سمنو

سَمَنو یا سمنک، خوردنی چسبنده و شیرینی است که از جوانه گندم و آرد درست می کنند آثار قدیمی نشان میدهد این خاستگاه این دسر به ایران خراسان کنونی برمیگردد. و از آن به عنوان برکت زمین یاد میشود و معمولا در ماه اول بهار پخته میشود
پرونده های رسانه ای مربوط به سمنو در ویکی انبار
سمنو به دلیل دارا بودن کلسیم و پتاسیم٬ مصرف متعادل آن به افراد سالمند و کسانی که دچار پوکی استخوان هستند، توصیه می شود. فسفر آن قابل توجه بوده و برای رشد مغزی کودکان و زنان شیرده مفید است. آهن، اسید فولیک و ویتامین های گروه b «ب» آن عاملی برای خون سازی و تنظیم هورمونها بوده و می تواند در رفع خستگی و آرامش اعصاب تأثیرگذار باشد. اگر در سمنو از بادام شیرین استفاده شود هنگام طبخ، ریزمغذی هایش جذب سمنو شده و باعث مقوی تر شدن این غذا می شود.
در فرایند جوانه زدن، ویتامینها و املاح معدنی گندم٬ چند برابر شده و در مقابل، از کالری و کربوهیدرات آن کاسته می شود. پروتئینهای آن، قابلیت هضم و جذب بهتری داشته و بر میزان ویتامین C آن افزوده می شود. در این مرحله، اگر طعم گندم جوانه زده را بچشید، متوجه شیرینی آن خواهید شد. در واقع گندم، تا زمانی که جوانه نزده است، مواد قندی اش به صورت نشاسته ذخیره می شود و طعم شیرین ندارد، اما در فرایند جوانه زنی، نشاسته تجزیه و تبدیل به واحدهای کوچکتری به نام مالتوز می شود و اینجاست که شیرینی سمنو پدیدار می شود ولی برخی فروشندگان به دلیل آنکه شیرینی سمنو طبیعی است، مصرف آن را به مبتلایان به دیابت و افراد چاق توصیه می کنند، اما باید بدانید در سمنو علاوه بر عصارهٔ جوانهٔ گندم، از آرد کامل گندم هم استفاده می کنند و از این رو در هر صد گرم آن ۳۰۰ کالری انرژی نهفته است.
گرچه سمنو پروتئین زیاد و چربی کمی دارد، اما بیشتر حجم محصول را مواد کربوهیدراتی (قند) تشکیل می دهد. البته قند آن در مقایسه با ساکاروز، شیرینی کمتری دارد، اما این دلیلی نمی شود که افراد در مصرف آن زیاده روی کنند. این قند در بدن، تولید انرژی کرده و مازاد آن موجب چاقی می شود و برای مبتلایان به دیابت و چربی خون بالا محدودیت مصرف دارد.

سَمَنو
خوردنی شیرین ایرانی و از اجزای سفرۀ هفت سین، فراهم آمده از شیرۀ جوانۀ گندم و آرد. گندم پاک کردۀ سالم را دو روز در دیگ آب سرد می گذارند و هر روز آب آن را عوض می کنند. در روز سوم گندم را در آب کش می ریزند و روی آن را با پارچه ای می گیرند تا نور بر آن نیفتد. تا جوانه زدن گندم روزی دو ـ سه بار آن را زیر آب سرد می گیرند. گندم جوانه بسته آن است که نیشی سفیدسبز بر سر و ریشه ای دو تاره در بن دارد. جوانۀ گندم را چندین بار آب به آب می شویند و سپس می کوبند یا در چرخ گوشت چرخ می کنند. شیرۀ به دست آمده را در آب حل می کنند و مایه را پس از گذراندن از صافی ای با شبکه هایی بسیار ریز (ترجیحاً کیسۀ ململ) دوباره با آب مخلوط می کنند سپس مخلوط آن را روی آتش می گذارند و هم می زنندتا بدان حد که آب آن بخار شود. شیرینی سمنو از شیرۀ جوانۀ گندم است. از آن جا که پخت سمنو زحمت فراوان داشت، گروهی از زنان در تدارک شیرۀ جوانه و مقدمات دیگر آن و گروهی از مردان در هم زدن دیگ دست به دست می شدند (← سمنوپزان). سمنو از اجزای هفت سین و از مرسوم ترین نذرانه ها بوده است، به وجهی که حاجت مندان به شراکت، اقلامی، به ویژه بادام یا گردوی پوست ندریده، بدان می افزودند.