ضعفا

[ویکی فقه] ضعفا، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به راویان ضعیف اطلاق می شود.
دانشمندان علوم حدیث در باب تعریف ضعفا اقوال ذیل را مطرح کرده اند: ۱- "ضعفا" راویانی هستند که توثیق معتبر درباره آنان وارد نشده و بدون ذکر علت تضعیف شده باشند. ۲- "ضعفا" راویانی هستند که یا دانشمندان علم رجال تصریح به ضعف آن ها نموده اند یا راویان مجهول هستند و یا راویانی هستند که مدح شده اند ولی مدحی است که آن ها را داخل در حسان نمی کند.
دیدگاه علماء
راجع به این که وصف مذکور دلالت بر عدم عدالت یا وثاقت می کند یا نه اقوالی است: ۱- اگر دانشمندان علم رجال واژه "ضعیف" را درباره راویی به کار بردند نشان دهنده ثقه نبودن وی است ولی نشان دهنده عادل نبودن او نیست بنابر این امکان دارد راویی عادل و ضعیف باشد؛ ۲- اگر "ضعیف" بدون اضافه به حدیث راجع به شخصی به کار برده شود دلالت بر عدم عدالت او می کند؛ ۳- اگر قدما اصطلاح "ضعیف" را درباره شخصی به کار برده اند نشان دهنده عامی بودن او است با این فرض ضعیف بودن راوی با وثاقت وی منافات ندارد.
تعبیرات دیگر
از این اصطلاح به «ضعیف (راوی)»، «ضعاف (راوی)»، «رجال ضعیف (راوی) » نیز تعبیر می شود.
اسدی جزایری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال فی معرفة الرجال، ج۲، ص۲۳۸.
...

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ضعف (۵۲ بار)