عراقی
فارسی به انگلیسی
Iraqi
مترادف و متضاد
عراقی
فرهنگ فارسی
فخرالدین ( و. ۶۱٠ ه.ق ./ ۱۳۱۳ م . ف. ۶۸۸ ه.ق ./ ۱۲۸۹ م . ) از عارفان و شاعران نام آور قرن هفتم است . در همدان متولد شد. آغاز جوانیش در همدان بتحصیل ادبیات و علوم گذشت . سپس در هیجده سالگی بمولتان هندوستان روی نهاد و در خدمت شیخ بهائ الدین زکریا از کبار مشایخ آن سامان آغاز سلوک کرد و چند سال بعد بعربستان و آسیای صغیر رفت و در قونیه بمجلس شیخ صد الدین قونیوی از پیروان محیی الدین بن العربی صوفی بزرگ راه یافت و کتاب لمعات را در آن شهر تحت تاثیر فصوص الحکم ابن العربی تالیف نمود . سپس بمصر و شام سفر کرد و در دیار اخیر در گذشت و در جوار قبر محیی الدین ابن العربی در دمشق مدفون گشت . وی علاوه بر دیوان مثنوی کوتاهی بنام عشاق نامه در بیان مراتب عشق و حالات عاشقان دارد . کتاب لمعات او را نورالدین عبدالرحمن جامی بنام اشعه اللمعات شرح کرده است . کلمات آثار او را مرحوم سعید نفیسی با مقدمه ای در احوال و آثارش بسال ۱۳۳۵ شمسی در تهران منتشر کرد.
( صفت ) منسوب به عراق از اهل عراق از مردم عراق .
دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد
( صفت ) منسوب به عراق از اهل عراق از مردم عراق .
دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد
لغت نامه دهخدا
عراقی . [ ع ِ قی ی ] (ص نسبی ) از مردم عراق . اهل عراق . منسوب به عراق . عراق عرب یا عجم .
عراقی . [ ع ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد. 362 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه ، محصولش غلات ، بنشن ، پنبه و میوه جات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
عراقی . [ ع ِ ] (ع اِ) چوب چنبر دلو. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
عراقی . [ع ِ ] (اِخ ) رجوع به عبدالرحیم بن حسین عراقی شود.
عراقی . [ ع ِ ] (اِخ ) ابن منصوربن مسلم فقیه شافعی . کنیت او ابواسحاق مصری است . مولد و منشاء و مدفن او مصر بود. به بغداد سکونت گزید. از فضلای فقهاء شافعی است . شرحی بر کتاب مهذب شیخ ابواسحاق شیرازی نوشته و در بغداد به مصری معروف گشته است و پس از مراجعت به مصر او را عراقی گفتند. وی به سال 596 به مصر درگذشت . (از ریحانة الادب ج 3 ص 115).
عراقی . [ ع ِ ] (اِخ ) ابوالحسن ، یکی از دبیران سلطان مسعود غزنوی و از ملازمان وی بود. تولد وی بدرستی معلوم نیست . وفات وی به سال 492 روز دوشنبه ششم شعبان میباشد.مدفن وی مشهدالرضا است . در تاریخ بیهقی آمده است : که گفتند زنان او را دارو دادند و مردی سخت بدخو بود و باریک گیر. رجوع به تاریخ بیهقی ص 539 چ فیاض شود.
عراقی . [ ع ِ ] (اِخ ) ابوجعفر. رجوع به ابوجعفر عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی . [ ع ِ ] (اِخ ) تاج الدین . رجوع به تاج الدین عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی . [ ع ِ ] (اِخ ) صدرالدین . رجوع به صدرالدین عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی . [ ع ِ ] (ص نسبی ) (پرده ٔ عراقی )، از آهنگهای موسیقی است . پرده ٔ عراق :
بعد از عراق جائی خوش نایدم هوائی
مطرب بزن نوایی زان پرده ٔ عراقی .
رجوع به عراق و پرده ٔ عراقی شود.
بعد از عراق جائی خوش نایدم هوائی
مطرب بزن نوایی زان پرده ٔ عراقی .
سعدی .
رجوع به عراق و پرده ٔ عراقی شود.
عراقی . [ ع ِ ] (ص نسبی ) منسوب به عراق . نقد عراقی . در بیت ذیل از نظامی پول رایج و متداول در عراق معنی میدهد :
چرا گشتی در این بیغوله پابست
چنین نقد عراقی بر کف دست .
چرا گشتی در این بیغوله پابست
چنین نقد عراقی بر کف دست .
نظامی .
عراقی. [ ع ِ ] ( ع اِ ) چوب چنبر دلو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
عراقی. [ ع ِ قی ی ] ( ص نسبی ) از مردم عراق. اهل عراق. منسوب به عراق. عراق عرب یا عجم.
عراقی. [ ع ِ ] ( ص نسبی ) منسوب به عراق. نقد عراقی. در بیت ذیل از نظامی پول رایج و متداول در عراق معنی میدهد :
چرا گشتی در این بیغوله پابست
چنین نقد عراقی بر کف دست.
عراقی. [ ع ِ ] ( ص نسبی ) ( پرده عراقی )، از آهنگهای موسیقی است. پرده عراق :
بعد از عراق جائی خوش نایدم هوائی
مطرب بزن نوایی زان پرده عراقی.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد. 362 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه ، محصولش غلات ، بنشن ، پنبه و میوه جات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) صدرالدین. رجوع به صدرالدین عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) ابوجعفر. رجوع به ابوجعفر عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) تاج الدین. رجوع به تاج الدین عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) رجوع به ابراهیم بن شهریار شود.
