کلمه جو
صفحه اصلی

سنتور

فارسی به انگلیسی

dulcimer

مترادف و متضاد

cembalo (اسم)
سنتور، سنتور پیانویی

dulcimer (اسم)
سنتور

glockenspiel (اسم)
سنتور، نوعی الت موسیقی

فرهنگ فارسی

( اسم ) یکی از قدیمترین و کاملترین سازهای ایرانی که به شکل ذوزنقتین ساخته شده و سیمهای بسیار بر روی آن کشیده شده است و آنرا به وسیله دو مضراب چوبی نوازند .

فرهنگ معین

(سَ ) (اِ. ) از سازهای ایرانی به شکل ذوزنقه که دارای سیم های بسیاری است و به وسیله دو مضراب چوبی نواخته می شود.

لغت نامه دهخدا

سنتور. [ س َ ]( اِ ) نام سازی است. یکی از قدیمترین و کاملترین سازهای ایرانی که بشکل ذوزنقتین ساخته و سیمهای بسیاری بر روی آن کشیده شده است و آنرا بوسیله دو مضراب چوبی نوازند. ( فرهنگ فارسی معین ). || نوعی از ساز برای بازیچه اطفال که بر دو لب چسبانند و از یک سو بسوی دیگر کشند و در وی دمند و آوازی از آن برآرند. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ عمید

یکی از ساز های زهی که سیم های بسیار (حدود ۷۲ سیم ) بر روی آن کشیده شده و با دو مضراب چوبی بلند نواخته می شود و از قدیمی ترین سازهای ایران است.

دانشنامه عمومی

سنتور ساز زهی موسیقی ایرانی است. فرهنگ دهخدا سنتور را این گونه بازشناخته است: «از سازهای ایرانی به شکل ذوزنقه که دارای سیم های بسیاری است و با دو زخمه چوبی نواخته می شود. رایج ترین نوع سنتور (۹ خرکی) دارای ۷۲ سیم است که به دسته های ۴ تایی و در ۱۸ دسته تقسیم می شود.
سازهای زهی
سازهای زخمه ای
سنتور بر پایهٔ بررسی ها و پژوهش ها یکی از کهن ترین سازهای گستره ایران به شمار می رود؛ کهن ترین نشانه ای که از این ساز برجامانده، از سنگ تراشی های آشور و بابلیان (۵۵۹پیش از میلاد) است. در این سنگ تراشی ها، صف تشریفاتی که به بزرگداشت آشور بانیپال بر پا شده، سازی که همانندی زیادی به سنتور دست ورزی دارد، در میان آن صف دیده می شود.
ابوالحسن علی بن حسین مسعودی (مرگ به سال ۳۴۶ ه. ق) تاریخ نگار نامدار و نویسنده نسک مروج الذهب در شرح اوضاع موسیقی در زمان ساسانیان، هنگام نام بردن از سازهای متداول موسیقی ساسانی، واژه سنتور (سنطور) را ذکر می کند. در کتب کهن و تألیفات ابونصر فارابی و ابن سینا نیز نام سنتور چند بار ذکر شده است.
عبدالقادر مراغه ای ساز یا طوفان را معرفی کرد که شبیه سنتور دست ورزی بود با این تفاوت که برای هر نت، تنها یک تار می بستند و با جابجا کردن خرک ها، آن را کوک می کردند.

دانشنامه آزاد فارسی

سَنتور
سَنتور
سَنتور
سازی از خانوادۀ سازهای زهی مضرابیِ مطلق. آن را با دو مضراب چوبی می نوازند و ازجمله سازهای متداول در اجرای رپرتوار موسیقی کلاسیک (موسیقی دستگاهی) ایران است. سنتورهای متداول به سنتور نُه خرک معروف اند؛ به این اعتبار که بر روی صفحۀ چوبی این ساز، دو ردیف نُه تایی خرک وجود دارد. از روی هر خرک چهار رشته سیم فلزی می گذرد. بنابراین، این ساز در مجموع ۷۲ سیم دارد، هجده خرک در دو ردیف نُه تایی که هر خرک دارای چهار سیم است. جعبۀ طنینی این ساز به شکل ذوزنقه است و نوازنده آن را به صورت افقی (کمی مایل به جلو) در مقابل خود قرار می دهد. وترهای چهارگانه ای که از روی هر خرک می گذرد، به صورت هم صدا کوک می شوند. بنابراین، هر خرک با سیم های چهارگانه اش یک صدای واحد در هر طرف خود دارند. سنتور قابلیت تولید ۲۷ صدای مستقل را دارد؛ که شامل نُه صدا از خرک های سمت چپ، سیم های سفید، نُه صدا از خرک های سمت راست، سیم های زرد، و نُه صدا از پشت خرک های سفید، سمت چپ خرک ها، است که ممکن است در دستگاه آوازها و مایه های گوناگون، متغیر باشد. این ساز را با دو مضراب چوبی ظریف می نوازند.

پیشنهاد کاربران

این واژه کوتاه و دگرگون شده " شاهان تار " پارسی است ، چراکه این ساز از تارهای بسیار ساخته شده و بزرگترین گروه از سازهای زهی ایرانی می باشد.


کلمات دیگر: