مترادف اظهار : ابراز، ادا، اشعار، اعلام، بیان، تبیین، تقریر، اعتراف، اقرار
متضاد اظهار : انکار
برابر پارسی : آشکار، نمایاندن، پدیدارکردن، گفتن، بازگو
اظهار
مترادف اظهار : ابراز، ادا، اشعار، اعلام، بیان، تبیین، تقریر، اعتراف، اقرار
متضاد اظهار : انکار
برابر پارسی : آشکار، نمایاندن، پدیدارکردن، گفتن، بازگو
فارسی به انگلیسی
expressing, manifesting, statement, declaration
airing, allegation, asseveration, comment, declaration, observation, remark, representation, statement, testament
فارسی به عربی
ادعاء , اقتراح , بیان , شهادة , عضلة مقربة , غول , قل ، إبراز
مترادف و متضاد
ابراز، ادا، اشعار، اعلام، بیان، تبیین، تقریر ≠ انکار
اعتراف، اقرار
معنی، اظهار، مفهوم، مفاد، تعیین، ابلاغ، نص صریح
شرح، اعلامیه، اظهار، حکم، بیانیه، بیان، توضیح، عرضه داشت، تقریر، گفته، قطعنامه، قطعه نامه
تصدیق، اقرار، اظهار
اعلامیه، اظهار، اعلان، اعلام، اظهارنامه، بیان، عرضه داشت
ضرب المثل، اظهار، پند، مثال، گفته، حکمت، گفتار مشهور
نطق، گفتن، اظهار، سخن، اداء
اظهار، تذکر، توجه، بیان، ملاحظه، فرمایش، عرضه داشت، تبصره
اظهار، حرف، عقیده، نوبت حرف زدن
نزدیکی، ایراد، اقامه، اظهار، ارایه
نزدیک کننده، اقامه، اظهار، تمایل عضو بطرف محور
تصدیق، اظهار، گواهی، شهادت، مدرک، دلیل
مدعی، اظهار، بهانه، ادعا، تایید
اظهار، پیشنهاد، ابراز، طرح پیشنهادی
اظهار، نمایش، جلوه، اشکار سازی، شاخص، ارائه
اظهار، اثبات، اعلام، اسناد، اطلاق
اظهار، بیان، دستور، حق بیان
۱. ابراز، ادا، اشعار، اعلام، بیان، تبیین، تقریر
۲. اعتراف، اقرار ≠ انکار
فرهنگ فارسی
آشکارکردن، پدیدارکردن، بیان کردن
( مصدر ) ۱ - پدید کردن آشکار ساختن پدیدار کردن . ۲ - وانمودکردن باز نمودن . ۳ - آگاه کردن آگهی دادن آگاهیدن . ۴ - ( اسم ) قول گفتار . جمع : اظهارات . یا اظهار فضل . دانایی خود را نشان دادن .
فراموش نمودن . اظهار کسی حاجت وی را آن را پشت سر نهادن و از یاد بردن . از یاد بردن نیاز کسی از نظر خفیف و حقیر شمردن وی را . تظهیر . اظهار .
( مصدر ) ۱ - پدید کردن آشکار ساختن پدیدار کردن . ۲ - وانمودکردن باز نمودن . ۳ - آگاه کردن آگهی دادن آگاهیدن . ۴ - ( اسم ) قول گفتار . جمع : اظهارات . یا اظهار فضل . دانایی خود را نشان دادن .
فراموش نمودن . اظهار کسی حاجت وی را آن را پشت سر نهادن و از یاد بردن . از یاد بردن نیاز کسی از نظر خفیف و حقیر شمردن وی را . تظهیر . اظهار .
فرهنگ معین
( اِ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) پدیدار کردن . ۲ - بیان کردن . ۳ - آگاه کردن . ۴ - ( اِ. ) قول ، گفتار. ج . اظهارات .
لغت نامه دهخدا
اظهار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ ظُهر. (از اقرب الموارد).
اظهار. [ اِظْ ظِ ] (ع مص ) فراموش نمودن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). اظهار کسی حاجت وی را؛ آن را پشت سر نهادن و از یاد بردن . (از اقرب الموارد). از یاد بردن نیاز کسی از نظر خفیف و حقیر شمردن وی را. تظهیر. اِظْهار. (متن اللغة). رجوع به مصادر مذکور شود.
