میدان نفتی مارون سومین میدان بزرگ نفتی ایران است، که در استان خوزستان، در شمال غربی شهرستان امیدیه و در فاصله ۴۰ کیلومتری از جنوب شرقی اهواز قرار دارد. حجم ذخیره درجای نفت خام این میدان در حدود ۴۶ میلیارد بشکه (۲۲ میلیارد بشکه قابل برداشت) برآورد می شود، همچنین حجم گاز درجای میدان مارون ۴۶۲ تریلیون فوت مکعب تخمین زده می شود. ظرفیت تولید نفت خام میدان مارون بطور میانگین ۵۲۰ هزار بشکه در روز می باشد.
میدان های نفتی ایران
شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب
شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون
میدان نفتی آغاجاری
میدان نفتی اهواز
میدان نفتی کوپال
میدان مارون در سال ۱۳۴۲ (۱۹۶۳ میلادی) کشف شد و بهره برداری از آن در سال ۱۳۴۵ آغاز گشت. این میدان از دو مخزن نفتی بنام های آسماری و بنگستان و یک مخزن گاز طبیعی بنام خامی تشکیل شده است. میدان نفتی مارون از میادین تحت مدیریت شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است، که در محدوده عملیاتی شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون قرار دارد و عملیات استخراج آن بر عهده این شرکت می باشد. به منظور افزایش ظرفیت برداشت نفت خام از میدان مارون، بطور متوسط روزانه ۲۵ میلیون متر مکعب گاز از طریق ایستگاه تزریق گاز مارون به مخزن آسماری این میدان تزریق می گردد.
مخزن آسماری میدان نفتی مارون، در سال ۱۳۴۲ توسط شرکت سهامی اکتشاف و تولید نفت ایران کشف شد و تولید نفت از آن، در سال ۱۳۴۵ آغاز گردید. مخزن بنگستان میدان مارون، با حفاری اولین چاه، در سال ۱۳۴۷ توسط شرکت سهامی اکتشاف و تولید نفت کشف شد و استخراج نفت از مخزن بنگستان مارون نیز، از سال ۱۳۵۲ آغاز گردید. مخزن خامی میدان مارون نیز، که یکی از عمیق ترین مخازن گازی جهان است، در سال ۱۳۸۵ توسط شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب کشف شد و تولید گاز طبیعی از این مخزن، در همان سال (۱۳۸۵) آغاز گشت.
میدان نفتی مارون یکی از بزرگترین میدان های نفتی حوضه زاگرس است که در بخش خاوری منطقه ساختاری فروافتادگی دزفول، در مجاورت میدان نفتی آغاجاری، میدان نفتی اهواز و میدان نفتی کوپال قرار دارد. این میدان با روند شمال غربی-جنوب شرقی در قسمت غربی تا مرکزی و روند شمال شرقی جنوب غربی، در قسمت انتهای شرقی امتداد یافته است. رخنمون سطحی این میدان، سازند آغاجاری بوده و سازندهای آسماری و گروه های بنگستان و خامی، مخازن هیدروکربوری موجود در این میدان هستند. سازند آسماری مهم ترین سنگ مخزن این میدان بوده که به شش لایه مخزنی تقسیم شده است. لایه های مخزنی یک، دو، سه به طور عمده از کربنات های دولومیتی تشکیل شده اند، بنابراین تراکم شکستگی ها به ویژه در لایه یک (۹۰ درصد دولومیت) بیشتر است. در لایه های مخزنی چهار، پنج و شش این میدان به دلیل افزایش لایه های شیلی و مارنی، همچنین کاهش شکنندگی، تراکم شکستگی ها کمتر می شود.
میدان های نفتی ایران
شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب
شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون
میدان نفتی آغاجاری
میدان نفتی اهواز
میدان نفتی کوپال
میدان مارون در سال ۱۳۴۲ (۱۹۶۳ میلادی) کشف شد و بهره برداری از آن در سال ۱۳۴۵ آغاز گشت. این میدان از دو مخزن نفتی بنام های آسماری و بنگستان و یک مخزن گاز طبیعی بنام خامی تشکیل شده است. میدان نفتی مارون از میادین تحت مدیریت شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است، که در محدوده عملیاتی شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون قرار دارد و عملیات استخراج آن بر عهده این شرکت می باشد. به منظور افزایش ظرفیت برداشت نفت خام از میدان مارون، بطور متوسط روزانه ۲۵ میلیون متر مکعب گاز از طریق ایستگاه تزریق گاز مارون به مخزن آسماری این میدان تزریق می گردد.
مخزن آسماری میدان نفتی مارون، در سال ۱۳۴۲ توسط شرکت سهامی اکتشاف و تولید نفت ایران کشف شد و تولید نفت از آن، در سال ۱۳۴۵ آغاز گردید. مخزن بنگستان میدان مارون، با حفاری اولین چاه، در سال ۱۳۴۷ توسط شرکت سهامی اکتشاف و تولید نفت کشف شد و استخراج نفت از مخزن بنگستان مارون نیز، از سال ۱۳۵۲ آغاز گردید. مخزن خامی میدان مارون نیز، که یکی از عمیق ترین مخازن گازی جهان است، در سال ۱۳۸۵ توسط شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب کشف شد و تولید گاز طبیعی از این مخزن، در همان سال (۱۳۸۵) آغاز گشت.
میدان نفتی مارون یکی از بزرگترین میدان های نفتی حوضه زاگرس است که در بخش خاوری منطقه ساختاری فروافتادگی دزفول، در مجاورت میدان نفتی آغاجاری، میدان نفتی اهواز و میدان نفتی کوپال قرار دارد. این میدان با روند شمال غربی-جنوب شرقی در قسمت غربی تا مرکزی و روند شمال شرقی جنوب غربی، در قسمت انتهای شرقی امتداد یافته است. رخنمون سطحی این میدان، سازند آغاجاری بوده و سازندهای آسماری و گروه های بنگستان و خامی، مخازن هیدروکربوری موجود در این میدان هستند. سازند آسماری مهم ترین سنگ مخزن این میدان بوده که به شش لایه مخزنی تقسیم شده است. لایه های مخزنی یک، دو، سه به طور عمده از کربنات های دولومیتی تشکیل شده اند، بنابراین تراکم شکستگی ها به ویژه در لایه یک (۹۰ درصد دولومیت) بیشتر است. در لایه های مخزنی چهار، پنج و شش این میدان به دلیل افزایش لایه های شیلی و مارنی، همچنین کاهش شکنندگی، تراکم شکستگی ها کمتر می شود.
wiki: میدان نفتی مارون