شارل لویی ناپلئون بناپارت ( ۱۸۷۳ - ۱۸٠۸ م . ) امپراطور فرانسه ( ۱۸۷٠ - ۱۸۵۲ م . ) پسر لویی بناپارت پادشاه هلند و برادرزاده ناپلئون اول . پس از آنکه آزادیخواهان فرانسه اساس سلطنت لویی فیلیپ را برچیدند او را به ریاست جمهوری برداشتند ( ۱۸۴۸ م . ) ولی او که هوای امپراطوری و جانشینی عم خود را در سر داشت با یک کودتا قوه مقننه را منحل ساخت شورش کارگران را فروخواباند و تحت قانون اساسی ۱۸۵۲ زمام قدرت را به دست گرفت و خود را امپراطور خواند و تا ۱۸۶٠ با استبداد و قدرت تمام سلطنت کرد. از ۱۸۶٠ تا ۱۸۶۷ م . از سختگیری های استبداد کاست و آزادی های مدنی را بیشتر کرد و قوه مقننه را در کار خود آزادتر گذاشت و با این ترتیب محبوبیت اولیه خود را تا حدی به دست آورد . سالهای ۱۸۶۷ تا ۱۸۷٠ سلطنت ناپلئون سوم به نام امپراطوری آزاد معروف است . دوران امپراطوری ناپلئون سوم دوران ترقی و پیشرفت مادی و صنعتی و توسعه مقاصد امپریالیستی فرانسه است . در ۱۸۷٠ لشکریان ناپلئون در جنگ فرانسه و پروس شکست خوردند و خود وی که در نبرد سدان شخصا شکست خورده بود اسیر گشت . انقلابی بدون خونریزی در پاریس او را از سلطنت خلع کرد و وی در ۱۸۷۱ به تبعید به انگلستان رفت تا اینکه در ۱۸۷۳ در گذشت .
ناپلئون سوم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناپلئون سوم. [ پ ُ ل ِ ءُ ن ِ س ِوْ وُ ] ( اِخ ) برادرزاده ناپلئون اوّل است و پدرش لوئی بناپارت پادشاه هلند و مادرش هورتانس بوهارنه بود. در سال 1808 بدنیا آمد دوران جوانی خود را با ماجراها و حوادث گذراند. در سال 1836 در استراسبورگ و در 1840 در بولونی علیه لوئی فیلیپ پادشاه فرانسه قیام کرد و گرفتار شد و به زندان ابد محکوم گردید. دیری نگذشت که در لباس یک بنا از زندان هام به بلژیک گریخت. ناپلئون سوم پس از انقلاب سال 1848 به فرانسه برگشت و خود را جانشین و محیی افکار ناپلئون اول وانمود کرد و بعنوان برقرار کننده نظم و امنیت عمومی از طرف استانهای فرانسه به ریاست جمهوری برگزیده شدو در 10 دسامبر 1848 رسماً به این مقام رسید. هر چند که او به حفظ و مراعات قانون اساسی سوگند یاد کرده بود ولی پس از سه سال در 2 دسامبر 1851 شخصیتهای جمهوریخواه و سلطنت طلب پاریس را بازداشت کرد و مجلس را منحل ساخت. او با خشونت و بیرحمی تمام مخالفان خودرا سرکوب کرد و در نتیجه مراجعه به آراء عمومی برای ده سال دیگر به ریاست جمهوری انتخاب شد و در سال بعد با یک مراجعه دیگر به آراء عمومی به امپراطوری رسید. تاریخ امپراطوری دوم به سه دوره تقسیم میشود:
دوران اول آن بین سالهای 1852 تا 1860 است در این دوره ناپلئون سوم در نتیجه وضع قانون امنیت عمومی با استبداد و قدرت تمام سلطنت کرد، در دوره دوم که از 1860تا 1867 مدت گرفت بعضی مصونیتها و آزادیها به مردم داده شد، و در دوره سوم بین سالهای 1868 تا 1870 ناپلئون سوم «امپراطوری لیبرال » اعلام کرد. در این دوره حکومت امپراطوری دست به اصطلاحات اجتماعی زد، صنایع و کشاورزی و بازرگانی را تشویق و بنگاههای خیریه دایر کرد. ناپلئون سوم نیز با اروپائیان جنگهائی کرد: برای برتری یافتن بر کشورهای اروپائی جنگ کریمه را که از سال 1854 تا سال 1856 طول کشید ایجاد کرد و با معیت انگلستان در چین مداخله نمود و «کوشن شین » را به تصرف درآورد. در ایتالیا و مکزیک مداخله هائی نمود وبا پروس اعلان جنگ کرد. ولی در این جنگ در سدان به اسارت افتاد ( اول سپتامبر سال 1870 ) و پس از آنکه مدتی در اسارت آلمانها بسر برد بالاخره مجلس ملی فرانسه او را از امپراطوری عزل کرد. ناپلئون سوم در سال 1873 م. درگذشت.
