تکاثر

سوره تکاثر مکی است و دارای ۸ آیه است. کلمه تکاثر به معنی افتخار به زیادی ثروت و عزت است.
ترجمهٔ فارسی
نام این سوره از آیه اول آن گرفته شده است.
این سوره بعد از سوره کوثر نازل شده است.
این سوره نخست سرزنش کسانی است که بر یکدیگر تفاخر می کردند. سپس هشداری به مسئله معاد و قیامت و آتش دوزخ، و در پایان هشداری در زمینه بازپرسی از نعمت ها می دهد.

[ویکی اهل البیت] تکاثر هم به معنای مکاثره و هم به معنای تفاخر کردن و رقابت کردن است همچنین «تکاثر» به معنای مسابقه و رقابت (و چشم و هم چشمی) در افزایش ثروت و عزّت است. قرآن با نکوهش ثروت اندوزی به مسلمانان دستور می دهد که اموال خود را در راه خدا و بهره گیری مردم به کار اندازند و از اندوختن و ذخیره کردن آنها بپرهیزند.
تکاثر از ریشه و مصدر باب تفاعل به معنای افزون شدن، فراوان شدن و به بسیاری مال و ثروت فخر کردن است. تکاثر اختصاصی به ثروت ندارد بلکه گاه بر زیادی فرزند و قوم خویش نیز تعلق می گیرد. یک سوره در قرآن به نام التکاثر به بیان این صفت زشت و برحذر داشتن مردم از آن اختصاص داده است.
چنان که از ماده و هیئت تکاثر برمی آید معنای آن افزایش جویی بدون اندیشه و متأثر از محیط و رقابت بین افراد است که در اصطلاح از این گونه انعکاس غیرعاقلانه به (محاکات بلا رویه) تعبیر می­شود.
واژه تکاثر دو بار در قرآن به کار رفته است. یک مورد در سوره حدید، که زیاده طلبی در مال و فرزند را از خصوصیات دنیا طلبی محسوب کرده و دیگری در سوره تکاثر، از افزون طلبی در اموال دنیا، پرهیز داده است.
«أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ؛ افزون طلبی و تفاخر شما را به خود مشغول داشته است».
با این که از امام صادق علیه السلام نقل شده که «نزدیک است، که فقر به کفر بینجامد» آنقدر که از افزون طلبی و زیاده خواهی در اموال دنیا ترسانیده شده است از فقر و نداری نترسانده­اند، پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: «از «فقر» برای شما ترسی ندارم، لیکن از «تکاثر» می ترسم».
همچنین در حدیثی از رسول الله صلی الله علیه و آله درباره مفهوم تکاثر می­خوانیم که فرمودند: «تکاثر، جمع آوری اموال از طرق نامشروع، و خودداری از ادای حق آن و بستن آنها در خزینه ها و صندوق ها است».