محمدمهدی امامی مازندرانی

محمدمهدی امامی مازندرانی (امیرکلایی)(۱۲۵۸–۱۳۳۷) فقیه، حکیم، متکلم و عارف ایرانی است.
علی اصغر مازندرانی (۱۳۳۰–۱۲۴۵ ه. ق)
اسماعیل بن حداد متوفی (۱۳۲۷ه. ق)
محمد حسین شریعتمدار (۱۳۲۰–۱۲۴۰ق)
سید احمد استاد (۱۳۶۵–۱۲۸۰ق)
مازندرانی در سال ۱۲۵۸ (۱۲۹۷ ه. ق) در امیرکلا از توابع بابل به دنیا آمد. وی تحصیلات مکتبی را در زادگاه خود به پایان رسانید. در سن ۱۳ سالگی به بابل رفت و نزد آیت الله علی اصغر امیرکلایی(علی اصغر مازندرانی) به تحصیل پرداخت.در سن ۲۸ سالگی در مدرسه صدر تهران تدریس کرد. وی با دختر سید احمد آرایی ازدواج کرد که ثمره آن ده فرزند بود.به دنبال اعدام شیخ فضل الله وی در سال ۱۳۳۰ هجری تهران را ترک کرد و راه نجف را پیش گرفت.او در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت و پس از ۶ سال تصدی ریاست حوزه علمیه بابل به قم رفت.
او از شاگردان شیخ فضل الله نوری بود. در جریان کشف حجاب به کاشان تبعید شد.
وی در روز جمعه ۱۰ جمادی الثانی ۱۳۷۸ (۱ دی ماه ۱۳۳۷) در تهران درگذشت و در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.