تعاون

[ویکی فقه] تعاون و همکاری یکی از فضایل اخلاقی است که در تعالیم اسلامی بر آن تاکید شده است.
تعاون و همکاری به معنای «یکدیگر را یاری کردن» یا «یاری کردن برخی، برخی دیگر را» آمده است.
لازم است در ابتدا به این نکته اشاره کنیم که تعاون و همدلی بر پایه خودآگاهی بنا می شود، یعنی هر قدر نسبت به شناخت احساسات خودمان آگاه­ ‍تر باشیم، در دریافتن احساسات دیگران و یاری کردن آن ها نیز ماهرتر خواهیم بود. از این رو آن هایی که هیچ ایده ای نسبت به احساسات خودشان ندارند، در شناخت احساسات دیگران کاملا عاجزند و دچار بهت و سردرگمی می­ شوند.

تعاون و همدلی در آیات
تعاون یکی از اصول اخلاقی مهم است که در قرآن با صیغه امر به آن اشاره شده و همین امر نشانگر اهمیت و ارزشمندی آن است. خداوند در سوره مائده می­ فرماید:
«و (همواره) در راه نیکی و پرهیزگاری با هم تعاون کنید. و (هرگز) در راه گناه و تعدی همکاری ننمایید.»
در این آیه هم جنبه مثبت قضیه و هم جنبه منفی آن بیان شده است و این اشاره به این دارد که تعاون و همکاری باید هم در دعوت به نیکی ها و هم در مبارزه با بدی ها انجام گیرد.

تعاون و همدلی در روایات
روایات نیز با عناوین مختلفی مسلمانان را به یاری یکدیگر فرا خوانده و در بعضی از امور، آن را واجب و ضروری دانسته است.
امام علی(ع) در این باره می­ فرماید: «بر شماست که یک دیگر را نصیحت کنید و نیکو همکاری نمایید. درست است که هیچ کس نمی­ تواند حق اطاعت خداوندی را چنان که باید بگذارد. لکن باید به قدر توان، حقوق الهی را رعایت کند که یکی از واجبات الهی، یکدیگر را به اندازه توان نصیحت کردن، و برپا داشتن حق، و یاری دادن به یکدیگر است.»
از سویی تعاون و همکاری در کارهای زشت، مورد نفرت اسلام است تا جایی که مرتکب آن را به دوزخ تهدید کرده و گفته شده اینان در روز قیامت مشمول عذاب خدا خواهند بود. تا خدا تکلیف سایر بندگان را تعیین فرماید و سپس به کیفر آنان رسیدگی کند.
امام صادق(ع) می­ فرماید: «روز قیامت، دستیاران ستم گران، در سراپرده­ ای آتشین جای می­ گیرند تا خداوند میان بندگان داوری کند.»

فضیلت همدلی و تعاون
...