دوران اول آن بین سالهای 1852 تا 1860 است در این دوره ناپلئون سوم در نتیجه وضع قانون امنیت عمومی با استبداد و قدرت تمام سلطنت کرد، در دوره دوم که از 1860تا 1867 مدت گرفت بعضی مصونیتها و آزادیها به مردم داده شد، و در دوره سوم بین سالهای 1868 تا 1870 ناپلئون سوم «امپراطوری لیبرال » اعلام کرد. در این دوره حکومت امپراطوری دست به اصطلاحات اجتماعی زد، صنایع و کشاورزی و بازرگانی را تشویق و بنگاههای خیریه دایر کرد. ناپلئون سوم نیز با اروپائیان جنگهائی کرد: برای برتری یافتن بر کشورهای اروپائی جنگ کریمه را که از سال 1854 تا سال 1856 طول کشید ایجاد کرد و با معیت انگلستان در چین مداخله نمود و «کوشن شین » را به تصرف درآورد. در ایتالیا و مکزیک مداخله هائی نمود وبا پروس اعلان جنگ کرد. ولی در این جنگ در سدان به اسارت افتاد ( اول سپتامبر سال 1870 ) و پس از آنکه مدتی در اسارت آلمانها بسر برد بالاخره مجلس ملی فرانسه او را از امپراطوری عزل کرد. ناپلئون سوم در سال 1873 م. درگذشت.
دانشنامه عمومی
شارل لویی ناپلئون بناپارت (به فرانسوی: Napoleon III) (زادهٔ ۲۰ آوریل ۱۸۰۸ در پاریس، فرانسه – درگذشتهٔ ۹ ژانویهٔ ۱۸۷۳ در کنت، انگلستان) از ۱۸۴۹ تا ۱۸۵۲ رئیس جمهور فرانسه بود و سپس از ۱۸۵۲ تا ۱۸۷۰ تحت عنوان «ناپلئون سوم» امپراتور این کشور شد. حکومت او آخرین حکومت سلطنتی تاریخ فرانسه بود و پس از برکناری اش در سال ۱۸۷۰ جمهوری برای همیشه جایگزین نظام سلطنت در فرانسه شد.
بناپارتیسم
امپراتوری دوم فرانسه
جمهوری دوم فرانسه
ناپلئون
لویی ناپلئون، فرزند لویی بناپارت و هورتنس بوهارنه بود. لویی بناپارت برادر ناپلئون بناپارت بود و هورتنس بوهارنه، فرزند ژوزفین بوهارنه از ازدواج اول او بود. به این ترتیب ژوزفین که همسر ناپلئون بناپارت بود، مادربزرگ مادری لویی ناپلئون بود.
نوع سیستم حکومتی که او بنا نهاد را بناپارتیسم گویند.
