استقرای تام

[ویکی فقه] استقرای تام استدلال بر حکم کلّی از طریق بررسی تمام افراد جزئی است.
استقرای تام، استقرایی است که در آن تمام افراد جزئی بررسی و ملاحظه گردیده و آن گاه حکمی کلی درباره آنها صادر می شود. این نوع استقرا را که معتبر و یقین آور است استقرای برهانی نیز می نامند، مانند این که هر یک از سیارات منظومه شمسی جدا گانه بررسی شود و با مشاهده بیضی شکل بودن مدار آنها، حکم شود که تمام سیارات شمسی مداری بیضی شکل دارند. این گونه استقرا هنگامی امکان پذیر است که جزئیات و افراد مورد مطالعه محدود و اندک باشد.
← تعریف قوانین الاصول
۱. ↑ اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص۹۱۶. ۲. ↑ تمهید القواعد، شهید ثانی، زین الدین بن علی، ص۱۶۱. ۳. ↑ قوانین الاصول، میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، ج۲، ص۷۹.
منبع
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۸۹، برگرفته از مقاله «استقرای تام».
...