راس الغول

رأس الغول. رأس الغول یا بتا برساوش یک ستاره درخشان چندستاره و یکی از نخستین غیر نواختر ستاره های متغیر کشف شده است که در صورت فلکی برساوش قرار دارد.الگول یک سیستم سه ستاره است که شامل بتا پرسی Aa1، Aa2 و Ab است. در آن سیستم، β پرسی Aa1 گرم و پرنور است، اما β پرسی Aa2 بزرگ تر و خنک تر و کم نورتر است. این دو (β پرسی Aa۱ و β پرسی Aa2)؛ از دیدگاه زمینی، به طور منظم از مقابل یک دیگر می گذرند و ایجاد گرفت می کنند؛ بنابراین، قدر ظاهری در حدود ۲٫۱ معمولاً ثابت است، اما هر ۲٫۸۶ روز به طور مرتب در طول کسوف تقریبی، که تقریباً ۱۰ ساعت طول می کشد، به ۳٫۴ افت می کند.
مختصات:   ۰۳h ۰۸m ۱۰٫۱۳۱۵s٬ +۴۰° ۵۷′ ۲۰٫۳۳۲″

رأس الغول (شخصیت کمیک). رأس الغول نام شخصیت خیالی شرور بزرگ در کتاب های کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دی سی کامیکس است که اغلب به عنوان دشمن شخصیت ابرقهرمان بتمن محسوب می شود. او در کنار دشمنی با بتمن، با سوپرمن و دیگر قهرمانان جهان دی سی نیز درگیر است. شخصیت رأس الغول توسط دنیل اونیل و نیل آدامز خلق شده است و برای اولین بار در شمارهٔ ۲۳۲ مجموعه کمیک بتمن (ژوئن ۱۹۷۱) حضور پیدا کرد.
مهارت زیاد در استفاده از شمشیر و ابزارهای سرد دیگر
هوشی در سطح یک نابغه
دارای حداکثر آمادگی جسمانی
قدرت و استقامت بسیار زیاد
استاد هنرهای رزمی و مبارزات تن به تن برای قرن ها
تقریباً نامیرا، به سبب چاه لازاروس پیت
او رهبر گروه لیگ قاتلان، پسر سنسِی و پدر تالیا الغول، نیسا رعتکو و دوسان الغول و پدربزرگ دیمین وین (از سمت مادر) فرزند بتمن است. نام او عربی است و در کمیک ها به «سر دیو» ترجمه شده است. رأس الغول در مجموعه تلویزیونی پیکان خود را اهریمن و سر شیطان معرفی کرده است.
چند مورد از انیمیشن ها، فیلم ها و بازی هایی اشاره می کنیم که شخصیت رأس الغول/سر شیطان در آن حضور داشت:
هنوز سن اصلی راس الغول به طور دقیق مشخص نشده اما سن تخمینی این شخصیت بیش از ۶۰۰ سال تعیین شده است.

راس الغول یک ستاره است که در صورت فلکی برساوش قرار دارد.

رَأْس ُالْغول (Algol)
(یا: بتابرساووش) دوتایی گرفتی، زوج ستاره ای در حال گردش در صورت فلکی برساووش. یکی از آن دو هر ۶۹ ساعت یک بار موجب گرفت (کسوف) دیگری می شود و درخشش آن را به دوسوم کاهش می دهد. این تغییر درخشش را نخستین بار جان گودریک، اخترشناس آماتور انگلیسی، در ۱۷۸۲ توضیح داد. او نشان داد که تغییر بین قدرهای۲.۲ و۳.۵ دقیقاً بعد از بازه ای۲.۸۶۷ روزه تکرار می شود و حدس زد که آن ها دو ستاره اند که به دور یکدیگر در گردش اند و موجبِ گرفت یکدیگر می شوند. این نخستین دوتاییِ گرفتی از نوع خود بود که شناسایی شد. چندی بعد، رصدهای دقیق تر نشان دادند که ستارۀ کم فروغ تر دیگری هم در هر۱.۸۷ سال یک بار دورِ این زوج پرفروغ تر می گردد.