نصب گردید، سرداب غیبت مرمت گردید و تأسیسات ناصرالدوله آل حمدان را تکمیل نمود.
شیخ توسی از ابوهاشم جعفری از حسن عسکری نقل می کند که: «مزارم در سرّ من رأی ایمنی برای هر دو گروه است.
در آمالی و عدة الداعی نیز زیارت این جا را مهم شمرده اند.
شیعه و سنی هر دو بر این باور اند که علی نقی در خانهٔ خود دفن شد و آن را از دلیل پسر یعقوب نصرانی خریده بود. این خانه گسترده و بزرگ بوده و همهٔ صحن امروزی، را در بر می گیرد. حسن عسکری نیز در کنار پدرش بخاک سپرده شد. چون پیرامون آن جا پادگان نظامی بود، شیعیان و علاقه مندان به اهل بیت، پنهانی به زیارت می رفتند و پنجره ای سوی خیابان گشوده بودند که زایران زیارت می کردند و درون خانه نمی شدند. البته اداره آن دست شیعیان بود. حسن عسکری خادمی داشت ساکن این خانه، و هر بخش خانه که خراب می گشت مرمت می نمود. این وضع تا سال ۳۲۸ قمری و پایان غیبت صغرا ادامه داشت.
در سال ۳۳۳ قمری (۳۲۴ خورشیدی) ساختمان جدید حرم توسط ابومحمد الحسن (مشهور به ناصرالدوله فرزند ابی الهیجا عبدالله آل حمدان) انجام گردید و برای عمرانی شهر سامرا تلاش کرد اما بر اثر جنگ هایی که بین وی و معزالدوله روی داد، اغلب اقدامات عمرانی او ناتمام ماند.
در سال ۳۷۷ قمری (۳۶۶ خورشیدی) پی از پیروزی معزالدوله بر ناصرالدوله آل حمدان و وقوع صلح بین آندو وارد شهر سامرا شد و اموال فراوانی را صرف آبادانی شهر نمود. گنبد بزرگی بر مقبره هر دو امام ایجاد کرد، حرم مجللی دراطراف آن ساخت و صحنی برای آستانه احداث کرد. بدستور وی ضریحی از چوب ساروج تهیه و نصب گردید، سرداب غیبت مرمت گردید و تأسیسات ناصرالدوله آل حمدان را تکمیل نمود.
wiki: حرم عسکریین