صلوات

صلوات جمله ای دعایی و درود خاص بر پیامبر اسلام که مسلمانان هنگام آوردن نام وی به صورت «(به عربی: ٱللَّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ)» آن را ذکر می کنند و در نوشته ها پس از نام وی به طور کامل یا اختصاری به صورت «(به عربی: محمد صلی الله علیه و آله و سلم)» یا «(به عربی: محمدﷺ)» یا «(به عربی: محمد (ص))» می آورند.
احادیث مربوط به صلوات
و آن جمله «ٱللَّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ» است. گاهی بخش «آل محمد» بنا به ضرورت خلاصه گویی گفته نمی شود اما شیعیان بر ذکر آن اصرار دارند و مسلمانان سنی گاهی به آن درود بر صحابه را نیز می افزایند. شیعیان نیز گاهی جمله های دعایی دیگری نظیر «و عجّل فرجهم» یا «والعن اعدائهم» نیز می افزایند که به نظر ایشان این مورد اخیر صلوات کامله است.
صلوات در ادبیات ایرانی/شیعی نیز جلوه کرده:
از ناصر خسرو:

(در لغت، به معنای درود، تحیّت و رحمت، جمعِ صَلاة) در اصطلاح، درود خاص بر پیغمبر (ص) و آل اوست با بیان جملۀ «اللهُمَ صَلِّ عَلی محمّد و آلِ محمدٍ». صلوات بیان کنندۀ شرف و بلندی مرتبت پیامبر (ص) است و در قرآن (احزاب، ۵۶) مؤمنان به آن سفارش شده اند. برخی گفته اند بزرگداشت خداوند در حق حضرت رسول (ص) در آن آیه رساتر از بزرگداشت آدم با امر به سجدۀ فرشتگان است. در روایات متعدد آمده است که صلوات فرستادن گناهان را زایل می کند و دعای مقرون به آن را به اجابت نزدیک تر می کند.

صلوات جمله ای دعایی و درود خاص بر پیامبر اسلام و آن جمله «اَللّهمَ صَلّّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ محمد» است
•

[ویکی شیعه] صَلَوات، ذکری خاص به زبان عربی است شامل درود بر پیامبر اسلام(ص) که مسلمانان در تشهد نماز و نیز هنگام شنیدن یا بر زبان آوردن نام حضرت محمد(ص) ایراد می کنند. افزون بر آیه ۵۶ سوره احزاب (آیه صلوات)، احادیث بسیاری نیز بر استحباب ذکر صلوات تاکید کرده اند.
در باور مسلمانان صلوات هم احترام به پیامبر(ص) است و هم ثواب اخروی و اثرات مثبت دنیوی دارد. صلوات در فرهنگ عام مسلمانانِ بسیاری از کشورها جایگاه ویژ های دارد و مسلمانان به مناسبت های مختلف مانند اظهار شادی در جشن ها یا آغاز کارها از باب تیمن و تبرک صلوات می فرستند.
رایج ترین شکل صلوات نزد شیعیان جمله معروف اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمّدٍ وَ آلِ مُحمّد است.

[ویکی اهل البیت] صلوات در لغت به معنی «دعا»ست و نماز را به جهت این که شامل دعا می شود، «صلاة» می گویند.
اما صلوات در میان عرف مردم شامل دو چیز می شود:
عده ای هم صلوات پروردگار عالم را به پنج معنی تقسیم می کنند:
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «هر کس صد بار بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله صلوات بفرستد، خداوند صد حاجت او را برآورده می سازد».
حضرت علی علیه السلام می فرماید: «هیچ دعایی به آسمان نمی رسد مگر این که دعاکننده بر محمد و آل او صلوات بفرستد».
از یکی از امامان صادق و یا باقر علیهماالسلام نقل شده که: در قیامت از حیث قدر و منزلت و ارزش، سنگین تر و باارزش تر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست و این که اعمال یک شخصی در قیامت سنجیده می شود (اعمال سبک بوده) به طرف خود شخص مایل می شوند پس حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله صلوات آن شخص را (که صلوات فرستاده بوده) بر روی اعمال او در میزان می گذارد و به خاطر آن اعمال، اعمال او سنگین می شوند.
از امام صادق علیه‎ السلام نقل شده که فرمودند: دعا همواره پوشیده بوده و به اجابت نمی رسد تا این که بر محمد و آل محمد صلوات فرستاده شود.

