کلمه جو
صفحه اصلی

سوره مسد

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سوره مَسَد یا تَبَّت صد و یازدهمین سوره و از سوره های مکی قرآن که در جزء سی ام جای گرفته است. مسد (ریسمانی از لیف خرما) از کلمه آخر سوره و تَبَّت از آیه اول این سوره گرفته شده است. سوره مسد درباره ابولهب و همسرش، دشمنان سرسخت پیامبر(ص)، نازل شده است و آن دو را گرفتار آتش جهنم می خواند. در این سوره خداوند، همسر ابولهب را «حمالة الحطب: حمل کننده هیزم» می خواند که برخی از تفاسیر گفته اند زیرا او برای آزاردادن پیامبر، جلوی پای پیامبر خار می ریخت. در روایات آمده است پیامبر(ص) دعا کرد هرکس که این سوره را می خواند، خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد.
این سوره را به جهت آخرین کلمه آن، مَسَد (ریسمان بافته شده از لیف خرما) نامیده اند؛ همچنین به آن تَبَّت می گویند که اولین کلمه این سوره است و از آنجا که سوره درباره ابولهب سخن می گوید، به آن سورهٔ ابولهب نیز گفته می شود.
سوره مسد در اوایل دعوت آشکار پیامبر(ص)، نازل شده است؛ بنابراین جزو سوره های مکی است. این سوره در ترتیب نزول، ششمین و در چینش کنونی مُصحَف، صدو یازدهمین سوره است و در جزء سی ام قرآن جای دارد.


کلمات دیگر: