لِیخْتِن اشتاین (Liechtenstein)
لِیخْتِن اشتاین
لِیخْتِن اشتاین
موقعیت. کشور شاهزاده نشین لیختن اشتاین در اروپای مرکزی، در ساحل شرقی راین علیا و بین کشورهای سوئیس در غرب و جنوب و
اتریش در شرق جای دارد. مساحت این کشور ۱۶۰ کیلومتر مربع است و پایتخت آن شهر فادوتس است.سیمای طبیعی. کشور لیختن ا شتاین نوار نسبتاً باریک و طویلی در ساحل راست رود راین است. درازای آن از شمال به جنوب در حدود ۲۵ کیلومتر و میانگین پهنای آن۶.۵ کیلومتر است. رود راین مرز غربی آن را تشکیل می دهد و جلگۀ آبرفتی راین بخش های شمالی و غربی آن را پدید می آورد. نواحی شرقی آن را کوه پایه های آلپ فراگرفته که با رودخانۀ سامینا مشروب می شود. قله های برف پوش آلپ با ارتفاع حداکثر ۲,۶۲۳ متر، (کوه گراوسپیتز) در مرز جنوبی آن قرار دارند. اقلیم لیختن ا شتاین معتدل پرباران است و اختلاف قابل توجه دما و رطوبت بین نواحی مرتفع و اراضی کم ارتفاع و دره ها از ویژگی های آن است. کوه های این کشور در تابستان ها از ابر و مه پوشیده شده و دره ها و نواحی فرودست آن از هوای صاف و آفتابی و گرم بهره مند است؛ برعکس زمستان ها، در حالی که ابر و مه و سرما دره ها را فراگرفته است، قلل کوه ها در پرتو آفتاب و هوای صاف می درخشند و منظرۀ زیبایی را پدید می آورند. دمای میانگین سالانۀ شهر فادوتس (پایتخت) در دی ماه صفر درجۀ سانتی گراد، در تیرماه بیست درجۀ سانتی گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۱,۰۹۰ میلی متر است.
مردم لیختن ا شتاین
آلمانی تبار و آلمانی زبان اند و مهم ترین شهرهای آن عبارت اند از فادوتس، بالزِرس، و شان.
اقتصاد. در ۱۹۲۱، زمانی که لیختن ا شتاین واحد پول خود را به فرانک سوئیس تبدیل کرد، اقتصاد آن به سرعت رو به رشد و ترقی نهاد و به یکی از مراکز مهم بانکداری اروپا مبدل شد. مالیات کم از یک سو و قابلیت و اعتماد و قوانین تأمینی شایان توجه، بانک های لیختن ا شتاین را به مرکز مالی مهم و قابل اعتماد اروپا تبدیل کرده است. بیشتر ساکنان این کشور تا ۱۹۳۰ به کشاورزی اشتغال داشتند؛ حال آن که امروز از هر ۴۰ نفر لیختن اشتاینی فقط یک نفر به کشاورزی مشغول است و در عین حال کشتزارهای آن با یاری روش های نوین به یکی از مدرن ترین مزارع جهان مبدل شده و گله داری و تولید لبنیات نیز پابه پای کشاورزی سیر ترقی پیموده است و جایگاه مهمی دارد. لیختن اشتاین فاقد مواد اولیه و سوخت است و ناگزیر مواد مزبور را از خارج وارد می کند؛ به همین سبب صنایع سنگین ندارد و آلودگی محیط زیست آن کم است. در عوض، صنایع سبک آن از موقعیت ممتازی برخوردار است. نساجی، سرامیک، تولید پیچ و مهره های فولادی، ابزارهای دقیق، غذاهای کنسروشده، دارو، و وسایل گرمازا و سرمازا بخشی از فعالیت های صنعتی این کشور را تشکیل می دهند. ظرفیت بالای کارخانه ها و کارگاه های صنعتی موجب جذب کارگران و کارشناسان بسیاری به ویژه از کشورهای اتریش، آلمان، ایتالیا و اسپانیا شده است.
حکومت و سیاست. لیختن اشتاین دارای حکومت سلطنتی مشروطۀ چندحزبی با یک مجلس قانون گذاری است. مجلس این کشور، با نام لاندتاگ، ۲۵ عضو دارد که مردم اعضای آن را برای چهار سال انتخاب می کنند، و رهبر حزب اکثریت سِمت نخست وزیری و تشکیل هیئت دولت را برعهده دارد. لیختن اشتاین فاقد ارتش است، ولی در مواقع ضروری همۀ مردان بالاتر از پانزده سال و کمتر از ۶۰ سال به زیر
پرچم احضار می شوند و به همین سبب هزینۀ دفاعی آن برابر صفر است.
مردم و تاریخ. جمعیت لیختن ا شتاین حدود ۳۶,۱۵۷ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به ۲۲۶ نفر در کیلومتر مربع می رسد. ۶۴ درصد از مردم این کشور را لیختن ا شتاینی ها تشکیل می دهند و۸۷.۵ درصد از آنان
کاتولیک اند. هیچ یک از شهرهای لیختن ا شتاین جمعیتی بالاتر از ۵هزار نفر ندارد و به همین علت بیشتر مردم این کشور روستانشین اند. زبان رسمی آنان آلمانی است. این کشور در ۱۳۴۲م به استقلال رسید. در آن سال کنت هارتمن فرمانروایی فادوتس را برعهده گرفت و رفته رفته بر وسعت قلمرو خود افزود و در ۱۴۳۴م به مرز کنونی رسید. در ۲۳ ژانویۀ ۱۷۱۹ امپراتور شارل ششم فرمان تشکیل شاهزاده نشین لیختن اشتاین را صادر کرد. این سرزمین در جنگ های ناپلئون به تصرف فرانسه درآمد و در ۱۸۶۶ ضمیمۀ امپراتوری اتریش شد. با پایان یافتن جنگ جهانی اول و سقوط امپراتوری اتریش، لیختن ا شتاین دوباره استقلال خود را به دست آورد. مسئولان این کشور در ۱۹۲۱ فرانک سوئیس را به منزلۀ پول رایج به رسمیت شناختند و امور پستی و گمرکی خود را به سوئیس واگذار کردند. این کشور پس از جنگ جهانی دوم به سرعت رو به ترقی نهاد و در ردیف پیشرفته ترین کشورهای اروپا جای گرفت.