اظهار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ ظُهر. ( از اقرب الموارد ).
اظهار. [ اِ ] ( ع مص ) آشکارا کردن. ( ترجمان ترتیب عادل ص 14 ) ( مؤید الفضلاء ) ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). پیدا نمودن و ظاهر کردن. ( فرهنگ نظام ). فاش کردگی. آشکارکردگی. ( ناظم الاطباء ). پیدا کردن. ( غیاث از منتخب ). بازنمودن. ( یادداشت مؤلف ). ظاهر ساختن. علنی کردن. برملا ساختن. برملا کردن. نمودن. بنمودن. هویدا کردن. پدیدار کردن یا ساختن. پدید کردن. آشکار کردن امری را. ( از متن اللغة ) : ورودالرسول من بغداد و اظهار موت الخلیفة. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 289 ). لیکن هوای تو به اظهار آن رخصت نمیداد. ( کلیله و دمنه ). و در فارسی اغلب با مصدرهای کردن و ساختن و داشتن و مانند اینها بکار می رود.
- اظهار ادب کردن ؛ ادب نمودن. احترام کردن. احترام و ادب نشان دادن. و رجوع به اظهار و اظهار کردن شود.
- اظهار اشتیاق کردن ؛ علاقه نشان دادن به کسی یا چیزی. دلبستگی و شوق خویش نشان دادن.
- اظهار خصومت کردن ؛ دشمنی نمودن و دشمنی آشکار کردن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به اظهار شود.
- اظهار ساختن به کسی ؛ معالنه. ( منتهی الارب ).
- اظهار سلطنت و جاه نمودن ؛ پنج نوبت زدن. دست نمودن. ( از مجموعه مترادفات ص 44 ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
- اظهار عجز ؛ نمودن ناتوانی. نشان دادن زبونی. پیدا ساختن عجز :
اظهار عجز پیش ستمگر روا مدار
اشک کباب باعث طغیان آتش است.
- اظهار کوتاهی کردن ؛ تقاصر. تکاؤل. ( منتهی الارب ). قصور نمودن. قصور و کوتاهی نشان دادن. و رجوع به اظهار شود.
- اظهار مافی الضمیر ؛ افشای آنچه در دل نهفته باشد. ( ناظم الاطباء ). بیان منویات درونی. و رجوع به اظهار شود.
- اظهار مضمر ؛ نزد بلغا آن است که شعری گفته شودبر وجهی که از حروف کلامی مخصوص ، و یا از جمله حروف تهجی ، هرچه شخصی در ضمیر خود گیرد، چون مصراع مصراع یا بیت بیت آن شعر بخوانند و از آن شخص پرسند که آن حرف در اینجا هست یا نه ، و آن کس معین نماید معلوم شود که کدام حرف است ، موافق قاعده ای که مقرر کرده اند. مثال آنچه از کلام مخصوص حرفی در خاطر کنند حرفی که در این مصراع :
سخن عشق جز به یار مگو هستند.
از اینها یکی را فرض کنند و بپرسند، معلوم گردد. از این دو بیت ( رباعی ):
اظهار. [ اِ ] ( ع مص ) آشکارا کردن. ( ترجمان ترتیب عادل ص 14 ) ( مؤید الفضلاء ) ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). پیدا نمودن و ظاهر کردن. ( فرهنگ نظام ). فاش کردگی. آشکارکردگی. ( ناظم الاطباء ). پیدا کردن. ( غیاث از منتخب ). بازنمودن. ( یادداشت مؤلف ). ظاهر ساختن. علنی کردن. برملا ساختن. برملا کردن. نمودن. بنمودن. هویدا کردن. پدیدار کردن یا ساختن. پدید کردن. آشکار کردن امری را. ( از متن اللغة ) : ورودالرسول من بغداد و اظهار موت الخلیفة. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 289 ). لیکن هوای تو به اظهار آن رخصت نمیداد. ( کلیله و دمنه ). و در فارسی اغلب با مصدرهای کردن و ساختن و داشتن و مانند اینها بکار می رود.
- اظهار ادب کردن ؛ ادب نمودن. احترام کردن. احترام و ادب نشان دادن. و رجوع به اظهار و اظهار کردن شود.
- اظهار اشتیاق کردن ؛ علاقه نشان دادن به کسی یا چیزی. دلبستگی و شوق خویش نشان دادن.