[ویکی الکتاب] معنی صَلَوَاتِ: دعاها- نمازها ( صلوة در اصل به معنای دعا است)
معنی یَحْمِلُونَ: حمل می کنند ( منظور از عبارت "ﭐلَّذِینَ یَحْمِلُونَ ﭐلْعَرْشَ، کسانیکه عرش را حمل می کنند" آن بندگان مقربیست که فرامین الهی که اداره کننده جزء جزء آفرینش است و از علم بی انتهای او نشأت گرفته، را در اجزاء عالم توزیع و به دست عاملان اجرای آن می سپارند....
معنی عَرْش: داربست و آلاچیق - سقفی که بر روی پایههائی زده میشود ، تا بوتههای مو را روی آن بخوابانند - چیزی که سقف داشته باشد-هودج - کجاوه - تخت سلطان (از جهت بلندیش) -( کلمه عرش در قرآن به معنای مقامی است موجود که جمیع سر نخهای حوادث و امور در آن متراکم و جمع اس...
ریشه کلمه:
صلو (۹۸ بار)

«صلوات» جمع «صلوة» به معنای «معبد یهود» است، و بعضی آن را معرب «صلوثا» می دانند که در لغت عبرانی به معنای نماز خانه است.
توجّه و انعطاف. در المیزان ذیل آیه 43 سوره احزاب فرموده: معنی جامع صلوة چنانکه از فرموده: معنی جامع صلوة چنانکه از موارد استعمال آن بدست می‏آید انعطاف است، به اختلاف نسبت متفاوت می‏شود لذا گفته‏اند: آن از خدا رحمت و از ملائکه استغفار و از مردم دعا است. این سخن چنانکه فرموده جامع تمام معانی و در همه موارد جاری است. بهتر است که صلوة ملائکه و مردم هر دو به معنی دعا باشد که میان آن دو فرقی نیست. آنچه که گفته‏اند: صلوة در لغت به معنی دعاستو فقط صلوة بنده رادر نظر گرفته‏اند حال‏آن که صلوة به خدا و ملک نیز نسبت داده نی شود. در مجمع فرموده: آن در لغت به معنی دعا است راغب گوید: بیشتر اهل لغت گفته‏اند: آن به معغنی دعا و تبریک و تمجید است «صَلَیْتُ عَلَیْهِ» یعنی بر او دعا کردم و او تزکیه نمودم. و در ذیل آیه 3 بقره و در مفردات و نهایه از حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله و سلم نقل شده «اِذا دُعِیَ اَحَدُکُمْ اِلی طِعامٍ فَلْیُجِبْ وَ اِنْ کانَ صائِماً فَلْیُصَلِّ» یعنی: چون یکی از شما به طعامی دعوت شد اجابت کند و اگر روزه دار باشد از برای دعوت کننده دعا نماید. در قرآن مجید گاهی به معنی دعا آمده مثل . از اموالشان زکوة بگیر. تو آنها را بدان وسیله پاک و پاکیزه می‏کنی و وقت زکوةگرفتن بر آنها دعا کن که دعای تو برای آنها آرامش است. . صَلَوات به معنی دعاها عطف است بر «ما یُنْفِقُ» یعنی: انفاق خویش و دعاهای رسول خدا را مایه تقرب به خدا می‏داند. . صلوة در این آیه به معنی توجه و اهمیّت است یعنی خدا آن است که او و فرشتگانش به شما اهمیّت می‏دهد و توجه می‏کند ذیل آیه روشن می‏کند این توجّه همان رحمت خداست «وَ کانَ بِالْمُؤمِنینَ رَحیماً». * . ممکن است صلوات به معنی توجّه و تزکیه و رحمت به معنی نعمت باشد یعنی: برای صابران از خدایشان توجّه و تزکیه و نعمت هست. و شاید چنانکه در جوامع الجامع فرموده: برای ادامه نعمت باشد یعنی برای آنها رحمت از پر رحمت است مثل ، ، در آیه . که پرندگان را نیز شامل است ظاهراً غرض توجه و رو کردن به خدا است. . یعنی خدا و فرشتگان بر پیغمبر صلوات می‏فرستند و او راثنا می‏گویند و تعظیمش می‏کنند، یا خدا بر او رحمت می‏کند و ملائکه دعا و استغفار. ای اهل ایمان شما هم بر او صلوات بفرستید و از خدا رحمت بخواهید و سلام کنید. آیه حاکیاز آن است که مؤمنان لازم است در این کار خدا و ملائکه پیروی کنند. در روایات شیعه و اهل سنت مستفیضاً وارد است که طریق صلوات برآن حضرت آن است که بگوئیم: «اِللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ. باید آل و اهل بیت را در صلوات از آن آن حضرت جدا نکرد و گرنه صلوات ابتر خواهد بود. روایات شیعه که معلوم است و راجع به روایات شیعه که معلوم است و راجع به روایات اهل سنت برای نمونه رجوع شود به صواعق محرقه ابن حجر ذیل آیه دوم از آیات اهل بیت، صحیح مسلم جلد اول کتاب صلوة بابُ: اَلصَّلوة عَلَی النَّبِیِّ بَعْدَ التَشَهُّد، سنن ترمذی ابواب الصلوة باب 341 ما جاءَ فی صِفَةِ الصَّلوةِ عَلَی النَّبیِّ، سنن ابی داود کتاب الصلوة علی النبی بعد التشهّد. صلوة اسلام‏ صلوة اسلام همان عبادت بزرگی است که در رأس عبادات قرار گرفته و از ارکان دین و تارک آن در ردیف کافر است. در وجه تسمیه آن گفته‏اند: چون قسمتی از آن دعا است از باب تسمیه کل باسم جزة این عمل را صلوة گفته‏اند. به عقیده نگارنده احتیاجی به این سخن نیست بلکه معنای اصلی در آن ملحوظ است که در صلوة توجّه و انعطافی است از بنده به خدا همانطور که از خدا به بنده. و آن در واقع یاد آوری مخصوص خدا و رو کردن به سوی خدای عزّوجلّ است با کیفیّتی که شرع بیان داشته. مهمترین کار بنده دو چیز است یکی توجّه به خدا، دیگری انفاق در راه خدا و لذا مکرّر در قرآن عظیم می‏خوانیم: ، . نماز شخص را از فحشاء و منکر تهی می‏کند (عنکبوت:45) . هیچ دین و شریعتی بدون نماز نبوده گرچه در کیفیّت آن با هم اختلاف داشته‏اند. درباره بنی اسرائیل هست که خدا به موسی وحی فرمود:. خانه‏های خویش را مقابل هم قرار بدهید و نماز بخوانید. در هم قرار بدهید و نماز بخوانید. در خصوص ابراهیم علیه السلام آمده: . راجع به حضرت عیسی علیه السلام و شریعت او فرموده: . در حالات اسمعیل صادق الوعد هست: . راجع به انبیاء سلف فرموده: . لقمان به پسرش می‏فرمود: . قوم شعیب به وی می‏گفتند: . خطاب به مؤمنین فرموده . خاتمه‏ در خاتمه این بحث باید دانست که به معاد یهود صلوات گویند که در آیه . آمده است و در «بیع» گذشت در مجمع فرمود: اصل آن صلوه است (بر وزن عروه) در تعریب صلوة شده. در اقرب الموارد گوید: اصل آن در عبری صلوتا است. امام صادق علیه السلام صلوات را به ضمّ صاد و و لام خوانده‏اند به معنی حصون و بناهای مرتفع.