عراقی. [ع ِ ] ( اِخ ) رجوع به عبدالرحیم بن حسین عراقی شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) ابوالحسن ، یکی از دبیران سلطان مسعود غزنوی و از ملازمان وی بود. تولد وی بدرستی معلوم نیست. وفات وی به سال 492 روز دوشنبه ششم شعبان میباشد.مدفن وی مشهدالرضا است. در تاریخ بیهقی آمده است : که گفتند زنان او را دارو دادند و مردی سخت بدخو بود و باریک گیر. رجوع به تاریخ بیهقی ص 539 چ فیاض شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) فخرالدین عراقی. رجوع به فخرالدین عراقی همدانی شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) ابن منصوربن مسلم فقیه شافعی. کنیت او ابواسحاق مصری است. مولد و منشاء و مدفن او مصر بود. به بغداد سکونت گزید. از فضلای فقهاء شافعی است. شرحی بر کتاب مهذب شیخ ابواسحاق شیرازی نوشته و در بغداد به مصری معروف گشته است و پس از مراجعت به مصر او را عراقی گفتند. وی به سال 596 به مصر درگذشت. ( از ریحانة الادب ج 3 ص 115 ).
عراقی. [ ع ِ قی ی ] ( ص نسبی ) از مردم عراق. اهل عراق. منسوب به عراق. عراق عرب یا عجم.
عراقی. [ ع ِ ] ( ص نسبی ) منسوب به عراق. نقد عراقی. در بیت ذیل از نظامی پول رایج و متداول در عراق معنی میدهد :
چرا گشتی در این بیغوله پابست
چنین نقد عراقی بر کف دست.
نظامی.
عراقی. [ ع ِ ] ( ص نسبی ) ( پرده عراقی )، از آهنگهای موسیقی است. پرده عراق :
بعد از عراق جائی خوش نایدم هوائی
مطرب بزن نوایی زان پرده عراقی.
سعدی.
رجوع به عراق و پرده عراقی شود.عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد. 362 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه ، محصولش غلات ، بنشن ، پنبه و میوه جات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) صدرالدین. رجوع به صدرالدین عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) ابوجعفر. رجوع به ابوجعفر عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) تاج الدین. رجوع به تاج الدین عراقی و تاریخ گزیده شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) رجوع به ابراهیم بن شهریار شود.
عراقی. [ع ِ ] ( اِخ ) رجوع به عبدالرحیم بن حسین عراقی شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) ابوالحسن ، یکی از دبیران سلطان مسعود غزنوی و از ملازمان وی بود. تولد وی بدرستی معلوم نیست. وفات وی به سال 492 روز دوشنبه ششم شعبان میباشد.مدفن وی مشهدالرضا است. در تاریخ بیهقی آمده است : که گفتند زنان او را دارو دادند و مردی سخت بدخو بود و باریک گیر. رجوع به تاریخ بیهقی ص 539 چ فیاض شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) فخرالدین عراقی. رجوع به فخرالدین عراقی همدانی شود.
عراقی. [ ع ِ ] ( اِخ ) ابن منصوربن مسلم فقیه شافعی. کنیت او ابواسحاق مصری است. مولد و منشاء و مدفن او مصر بود. به بغداد سکونت گزید. از فضلای فقهاء شافعی است. شرحی بر کتاب مهذب شیخ ابواسحاق شیرازی نوشته و در بغداد به مصری معروف گشته است و پس از مراجعت به مصر او را عراقی گفتند. وی به سال 596 به مصر درگذشت. ( از ریحانة الادب ج 3 ص 115 ).
عراقی . [ ع ِ ] (اِخ ) رجوع به ابراهیم بن شهریار شود.
عراقی . [ ع ِ ] (اِخ ) فخرالدین عراقی . رجوع به فخرالدین عراقی همدانی شود.
دانشنامه عمومی
عراقی (اسفراین). عراقی (اسفراین)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اسفراین در استان خراسان شمالی ایران است. شغل اغلب اهالی روستا دامداری و باغداری است. زبان اهالی روستا کردی کرمانجی می باشد. فاصله آن از اسفراین ۱۸ کیلومتر و از بجنورد تقریباً ۴۵ کیلومتر است.
این روستا در دهستان روئین قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۰۷ نفر (۱۰۹خانوار) بوده است. اما به دلیل نبود شغل مناسب برای جوانان و درآمد کم، از جمعیت آن کاسته سده است.
این روستا در دهستان روئین قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۰۷ نفر (۱۰۹خانوار) بوده است. اما به دلیل نبود شغل مناسب برای جوانان و درآمد کم، از جمعیت آن کاسته سده است.
wiki: عراقی (اسفراین)
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] عراقی (ابهام زدایی). عراقی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • آقا ضیاءالدین عراقی، معروف به ضیاءالدین، فرزند آخوند ملا محمد کبیر سلطان آبادی (عراقی)، از علمای بزرگ شیعه• آقا نورالدین عراقی، از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری• احمد بن عبدالرحیم عراقی، اِبْن ِعِراقی ، ابوزرعه ولی الدین احمد بن عبدالرحیم ، فقیه و قاضی شافعی مصری• عبدالرحیم بن حسین حافظ عراقی، محدّث و فقیه شافعی قرن هشتم• عبدالنبی عراقی، از علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری• فخرالدین عراقی ، از بزرگان تصوف و شاعران بلند پایه ی ایران در قرن هفتم هجری
...
...
wikifeqh: عراقی_(ابهام_زدایی)
[ویکی شیعه] عراقی (ابهام زدایی). عراقی به معنای منسوب به کشور عراق یا شهر اراک (که در گذشته عراق نام داشته) است و ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره کند:
wikishia: عراقی_(ابهام زدایی)
کلمات دیگر: