کلمه جو
صفحه اصلی

ابوالفتوح رازی

دانشنامه عمومی

جمال الدین حسین بن علی بن محمد مشهور به ابوالفتوح رازی از مفسران و علمای بزرگ شیعه در سدهٔ ششم هجری بود. احتمالاً بین سال های ۴۸۰ و ۵۲۵ هجری می زیسته است. وی همان گونه که از نامش پیداست اهل ری بود. اصلاً از نیشابور بود ولی در ری می زیست. با زمخشری معاصر بود و ابن شهرآشوب از شاگردان او بود. تفسیر مفصل فارسی او به نام روض الجنان و روح الجنان معروف به تفسیر ابوالفتوح از تفسیرهای جامع و معتبر قرآن است.
تفسیر روض الجنان و روح الجنان
شرح الشهاب
رسالهٔ یوحنا
رسالهٔ حسنیه
روح الاحباب و روح الالباب فی شرح الشهاب
آثار منسوب به او عبارتند از:
ابوالفتح رازی در اواسط سدهٔ ششم هجری در ری درگذشت. مقبره ایشان در حرم حضرت عبدالعظیم شهرری می باشد.
ابوالفتوح بنابر وصیت خودش در شهرری صحن امامزاده حمزه در جوار حضرت عبدالعظیم مدفون شد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] جمال الدین حسین بن علی بن محمد خُزاعی نیشابوری رازی (حدود۴۷۰-۵۵۲ یا ۵۵۶ق.) مشهور به ابوالفتوح رازی از مفسران و محدثان شیعه در قرن ششم هجری قمری و صاحب تفسیر فارسی روض الجنان و روح الجنان است. نسب وی به قبیله خزاعه می رسد و جد اعلای او، نافع بن بدیل بن ورقاء خزاعی صحابی پیامبر(ص) است. ابوالفتوح از شاگردان زمخشری و از اساتید ابن شهر آشوب و ابن حمزه طوسی بود. او در نیمه دوم قرن ششم درگذشت و بدنش در صحن حمزة بن موسی بن جعفر(ع) و در جوار حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) دفن گردید.
تاریخ ولادت وی مشخص نیست اما با توجه به قرائن موجود، تولد وی در اواخر قرن پنجم حدود سال ۴۷۰ یا ۴۸۰ هجری قمری در ری بوده است. نسب وی به قبیله خزاعه می رسد و چنانکه خود نقل می کند جد اعلای او، نافع بن بدیل بن ورقاء خزاعی از صحابی پیامبر اکرم(ص) است.
خاندان او همگی اهل علم و فضل و به عنوان سلسله ای معروف از آنان یاد می شود. سید محسن امین این سلسله معروف را در میان علمای شیعه، دارای جایگاه ویژه ای معرفی می کند که تألیفات پر بار و کتاب های متعددی را از خود به یادگار گذاشته اند.


کلمات دیگر: