کلمه جو
صفحه اصلی

بندر چارک

فرهنگ فارسی

بندری از دهستان چارکی بخش لنگه است که در شهرستان لار واقع است . لنگرگاه آن برای کشتی های کوچک مناسب است.

لغت نامه دهخدا

بندر چارک. [ ب َ دَ رِ رَ ] ( اِخ ) بندری از دهستان چارکی بخش لنگه است که در شهرستان لار واقع است. و 1545 تن سکنه دارد. لنگرگاه آن برای کشتی های کوچک مناسب است.

دانشنامه عمومی

مختصات: ۲۶°۴۳′۵۱″ شمالی ۵۴°۱۶′۳۱″ شرقی / ۲۶٫۷۳۰۸۳°شمالی ۵۴٫۲۷۵۲۸°شرقی / 26.73083; 54.27528
الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).
بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه های (۵۰–۵۱)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
شهر بندرچارک مرکز بخش شیبکوه شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان ایران است. شهر چارک را «بندر چارک» نیز می نامند. در لغت نامه دهخدا راجع به پیشینه تاریخی بندر چارک می خوانیم، بندری از دهستان چارکی بخش لنگه است که در شهرستان لار واقع است. لنگرگاه آن برای کشتی های کوچک مناسب است.
چارک. (اِخ) قریه ای است از قرای توابع بلوک لارستان فارس در کنار بحرالعجم واقع و جزو بنادر محسوب می شود. اهالی آنجا و اکثر لارستان شافعی مذهب می باشند. (مرآت البلدان ج ۴ ص ۵۰) و مؤلف فارسنامه ذیل «ناحیهٔ شیب کوه لارستان» نویسد: قصبهٔ این ناحیهٔ «بندر چارک» است بمسافت بیست و پنج فرسخ از شهر لار دور افتاده است… و رجوع به جغرافی سیاسی کیهان ص ۴۸۳ شود.
روایت است که زنی در آن ناحیه بوده به نام «رقیه» چاه آبی داشته که آبش شیرین بوده و آب از چاه می کشیده و می فروخته، آن چاه بین مردم منطقه به «چاه رقیه» مشهور می گردد، که با گذشت زمان به چارک تبدیل می شود، و هم چنین منطقه نیز به نام چارک نامگذاری می شود.

دانشنامه آزاد فارسی

بندر چارَک
شهری ساحلی در استان هرمزگان، شهرستان بندرلنگه و مرکز اداری بخش شیبکوه. با ارتفاعی حدود پنج متر، در جلگه ای ساحلی، در ۲۰۰کیلومتری غرب جنوبی بندرعباس و ۶۳کیلومتری غرب شمال بندرلنگه، در هشت کیلومتری جنوب راه بندرلنگه به بندر کنگان و بوشهر، در ساحل خلیج فارس، کنار دهانۀ رودخانۀ تنگ خور، قرار دارد. اقلیم آن بسیار گرم و خشک است و جمعیت آن ۳,۳۴۰ نفراست (۱۳۸۵).


کلمات دیگر: