المختصر النافع

المُخْتَصَر النّافِع
رجوع شود به:مختصر النافع

[ویکی فقه] مؤلّف:شیخ نجم الدین ابی القاسم جعفر بن حسن بن یحیی بن حسن بن سعید هُذلی حلی مشهور به محقق حلی(۶۷۶ ه‍.ق).
این کتاب یکی از معتبرترین متون فقهی شیعه تا به امروز شناخته شده است. در همه ابواب فقه با ترتیب عبادات، عقود، ایقاعات، احکام که بین مؤلفین امامیه معروف است، نوشته شده است. تا مدتها قبل از این کتاب از متون درسی بوده و حتی یکی از متون درسی فقه مذهب جعفری ـ علیه السّلام ـ در کنار سایر مذاهب چهارگانه در دانشگاه الازهر مصر می باشد. در این کتاب مؤلّف صورت واضح و روشنی از فقه امامیه را ارائه داده است و در واقع کتاب شرایع الاسلام خودش را در این کتاب خلاصه کرده است. و با الفاظ قابل فهم و عبارات متداول به ذکر خلاصه ای از مذهب فقهی امامیه پرداخته و فروعات و شاخه های فرعی فقه امامیه را بیان می فرمایند.
وضعیت نشر
این کتاب در یک جلد به زبان عربی از طرف مؤسسه بعثت قم در سال ۱۴۰۲ (چاپ دوم و چاپ سوم آن در سال ۱۴۱۰) به چاپ رسیده است.