به دنبال سقوط لوئی فیلیپ در جریان انقلاب ۱۸۴۸ فرانسه، جمهوری دوم فرانسه برپا شد. در انتخابات ریاست جمهوری که در ۱۰ دسامبر ۱۸۴۸ برگزار گشت لوئی ناپلئون با حدود ۵٫۵ میلیون رأی برابر با ۷۴٫۲ درصد آرا پیروز شد.
بناپارتیسم
امپراتوری دوم فرانسه
جمهوری دوم فرانسه
ناپلئون
لویی ناپلئون، فرزند لویی بناپارت و هورتنس بوهارنه بود. لویی بناپارت برادر ناپلئون بناپارت بود و هورتنس بوهارنه، فرزند ژوزفین بوهارنه از ازدواج اول او بود. به این ترتیب ژوزفین که همسر ناپلئون بناپارت بود، مادربزرگ مادری لویی ناپلئون بود.
نوع سیستم حکومتی که او بنا نهاد را بناپارتیسم گویند.
به دنبال سقوط لوئی فیلیپ در جریان انقلاب ۱۸۴۸ فرانسه، جمهوری دوم فرانسه برپا شد. در انتخابات ریاست جمهوری که در ۱۰ دسامبر ۱۸۴۸ برگزار گشت لوئی ناپلئون با حدود ۵٫۵ میلیون رأی برابر با ۷۴٫۲ درصد آرا پیروز شد.
wiki: ناپلئون سوم
دانشنامه آزاد فارسی
ناپِلْئون (فرانسه ۳) سوم (۱۸۰۸ـ۱۸۷۳)(Napoleon III)
ناپِلْئون سوم
(نام اصلی: شارل لوئی ناپلئون بناپارت) امپراتور فرانسه و برادرزادۀ ناپلئون اول (۱۸۵۲ـ۱۸۷۰). پس از دوبار اقدام به کودتا (۱۸۳۶ و ۱۸۴۰)، زندانی و سپس تبعید شد؛ در انقلاب ۱۸۴۸ به فرانسه بازگشت و رئیس جمهوری دوم شد و در ۱۸۵۲ خود را امپراتور خواند. در ۱۸۷۰ در نتیجۀ تدابیر ماهرانۀ بیسمارک، صدراعظم آلمان، درگیر جنگ با پروس شد؛ در سدان، شمال شرقی فرانسه، وادار به تسلیم شد و امپراتوری او فروپاشید. پسر لوئی بناپارت، برادر ناپلئون، بود. مادرش، اورتانس دو بوآرنه، نیز دخترخواندۀ ناپلئون بود. در ۱۸۳۶ در استراسبورگ و در ۱۸۴۰ در بولونی برضد لوئی فیلیپ، شاه فرانسه، قیام کرد، اما هر دوبار شکست خورد و پس از قیام دوم، به زندان افتاد. در ۱۸۴۶ به انگلستان گریخت و تا ۱۸۴۸ در لندن بود. در دسامبر ۱۸۴۸ به ریاست جمهوریِ نوبنیاد فرانسه برگزیده شد. برای جلب حمایت مردم کوشید خود را دربرابر خطرهای انقلاب قهرمان نظم و مذهب نشان دهد. با اقدام به کودتای نظامی در ۱۸۵۱ امکان انتخاب مجدد خود به ریاست جمهوری را فراهم کرد و سال بعد خود را امپراتور خواند. به امید آن که با پیروزی های نظامی حکومت خود را تقویت کند، در جنگ کریمه شرکت کرد (۱۸۵۴ـ۱۸۵۵)، با اتریش وارد جنگ شد (۱۸۵۹)، و پس از پیروزی در نبرد سولفرینو، ساووا و نیس را به قلمرو خود ملحق کرد (۱۸۶۰)، اما تلاش او برای ایجاد امپراتوریِ وابسته به فرانسه در مکزیک نافرجام ماند (۱۸۶۳ـ۱۸۶۷). این اقدامات موجب بی اعتمادی اروپاییان به فرانسه و جدایی فرانسه از اروپا شد. حکومت او در داخل کشور به سبب فسادش بی اعتبار شد، نیروهای مخالف جمهوری خواه و سوسیالیست، به رغم سرکوبی شدید رشد کردند و پس از ۱۸۶۰، ناپلئون را به دادن امتیازاتی برای تشکیل حکومت پارلمانی واداشتند؛ ناپلئون پس از شکست در جنگ با پروس، به انگلستان رفت و در همان جا درگذشت. اوژن لوئی ژان ژوزف ناپلئون (۱۸۵۶ـ۱۸۷۹)، ولیعهد و تنها پسر ناپلئون سوم، از همسرش امپراتوریس اوژنی، در زمان خدمت در ارتش بریتانیا در جنگ با زولوها در افریقا کشته شد.
ناپِلْئون سوم
(نام اصلی: شارل لوئی ناپلئون بناپارت) امپراتور فرانسه و برادرزادۀ ناپلئون اول (۱۸۵۲ـ۱۸۷۰). پس از دوبار اقدام به کودتا (۱۸۳۶ و ۱۸۴۰)، زندانی و سپس تبعید شد؛ در انقلاب ۱۸۴۸ به فرانسه بازگشت و رئیس جمهوری دوم شد و در ۱۸۵۲ خود را امپراتور خواند. در ۱۸۷۰ در نتیجۀ تدابیر ماهرانۀ بیسمارک، صدراعظم آلمان، درگیر جنگ با پروس شد؛ در سدان، شمال شرقی فرانسه، وادار به تسلیم شد و امپراتوری او فروپاشید. پسر لوئی بناپارت، برادر ناپلئون، بود. مادرش، اورتانس دو بوآرنه، نیز دخترخواندۀ ناپلئون بود. در ۱۸۳۶ در استراسبورگ و در ۱۸۴۰ در بولونی برضد لوئی فیلیپ، شاه فرانسه، قیام کرد، اما هر دوبار شکست خورد و پس از قیام دوم، به زندان افتاد. در ۱۸۴۶ به انگلستان گریخت و تا ۱۸۴۸ در لندن بود. در دسامبر ۱۸۴۸ به ریاست جمهوریِ نوبنیاد فرانسه برگزیده شد. برای جلب حمایت مردم کوشید خود را دربرابر خطرهای انقلاب قهرمان نظم و مذهب نشان دهد. با اقدام به کودتای نظامی در ۱۸۵۱ امکان انتخاب مجدد خود به ریاست جمهوری را فراهم کرد و سال بعد خود را امپراتور خواند. به امید آن که با پیروزی های نظامی حکومت خود را تقویت کند، در جنگ کریمه شرکت کرد (۱۸۵۴ـ۱۸۵۵)، با اتریش وارد جنگ شد (۱۸۵۹)، و پس از پیروزی در نبرد سولفرینو، ساووا و نیس را به قلمرو خود ملحق کرد (۱۸۶۰)، اما تلاش او برای ایجاد امپراتوریِ وابسته به فرانسه در مکزیک نافرجام ماند (۱۸۶۳ـ۱۸۶۷). این اقدامات موجب بی اعتمادی اروپاییان به فرانسه و جدایی فرانسه از اروپا شد. حکومت او در داخل کشور به سبب فسادش بی اعتبار شد، نیروهای مخالف جمهوری خواه و سوسیالیست، به رغم سرکوبی شدید رشد کردند و پس از ۱۸۶۰، ناپلئون را به دادن امتیازاتی برای تشکیل حکومت پارلمانی واداشتند؛ ناپلئون پس از شکست در جنگ با پروس، به انگلستان رفت و در همان جا درگذشت. اوژن لوئی ژان ژوزف ناپلئون (۱۸۵۶ـ۱۸۷۹)، ولیعهد و تنها پسر ناپلئون سوم، از همسرش امپراتوریس اوژنی، در زمان خدمت در ارتش بریتانیا در جنگ با زولوها در افریقا کشته شد.
wikijoo: ناپلیون_سوم
کلمات دیگر: