[ویکی اهل البیت] اسد الغابة. کتابی مهم و مرجع در علم رجال به زبان عربی که در قرون 6 و 7 هـ.ق نگاشته شده است.
«اسدالغابة فی معرفة الصحابه» در شرح احوال و شناخت
صحابه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم می باشد.
ابوالحسن علی، پدرش ابی الکرم محمد شیبانی موصلی جزری لقبش عزالدین و معروف به "ابن اثیر" است. ذکر این نکته ضروری است که "ابن اثیر"
کنیه سه برادر دانشمند معروف جزیره «ابن عمر» در حوالی شهر موصل
عراق است که در فنون علمی مختلف از ادب و تاریخ و حدیث و غیره، مشهور بودند.
ابوالحسن (عزالدین مذکور) برادر دوم است که سال 555 هجری قمری در جزیره «ابن عمر» بدنیا آمد. از دوران کودکی و نوجوانی حفظ
قرآن و علوم مقدماتی فقه و... را شروع و بیشتر از این اطلاعی نداریم ولی در دوران جوانی به دلیل انتقال پدرش به موصل که در دستگاه "آل زنگی" بود به همراه دو برادرش در موصل اقامت کرد و از اساتید علوم در هر فن بهره کافی برد، در شام و بغداد نیز تحصیل علم کرد.
او اساتید خودش را در کتاب «الکامل» خود معرفی کرده است. وی در زمان خودش، از محدثان مشهور و در علم تاریخ و انساب و سیر و وقایع و ایام مشهوره عرب، متبحر و در علوم غریبه نیز مهارت داشت. "ابن خلکان" که او را ستوده و با او در حلب ملاقاتی داشته می گوید که "ابن اثیر" حافظ حدیث بوده و تاریخ را از برداشت و انساب عرب را می دانست و به اخبار آنها آگاه بود. "ابن جوزی" نیز از او به عنوان استاد یاد کرده است. وی سال 630 یا 632 هـ.ق در موصل درگذشت.
این اثر معتبر، مشتمل بر زندگینامه هفت هزار و پانصد یا هفت هزار و هفتصد و سه تن از
اصحاب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است.
wikiahlb: علم رجال، بین قرن ۶ و ۷ هجری قمری، به زبان عربی. این اثر معتبر، مشتمل بر زندگینامه هفت هزار و پانصد یا هفت هزار و هفتصد و سه تن از اصحاب پیامبر اکرم (هر دو قول هست).
اُسد الغابه به ضم همزه و سکون سین و ضم دال خوانده می شود.
معرفی اجمالی کتاب
این کتاب در شرح احوال و شناخت صحابه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم است .
نویسنده، ابوالحسن علی بن ابوالکرم محمد معروف به "ابن اثیر"، نویسنده بزرگ شافعی در حدیث و تاریخ و ادب.
نام اصلی کتاب «اسدالغابه فی معرفة الصحابه» است.
مولف، محتویات کتابهای "ابن منده اصفهانی" و "ابونعیم اصفهانی" و "ابن عبدالبر نمری قرطبی" و "ابوموسی اصفهانی" را جمع کرده و اشتباهات آنها را تصحیح نموده و خودش مطالبی نیز، بر آن اضافه کرده است.
ساختار کتاب
بنا بر نقل ۷۷۰۳ زندگینامه از یاران مرد و زن
پیامبر اسلام در این کتاب، ۱۰۲۲ زندگی نامه از زنان و ۶۶۸۱ زندگی نامه از مردان است.
این یاران بعضی به اسم، بعضی با کنیه و بعضی هم با نام و هم با کنیه، یاد شده اند.
قسمت آغازین این کتاب
...
[ویکی اهل البیت] کتابی مهم و مرجع در علم رجال به زبان عربی که در قرون 6 و 7 هـ.ق نگاشته شده است.
«اسدالغابة فی معرفة الصحابه» در شرح احوال و شناخت صحابه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم می باشد.
ابوالحسن علی، پدرش ابی الکرم محمد شیبانی موصلی جزری لقبش عزالدین و معروف به "ابن اثیر" است. ذکر این نکته ضروری است که "ابن اثیر" کنیه سه برادر دانشمند معروف جزیره «ابن عمر» در حوالی شهر موصل عراق است که در فنون علمی مختلف از ادب و تاریخ و حدیث و غیره، مشهور بودند.
ابوالحسن (عزالدین مذکور) برادر دوم است که سال 555 هجری قمری در جزیره «ابن عمر» بدنیا آمد. از دوران کودکی و نوجوانی حفظ قرآن و علوم مقدماتی فقه و... را شروع و بیشتر از این اطلاعی نداریم ولی در دوران جوانی به دلیل انتقال پدرش به موصل که در دستگاه "آل زنگی" بود به همراه دو برادرش در موصل اقامت کرد و از اساتید علوم در هر فن بهره کافی برد، در شام و بغداد نیز تحصیل علم کرد.
او اساتید خودش را در کتاب «الکامل» خود معرفی کرده است. وی در زمان خودش، از محدثان مشهور و در علم تاریخ و انساب و سیر و وقایع و ایام مشهوره عرب، متبحر و در علوم غریبه نیز مهارت داشت. "ابن خلکان" که او را ستوده و با او در حلب ملاقاتی داشته می گوید که "ابن اثیر" حافظ حدیث بوده و تاریخ را از برداشت و انساب عرب را می دانست و به اخبار آنها آگاه بود. "ابن جوزی" نیز از او به عنوان استاد یاد کرده است. وی سال 630 یا 632 هـ.ق در موصل درگذشت.
این اثر معتبر، مشتمل بر زندگینامه هفت هزار و پانصد یا هفت هزار و هفتصد و سه تن از اصحاب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است.
نام اصلی کتاب «اسدالغابه فی معرفة الصحابه» است. مولف، محتویات کتابهای "ابن منده اصفهانی" و "ابونعیم اصفهانی" و "ابن عبدالبر نمری قرطبی" و "ابوموسی اصفهانی" را جمع کرده و اشتباهات آنها را تصحیح نموده و خودش مطالبی نیز بر آن اضافه کرده است.
بنابر نقل 7703 زندگینامه از یاران مرد و زن پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در این کتاب، 1022 زندگینامه از زنان و 6681 زندگینامه از مردان است. این یاران بعضی به اسم، بعضی با کنیه و بعضی هم با نام و هم با کنیه، یاد شده اند.