چاودار

چاودار با (نام علمی: Secale montanum) گیاهی از خانواده گندمیان است. بیشتر چاودارهای زراعی دیپلوئید بوده و انواع تتراپلوئید و دیپلوئید روزبلندشان نیز موجود می باشد. این گیاه دگرگشن بوده و مقاوم ترین غله نسبت به سرما است.در فرهنگ لغت دهخدا از این گیاه این گونه نام برده شده است: «چودار. چودر. ویبگ. گیاهی هرزه که در غله زار روید و دانه آن چون گندمی لاغر و کشیده است.» و نیز در لغت نامه دکتر معین این گونه یاد شده است: «گیاهی از نوع غلات که ارتفاعش تا دو متر هم می رسد.» معروف به جو دو سر پرک.
لغت نامه دهخدا
فرهنگ لغت دکتر محمد معین
جزوه غلات دکتر کرامت. دانشگاه صنعتی اصفهان
چاودار گیاهی است بسیار خودعقیم و بنابراین دگرگشن. اغلب چاودارهای زراعی دیپلوئید هستند ۲n=۱۴ و زراعت چاودارهای تتراپلوئید نیز در سطح محدودی در اروپا متداول است. چاودار زراعی یک گیاه یکساله دیپلوئید روزبلند می باشد.
چاودار مقاومترین غله به سرماست و با شرایط آب و هوایی نامساعد و خاک های فقیر غیرحاصلخیز و شنی سازگاری نشان می دهد.
ازت آمونیاکی مطلوب ترین فرم ازت جهت چاودار است.

رجوع شود به:جودوسر