- اظهار خصومت کردن ؛ دشمنی نمودن و دشمنی آشکار کردن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به اظهار شود.
- اظهار ساختن به کسی ؛ معالنه. ( منتهی الارب ).
- اظهار سلطنت و جاه نمودن ؛ پنج نوبت زدن. دست نمودن. ( از مجموعه مترادفات ص 44 ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
- اظهار عجز ؛ نمودن ناتوانی. نشان دادن زبونی. پیدا ساختن عجز :
اظهار عجز پیش ستمگر روا مدار
اشک کباب باعث طغیان آتش است.
؟
و رجوع به اظهار شود.- اظهار کوتاهی کردن ؛ تقاصر. تکاؤل. ( منتهی الارب ). قصور نمودن. قصور و کوتاهی نشان دادن. و رجوع به اظهار شود.
- اظهار مافی الضمیر ؛ افشای آنچه در دل نهفته باشد. ( ناظم الاطباء ). بیان منویات درونی. و رجوع به اظهار شود.
- اظهار مضمر ؛ نزد بلغا آن است که شعری گفته شودبر وجهی که از حروف کلامی مخصوص ، و یا از جمله حروف تهجی ، هرچه شخصی در ضمیر خود گیرد، چون مصراع مصراع یا بیت بیت آن شعر بخوانند و از آن شخص پرسند که آن حرف در اینجا هست یا نه ، و آن کس معین نماید معلوم شود که کدام حرف است ، موافق قاعده ای که مقرر کرده اند. مثال آنچه از کلام مخصوص حرفی در خاطر کنند حرفی که در این مصراع :
سخن عشق جز به یار مگو هستند.
از اینها یکی را فرض کنند و بپرسند، معلوم گردد. از این دو بیت ( رباعی ):
اظهار. [ اِ ] (ع مص ) آشکارا کردن . (ترجمان ترتیب عادل ص 14) (مؤید الفضلاء) (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (آنندراج ). پیدا نمودن و ظاهر کردن . (فرهنگ نظام ). فاش کردگی . آشکارکردگی . (ناظم الاطباء). پیدا کردن . (غیاث از منتخب ). بازنمودن . (یادداشت مؤلف ). ظاهر ساختن . علنی کردن . برملا ساختن . برملا کردن . نمودن . بنمودن . هویدا کردن . پدیدار کردن یا ساختن . پدید کردن . آشکار کردن امری را. (از متن اللغة) : ورودالرسول من بغداد و اظهار موت الخلیفة. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 289). لیکن هوای تو به اظهار آن رخصت نمیداد. (کلیله و دمنه ). و در فارسی اغلب با مصدرهای کردن و ساختن و داشتن و مانند اینها بکار می رود.
- اظهار ادب کردن ؛ ادب نمودن . احترام کردن . احترام و ادب نشان دادن . و رجوع به اظهار و اظهار کردن شود.
- اظهار اشتیاق کردن ؛ علاقه نشان دادن به کسی یا چیزی . دلبستگی و شوق خویش نشان دادن .
- اظهار خصومت کردن ؛ دشمنی نمودن و دشمنی آشکار کردن . (ناظم الاطباء). و رجوع به اظهار شود.
- اظهار ساختن به کسی ؛ معالنه . (منتهی الارب ).
- اظهار سلطنت و جاه نمودن ؛ پنج نوبت زدن . دست نمودن . (از مجموعه ٔ مترادفات ص 44). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
- اظهار عجز ؛ نمودن ناتوانی . نشان دادن زبونی . پیدا ساختن عجز :
اظهار عجز پیش ستمگر روا مدار
اشک کباب باعث طغیان آتش است .
و رجوع به اظهار شود.
- اظهار کوتاهی کردن ؛ تقاصر. تکاؤل . (منتهی الارب ). قصور نمودن . قصور و کوتاهی نشان دادن . و رجوع به اظهار شود.
- اظهار مافی الضمیر ؛ افشای آنچه در دل نهفته باشد. (ناظم الاطباء). بیان منویات درونی . و رجوع به اظهار شود.
- اظهار مضمر ؛ نزد بلغا آن است که شعری گفته شودبر وجهی که از حروف کلامی مخصوص ، و یا از جمله ٔ حروف تهجی ، هرچه شخصی در ضمیر خود گیرد، چون مصراع مصراع یا بیت بیت آن شعر بخوانند و از آن شخص پرسند که آن حرف در اینجا هست یا نه ، و آن کس معین نماید معلوم شود که کدام حرف است ، موافق قاعده ای که مقرر کرده اند. مثال آنچه از کلام مخصوص حرفی در خاطر کنند حرفی که در این مصراع :
سخن عشق جز به یار مگو هستند.
از اینها یکی را فرض کنند و بپرسند، معلوم گردد. از این دو بیت (رباعی ):
آن شاه بتان نمود با حسن جمال
چوگان خطی گوی چو آن نقطه ٔ خال
شد هوش دلم چو جلوه گر شد معشوق
گفتم که مباد هرگزت بیم زوال .
و قاعده ٔ دریافت آن چنان است که از مصراع اول یک عدد بگیرند، و از دوم دو، و از سوم چهار و از چهارم هشت ، مجموع اعداد این چهار چون جمع نمایند، پانزده شود که مطابق عدد حرف «ع » سخن عشق جز بیار مگو هستند. پس اگر حرف مفروض در مصراع اول یافت شود فقط آن سین است ، و اگر در دوم فقط باشد، آن خاء است و اگر در اوّل و دوّم باشد آن نون است ، چرا که مجموع یک و دو و سه باشد و سومین حرف مصراع همین نون است . و هم بر این قیاس تا آخر. مثال آنچه از حروف تهجی در خاطر گیرند، دریافته شود این ابیات استرابادی است :
ز ذات شاه غازی ظل خالق
قضا نازل خجل جان ازمناهی
بهر بی زر صریح و بی غرض گوی
ز بخت وی بلعل و بی بری پی
سلاح صف خیلش فیض کلی
صف جیش ثقیلش لایق کی
ملاذ دهر و ضد سیم و زر نیز
شود صدره دم نوشیدن می
معانی لطیف وی نگه کن
ملائم قول و لفظ معنی وی .
پس از بیت اول یک حساب کنند و از دوم بیت دو، و از سوم بیت چهار و از چهارم بیت هشت ، و از پنجم بیت شانزده مثلاً اگر حرف مضمر در بیت اول یافته شود، و در باقی ابیات نباشد،اول حرف تهجی است که الف باشد، و اگر در بیت اول و پنجم بهم رسد و در دیگر ابیات نباشد، پس حرف هفدهم باشد که قاف است و بر طبق قاعده ای که جهت مثال قسم اول مذکور شد، فرق این است که در آنجا جهت گرفتن عدد ملاحظه ٔ مصراع است ، و در اینجا ملاحظه ٔ بیت است . کذا فی مجمعالصنایع. (کشاف اصطلاحات الفنون ).
- اظهار میل کردن ؛ ابراز علاقه کردن . میل نشان دادن . تمایل نشان دادن . و رجوع به اظهار کردن شود.
- اظهار همدردی کردن ؛ شریک غم و اندوه کسی شدن . همدردی خویش را به کسی نمودن . غمخواری کردن . و رجوع به اظهار و اظهار کردن شود.
|| توضیح دادن . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). توضیح و بیان .ابراز و افشاء. (ناظم الاطباء). بیان کردن . بازگفتن .بیان داشتن . بگفتن . گفتن : مادام که سخنی گفته نیامده است محل اختیار باقی است و پس از اظهار تدارک ممکن نگردد. (کلیله و دمنه ). که این کتاب بر اظهار بعضی از آن مشتمل است . (کلیله و دمنه ). و عقل مرد را به هشت خصلت بتوان شناخت ... هشتم در محافل ، خاموشی را شعار ساختن ... و از اظهار آنچه به ندامت کشداحتراز واجب و لازم شمردن . (کلیله و دمنه ). و انتظارمی کردم تا مگر در اثنای محاورت کلمه ای زاید که به اظهار مقصود ماند... (کلیله و دمنه ). و در فارسی بدین معنی نیز بیشتر با مصدرهای کردن و داشتن و ساختن و جز اینها ترکیب گردد. رجوع به مصادر مذکور شود.
- اظهار نظر کردن ؛ نظر و عقیده ٔ خویش را درباره ٔ امری بیان کردن . بازگفتن نظر خویش در موضوعی . و رجوع به اظهار و اظهار کردن شود.
|| مطلع گردانیدن . (زوزنی ) (مؤید الفضلاء) (تاج المصادر بیهقی ). واقف گردانیدن . (آنندراج ). اظهار کسی برامری ؛ آگاه کردن وی را. (از متن اللغة). اظهار کسی بر رازی ؛ مطلع ساختن وی را بر آن . (از اقرب الموارد).مطلع و دیده ور ساختن کسی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || پس پشت گردانیدن چیزی را یعنی فراموش کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پشت سر نهادن . (از اقرب الموارد). از یاد بردن حاجت کسی یا پشت سر نهادن به منظور ناچیز و بی اهمیت شمردن آن را. (از متن اللغة). || چیره و غالب گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ترجمان ترتیب عادل ص 14) (آنندراج ). چیره گردانیدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). اظهار کسی بر دشمن وی ؛ چیره و غالب گردانیدن وی را. (از اقرب الموارد). غالب گردانیدن . (از منتخب ) (غیاث ). || در وقت نماز پیشین درآمدن . (ترجمان ترتیب عادل ص 14). در وقت نماز پیشین شدن . (زوزنی ). بوقت نماز پیشین رفتن . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || در نیمروز درآمدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). در هنگام ظهر درآمدن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از فعلت و افعلت زجاج ). || سیر و حرکت کردن بهنگام نیمروز. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). در گرمگاه شدن و رفتن در آن . (تاج المصادر بیهقی ). در ظهر به جایی شدن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). اظهار شتر؛ آمدن او در وسط روز یا در نیمروز. (از اقرب الموارد). || صاحب ستور شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || از بر خواندن قرآن را، یقال : اظهرت القرآن و کذا اظهرت علیه ؛ ای قرأته علی ظهر لسانی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اظهار کسی بر قرآن ؛ از بر خواندن آن را. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || اظهار کسی بر چیزی ؛ بالا بردن وی را بر آن . (از متن اللغة). || اظهار کسی به فلان ؛ بالا بردن وی را بدان و بلند کردن قدر و پایه ٔ وی را. (از اقرب الموارد) .و صاحب ناظم الاطباء کلمه را در فارسی بدین معانی نیز آورده است : اشتها (؟) (شاید استشهاد). || نسیه . || تقریر و شهادت . || در تداول صرفیان و قاریان (تجوید)، خلاف ادغام است یعنی فک و ترک ادغام و آن را بیان نیز نامند، چنانکه درصراح و شرحهای آن آمده است . (از کشاف اصطلاحات الفنون ص 930). هر گاه تنوین و نون ساکن به یکی از حروف ششگانه ٔ ا. غ . ح . خ . ع . ه . برسد اظهار واجب است و بایدبطور وضوح تلفظ شوند. (از یادداشت مؤلف ).
- اظهار ادب کردن ؛ ادب نمودن . احترام کردن . احترام و ادب نشان دادن . و رجوع به اظهار و اظهار کردن شود.
- اظهار اشتیاق کردن ؛ علاقه نشان دادن به کسی یا چیزی . دلبستگی و شوق خویش نشان دادن .
- اظهار خصومت کردن ؛ دشمنی نمودن و دشمنی آشکار کردن . (ناظم الاطباء). و رجوع به اظهار شود.
- اظهار ساختن به کسی ؛ معالنه . (منتهی الارب ).
- اظهار سلطنت و جاه نمودن ؛ پنج نوبت زدن . دست نمودن . (از مجموعه ٔ مترادفات ص 44). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
- اظهار عجز ؛ نمودن ناتوانی . نشان دادن زبونی . پیدا ساختن عجز :
اظهار عجز پیش ستمگر روا مدار
اشک کباب باعث طغیان آتش است .
؟
و رجوع به اظهار شود.
- اظهار کوتاهی کردن ؛ تقاصر. تکاؤل . (منتهی الارب ). قصور نمودن . قصور و کوتاهی نشان دادن . و رجوع به اظهار شود.
- اظهار مافی الضمیر ؛ افشای آنچه در دل نهفته باشد. (ناظم الاطباء). بیان منویات درونی . و رجوع به اظهار شود.
