کلمه جو
صفحه اصلی

هزاره جات

دانشنامه عمومی

هزاره جات یا هزارستان، منطقه وسیع کوهستانی در ارتفاعات مرکزی افغانستان است که سکونتگاه تاریخی قوم هزاره می باشد. مرزهای آن، به طور تقریب، از حوضه بامیان به شمال، از سرچشمه رودخانه هلمند به جنوب، از فیروزکوه به غرب، و از گذرگاه سالنگ به شرق محصور می شود. در طول تاریخ مرزهای آن همواره در حال تغییر بوده و به طور تقریبی تعیین شده است. بر اساس تقسیمات کشوری کنونی افغانستان، هزارجات از ولایات مرکزی بامیان و دایکندی و بیشتر مناطق ولایات وردک، غزنی، اروزگان، سر پل، سمنگان، غور و پروان تشکیل شده است.
این منطقه همچنین با نام های Paropamizan یا Paropamise (پامیر) شناخته شده است. اغلب ساکنان این منطقه از قوم فارسی زبان و شیعه مذهب قوم هزاره هستند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] هَزاره جات یا هزارستان یا بربرستان، منطقه وسیع کوهستانی در ارتفاعات مرکزی افغانستان است که بیشتر ساکنان آن شیعه مذهب و از قوم هزاره هستند. این منطقه تا اواسط دوران اسلامی، غور یا غرجستان خوانده می شده و تا پیش از سده نوزدهم میلادی، همواره منطقه ای مستقل بوده است.
اغلب جمعیت هزاره جات، شیعه جعفری، هزاره و از نژاد تاتارند. آنها اغلب به زبان فارسی با گویش هزارگی سخن می گویند.
هزاره جات هیچگاه مرز روشنی نداشته است، اما به طور تقریبی، بامیان در شمال، سرچشمه رودخانه هلمند در جنوب، فیروزکوه در غرب و گذرگاه سالنگ در شرق را دربرمی گیرد. بر اساس تقسیمات کشوری کنونی افغانستان، هزاره جات از ولایات مرکزی بامیان و دایکندی و بیشتر مناطق استان های وردک، غزنی، سرپل، سمنگان، غور و پروان تشکیل شده است. و بر اساس تخمین منابع مختلف، کل منطقه هزاره جات، بین ۱۰ تا ۱۵ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد.

پیشنهاد کاربران

هزاره جات [haza:rajat]، سرزمینهای هزاره نشین، سکونت گاه هزاره ها؛ به مناطق مرکزی و تا قسمتی از جنوب و غرب افغانستان که از قسمتهایی از بلخ، هرات، تا هلمند، لشکرگاه، قندهار، غزنین، پکتیا، کابل تا شمال این کشور سمنگان را در بر می گیرد که نامهایی همچون غرجستان هم بر آن نهاده اند. در حال حاضر به خاطر هجوم اقوام پشتو در این نواحی اقلیت هزاره که ساکنان اصلی این مناطق بوده اند در طول سالیان دراز به ویژه بعد از دوران حکومت و تباهی حکمرانان درانی و سپس غلزایی همچون عبدالرحمان از قوم پشتو این قوم مجبور به ترک زمینها و خاک حاصلخیز زادگاه خویش شده اند و به بسیاری به مناطق کوهستانی و صعب العبور مرکز همچون بامیان، بهسود و غزنی پناه برده اند.


کلمات دیگر: