جووانی بوکاچیو

جووانی بوکاچیو (به ایتالیایی: Giovanni Boccaccio) (ایتالیایی:  (زاده ۱۶ ژوئن ۱۳۱۳ - درگذشته ۲۱ دسامبر ۱۳۷۵) یکی از چهره های برجسته تاریخ ادبیات ایتالیا است. او را در کنار دانته یکی از اصلاح گران زبان ایتالیایی می دانند. بوکاچیو همچنین از مقامات دولتی فلورانس بود و فضای بسیاری از داستان هایش در این شهر می گذرد.
شکار دیانا (۳۷–۱۳۳۴)
فیلوستراسو (۴۰ یا ۱۳۳۵)
فیلوکولو (۳۹–۱۳۳۶)
دکامرون (۵۲–۱۳۴۹)
رساله ای در سرودهای دانته (۱۳۵۷)
کورباتچو (حدود ۱۳۶۵)
تزئیدا (تسیدا)
رؤیای عاشقانه
آمدتو
دربارهٔ زنان نامی
فیامتا
نسبت نامه خدایان دوره شرک
ترانه های شبانی
نامه تسلیت آمیز به پینو دوروسی
شهرت بوکاچیو نشأت گرفته از مجموعه قصه هایی است که او در کتاب بسیار معروف خود دکامرون گردهم آورده است. بوکاچیو بنا به گفته خودش قصه نویسی را از هفت سالگی آغاز کرد و در طول عمر خود شیفته مسافرت و تفحص در آداب و رسوم و روحیات مردم بود.
در جوانی به نجوم علاقه مند شد و مدتی به زبان یونانی این علم را آموخت تا اینکه به نویسندگی روی آورد. وی در جوانی منظومه شکار دایانا در «۱۸بند» و داستان فیلوکولو در هفت جلد را پدیدآورد و به دنیای ادب راه یافت. جووانی بوکاچیو همچنین مدتی در عرصه سیاست هم مشغول شد. با این حال بوکاچیو پس از نگارش کتاب دکامرون به شهرت رسید و این اثر بود که پایه های افتخار و محبوبیت را برای بوکاچیو به وجود آورد. داستان هایی که در کتاب دکامرون موجود هست به طوریست که در ادبیات آینده اروپا تأثیری ژرف نهاد.جووانی بوکاچیو فردیست که کلمه الهی را به کتاب کمدی اثر دانته آلیگیری اضافه کرد؛ و نام کمدی الهی را به عرصه ادبیات آورد.
وی شاعر هم عصر دانته بود.

جووانی بوکاچیو (زاده ۱۶ ژوئن ۱۳۱۳ میلادی - درگذشته ۲۱ دسامبر ۱۳۷۵ میلادی) یکی از چهره های برجسته تاریخ ادبیات ایتالیا است. او را در کنار دانته یکی از اصلاحگران زبان ایتالیایی می دانند. بوکاچیو همچنین از مقامات دولتی فلورانس بود و فضای بسیاری از داستان هایش در این شهر می گذرد.
• «در حالیکه یک خروس برای ده مرغ کافی است، ده مرد به سختی می توانند یک زن را راضی کنند.»روز سوم، داستان اول• «در امور این جهان تنها فقر است که حسودی ندارد.»روز چهارم، مقدمه• «کاری را که ما می گوییم انجام بده، نه کاری را که ما انجام می دهیم.»روز سوم، داستان هفتم