- اظهار مضمر ؛ نزد بلغا آن است که شعری گفته شودبر وجهی که از حروف کلامی مخصوص ، و یا از جمله ٔ حروف تهجی ، هرچه شخصی در ضمیر خود گیرد، چون مصراع مصراع یا بیت بیت آن شعر بخوانند و از آن شخص پرسند که آن حرف در اینجا هست یا نه ، و آن کس معین نماید معلوم شود که کدام حرف است ، موافق قاعده ای که مقرر کرده اند. مثال آنچه از کلام مخصوص حرفی در خاطر کنند حرفی که در این مصراع :
سخن عشق جز به یار مگو هستند.
از اینها یکی را فرض کنند و بپرسند، معلوم گردد. از این دو بیت (رباعی ):
آن شاه بتان نمود با حسن جمال
چوگان خطی گوی چو آن نقطه ٔ خال
شد هوش دلم چو جلوه گر شد معشوق
گفتم که مباد هرگزت بیم زوال .
و قاعده ٔ دریافت آن چنان است که از مصراع اول یک عدد بگیرند، و از دوم دو، و از سوم چهار و از چهارم هشت ، مجموع اعداد این چهار چون جمع نمایند، پانزده شود که مطابق عدد حرف «ع » سخن عشق جز بیار مگو هستند. پس اگر حرف مفروض در مصراع اول یافت شود فقط آن سین است ، و اگر در دوم فقط باشد، آن خاء است و اگر در اوّل و دوّم باشد آن نون است ، چرا که مجموع یک و دو و سه باشد و سومین حرف مصراع همین نون است . و هم بر این قیاس تا آخر. مثال آنچه از حروف تهجی در خاطر گیرند، دریافته شود این ابیات استرابادی است :
ز ذات شاه غازی ظل خالق
قضا نازل خجل جان ازمناهی
بهر بی زر صریح و بی غرض گوی
ز بخت وی بلعل و بی بری پی
سلاح صف خیلش فیض کلی
صف جیش ثقیلش لایق کی
ملاذ دهر و ضد سیم و زر نیز
شود صدره دم نوشیدن می
معانی لطیف وی نگه کن
ملائم قول و لفظ معنی وی .
پس از بیت اول یک حساب کنند و از دوم بیت دو، و از سوم بیت چهار و از چهارم بیت هشت ، و از پنجم بیت شانزده مثلاً اگر حرف مضمر در بیت اول یافته شود، و در باقی ابیات نباشد،اول حرف تهجی است که الف باشد، و اگر در بیت اول و پنجم بهم رسد و در دیگر ابیات نباشد، پس حرف هفدهم باشد که قاف است و بر طبق قاعده ای که جهت مثال قسم اول مذکور شد، فرق این است که در آنجا جهت گرفتن عدد ملاحظه ٔ مصراع است ، و در اینجا ملاحظه ٔ بیت است . کذا فی مجمعالصنایع. (کشاف اصطلاحات الفنون ).
- اظهار میل کردن ؛ ابراز علاقه کردن . میل نشان دادن . تمایل نشان دادن . و رجوع به اظهار کردن شود.
- اظهار همدردی کردن ؛ شریک غم و اندوه کسی شدن . همدردی خویش را به کسی نمودن . غمخواری کردن . و رجوع به اظهار و اظهار کردن شود.
|| توضیح دادن . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). توضیح و بیان .ابراز و افشاء. (ناظم الاطباء). بیان کردن . بازگفتن .بیان داشتن . بگفتن . گفتن : مادام که سخنی گفته نیامده است محل اختیار باقی است و پس از اظهار تدارک ممکن نگردد. (کلیله و دمنه ). که این کتاب بر اظهار بعضی از آن مشتمل است . (کلیله و دمنه ). و عقل مرد را به هشت خصلت بتوان شناخت ... هشتم در محافل ، خاموشی را شعار ساختن ... و از اظهار آنچه به ندامت کشداحتراز واجب و لازم شمردن . (کلیله و دمنه ). و انتظارمی کردم تا مگر در اثنای محاورت کلمه ای زاید که به اظهار مقصود ماند... (کلیله و دمنه ). و در فارسی بدین معنی نیز بیشتر با مصدرهای کردن و داشتن و ساختن و جز اینها ترکیب گردد. رجوع به مصادر مذکور شود.
- اظهار نظر کردن ؛ نظر و عقیده ٔ خویش را درباره ٔ امری بیان کردن . بازگفتن نظر خویش در موضوعی . و رجوع به اظهار و اظهار کردن شود.
|| مطلع گردانیدن . (زوزنی ) (مؤید الفضلاء) (تاج المصادر بیهقی ). واقف گردانیدن . (آنندراج ). اظهار کسی برامری ؛ آگاه کردن وی را. (از متن اللغة). اظهار کسی بر رازی ؛ مطلع ساختن وی را بر آن . (از اقرب الموارد).مطلع و دیده ور ساختن کسی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || پس پشت گردانیدن چیزی را یعنی فراموش کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پشت سر نهادن . (از اقرب الموارد). از یاد بردن حاجت کسی یا پشت سر نهادن به منظور ناچیز و بی اهمیت شمردن آن را. (از متن اللغة). || چیره و غالب گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ترجمان ترتیب عادل ص 14) (آنندراج ). چیره گردانیدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). اظهار کسی بر دشمن وی ؛ چیره و غالب گردانیدن وی را. (از اقرب الموارد). غالب گردانیدن . (از منتخب ) (غیاث ). || در وقت نماز پیشین درآمدن . (ترجمان ترتیب عادل ص 14). در وقت نماز پیشین شدن . (زوزنی ). بوقت نماز پیشین رفتن . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || در نیمروز درآمدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). در هنگام ظهر درآمدن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از فعلت و افعلت زجاج ). || سیر و حرکت کردن بهنگام نیمروز. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). در گرمگاه شدن و رفتن در آن . (تاج المصادر بیهقی ). در ظهر به جایی شدن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). اظهار شتر؛ آمدن او در وسط روز یا در نیمروز. (از اقرب الموارد). || صاحب ستور شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || از بر خواندن قرآن را، یقال : اظهرت القرآن و کذا اظهرت علیه ؛ ای قرأته علی ظهر لسانی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اظهار کسی بر قرآن ؛ از بر خواندن آن را. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || اظهار کسی بر چیزی ؛ بالا بردن وی را بر آن . (از متن اللغة). || اظهار کسی به فلان ؛ بالا بردن وی را بدان و بلند کردن قدر و پایه ٔ وی را. (از اقرب الموارد) .و صاحب ناظم الاطباء کلمه را در فارسی بدین معانی نیز آورده است : اشتها (؟) (شاید استشهاد). || نسیه . || تقریر و شهادت . || در تداول صرفیان و قاریان (تجوید)، خلاف ادغام است یعنی فک و ترک ادغام و آن را بیان نیز نامند، چنانکه درصراح و شرحهای آن آمده است . (از کشاف اصطلاحات الفنون ص 930). هر گاه تنوین و نون ساکن به یکی از حروف ششگانه ٔ ا. غ . ح . خ . ع . ه . برسد اظهار واجب است و بایدبطور وضوح تلفظ شوند. (از یادداشت مؤلف ).
فرهنگ عمید
۱. آشکار کردن، پدیدار کردن.
۲. بیان کردن.
۲. بیان کردن.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] اظهار در دو معنای آشکار کردن و ادای حرف از مخرج بدون ادغام و غنّه.
از اظهار به مفهوم نخست به مناسبت در باب های طهارت، حج، جهاد، تجارت، تفلیس، صدقات، نکاح، طلاق، لعان، و حدود سخن رفته است.
اظهار به مفهوم دوم از اصطلاحات دانش تجوید است و از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.
مهم ترین مباحث آن عبارت است از:
← اظهار اسلام
اظهار به مفهوم دوم از اصطلاحات دانش تجوید است و از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.
← اظهار لام «ال» در حروف قمری در نماز
۱. ↑ جواهر الکلام ج۶، ص۵۹.
...
مهم ترین مباحث آن عبارت است از:
← اظهار اسلام
اظهار به مفهوم دوم از اصطلاحات دانش تجوید است و از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.
← اظهار لام «ال» در حروف قمری در نماز
۱. ↑ جواهر الکلام ج۶، ص۵۹.
...
wikifeqh: علم تجوید و به معنای تلفظ حروف به صورت کامل در مخرج خود است. اظهار با توجه به معنای لغوی آن کاربرد گسترده ای در علوم دیگر همچون فقه دارد.
کاربرد اظهار زمانی است که دو حرف، مخارجی دور از یکدیگر داشته باشند که می توان در این زمینه به اظهار نون ساکن و تنوین قبل از حروف حلقی و اظهار لام در الف و لام حروف قمری اشاره کرد. به اعتقاد برخی از فقها رعایت اظهار در نماز، واجب است و عدم رعایت آن موجب بطلان نماز خواهد بود.
کلمه اظهار در لغت به معنای ظاهر کردن و آشکار نمودن است و در علم تجوید به معنای تلفظ حرف از مخرج خود بدون ادغام و غنه می باشد؛ بدین گونه که هنگام تلفظ، حروف به صورت کامل در مخرج خود ظاهر شده و بدون تغییر و آشکارا ادا می شوند. این لفظ با توجه به معنای لغوی، کاربرد گسترده ای در علوم مختلف همچون فقه، از جمله در بخش های طهارت، صلاة، حج، جهاد، نکاح، طلاق و... نیز دارد.
کاربرد اظهار زمانی است که دو حرف، مخارجی دور از یکدیگر داشته باشند که می توان در این زمینه به اظهار نون ساکن و تنوین قبل از حروف حلقی و اظهار لام در الف و لام حروف قمری اشاره کرد. به اعتقاد برخی از فقها رعایت اظهار در نماز، واجب است و عدم رعایت آن موجب بطلان نماز خواهد بود.
کلمه اظهار در لغت به معنای ظاهر کردن و آشکار نمودن است و در علم تجوید به معنای تلفظ حرف از مخرج خود بدون ادغام و غنه می باشد؛ بدین گونه که هنگام تلفظ، حروف به صورت کامل در مخرج خود ظاهر شده و بدون تغییر و آشکارا ادا می شوند. این لفظ با توجه به معنای لغوی، کاربرد گسترده ای در علوم مختلف همچون فقه، از جمله در بخش های طهارت، صلاة، حج، جهاد، نکاح، طلاق و... نیز دارد.
wikishia: خاص آن بدون اخفا اطلاق می شود.
«اظهار» در لغت به معنای بیان و آشکارکردن، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از اخراج هر حرفی از مخرجش، بدون رعایت غنه (بدون اخفا)، یا اعطای حق حروف و اخراج آن ها از مخرج خاص شان.
مثال
برای مثال، اظهار نون ساکن یا تنوین - در صورتی که قبل از حروف حلقی ( ها، عین، حا، همزه، خا) قرار بگیرند- بدین صورت است که باید آشکارا تلفظ بشوند؛ یعنی زبان کاملا به محل حرف نون می چسبد، و این حرف، خود را ظاهر می سازد؛ مانند: «ینهون»، «من خسفنا» و «اجر عظیم».«اظهار» را از احکام میم ساکن نیز دانسته اند؛ به این صورت که اگر میم ساکن پیش از همه حروف الفبا به جز «میم» و «با» قرار گیرد، اظهار می شود.
«اظهار» در لغت به معنای بیان و آشکارکردن، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از اخراج هر حرفی از مخرجش، بدون رعایت غنه (بدون اخفا)، یا اعطای حق حروف و اخراج آن ها از مخرج خاص شان.
مثال
برای مثال، اظهار نون ساکن یا تنوین - در صورتی که قبل از حروف حلقی ( ها، عین، حا، همزه، خا) قرار بگیرند- بدین صورت است که باید آشکارا تلفظ بشوند؛ یعنی زبان کاملا به محل حرف نون می چسبد، و این حرف، خود را ظاهر می سازد؛ مانند: «ینهون»، «من خسفنا» و «اجر عظیم».«اظهار» را از احکام میم ساکن نیز دانسته اند؛ به این صورت که اگر میم ساکن پیش از همه حروف الفبا به جز «میم» و «با» قرار گیرد، اظهار می شود.
wikifeqh: اظهار_(علوم_قرآنی)
پیشنهاد کاربران
سند عادی ک به طور رسمی ( دادگاه . اداره ثبت یاابلاغ الکترونیکی ) به دیگری ابلاغ میشود
گفتن
بجای �اظهار داشتن� و �بیان داشتن� می توان از �گفتن� سود برد.
برگرفته از پی نوشت یادداشتی در پیوند زیر:
https://www. behzadbozorgmehr. com/2015/03/blog - post_78. html
بجای �اظهار داشتن� و �بیان داشتن� می توان از �گفتن� سود برد.
برگرفته از پی نوشت یادداشتی در پیوند زیر:
https://www. behzadbozorgmehr. com/2015/03/blog - post_78. html
کلمات دیگر: