جعفر والی

جعفر والی (زاده ۱۳۱۲ تهران - درگذشته ۲۷ آذر ۱۳۹۵) کارگردان نمایش، بازیگر و فیلمنامه نویس اهل ایران بود.
دیپلم افتخار بهترین فیلم نامه (مریم و می تیل) در نهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان - ۱۳۷۲
کاندیدای بهترین نقش دوم مرد (پاداش سکوت) در بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر - ۱۳۸۵
کاندیدای بهترین نقش دوم مرد (پاداش سکوت) در یازدهمین دوره جشن خانه سینما - ۱۳۸۶
والی در سال ۱۳۱۲ در تهران چشم به جهان گشود. از دههٔ ۱۳۳۰ به طور حرفه ای کار نمایش را آغاز کرد. والی نخستین کسی بود که از بهرام بیضایی و غلامحسین ساعدی نمایش اجرا کرد. در سال های بعد بازیگری را آزمود و در فیلم های مهمّی مانند ناخدا خورشید نیز بازی کرد.
جعفر والی که از روز ۱۸ آذرماه ۱۳۹۵ به علت عارضه ریوی در بیمارستان تهران کلینیک بستری شده بود، پس از ۹ روز بستری شدن، در ساعت ۹ و ۵۰ دقیقه صبح روز شنبه ۲۷ آذر ۱۳۹۵ درگذشت. پیکر وی روز دوشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۵ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا پس از تشییع در کنار داوود رشیدی به خاک سپرده شد.
در مراسم خاکسپاری او هنرمندانی مثل محمود دولت آبادی، جمشید مشایخی، سعید پورصمیمی، اکبر زنجانپور، ایرج راد و غیره حضور داشتند.

جعفر والی (۱۹۳۳، تهران - ۱۷ دسامبر ۲۰۱۶، تهران) کارگردان تئاتر، بازیگر و فیلم نامه نویس ایرانی بود.
• «هنرمند نمی میرد، هنرمند فراموش نمی شود، البته اگر هنرمند باشد نه شبه هنرمند.»• «هنرمندان باید بدانند مسوولیت سنگینی دارند و باید فضیلت های بسیاری را در نظر گرفت تا هنرمند شد. تئاتر تنها بازی کردن نیست.»۲۴ نوامبر ۲۰۰۹/ ۳ آذر ۱۳۸۸• «بعضی ها سربازان گمنام هنر هستند که نامشان در هیچ جایی ثبت نمی شود.»• «ما گروه جست وجوگری بودیم که سعی می کردیم به زندگی جدید و آنچه در دنیا اتفاق می افتاد نگاه کنیم و نمایش بسازیم.»• «نمی شود خودت را آپدیت نکنی تا بتوانی کار کنی. نمی توان در کار فرهنگی تئاتر ندید، کتاب نخواند و بعد راجع به آن صحبت کرد.»• «در یک کار همیشه چند هدف می تواند باشد. یکی از آنها شهرت طلبی است. من هم خیلی دلم می خواست شهرت به دست بیاورم. اما نوع نگاهی که آدم به این مقوله می کند، متفاوت است. من کشف کردم آدم هایی که ناشناخته هستند را اگر غباری که رویشان نشسته را کنار بزنید، می توانید به ذاتشان پی ببرید.»• «نمی دانم در ایران چرا اینطوری شده که از هر کاری استقبال شود می ترسند که در آن چیزی باشد که نفهمیده اند و باید حذف شود. می دانید کار تئاتر الان کار هنری نیست، یک نوع جنگ تن به تن شده است که گاهی به فحش و فضیحت می رسد.»• «حقوق من را قطع کردند می گویم چرا؟ می گویند شما سه ماه است که مرده اید.»۸ اکتبر ۲۰۱۳/ ۱۶ مهر ۱۳۹۲• « نمی شود مسائل اجتماعی را ابراز کرد و برخی خیلی زود به تریج قبایشان برمی خورد.»۲۶ ژوئیه ۲۰۱۵/ ۴ مرداد ۱۳۹۴• «من در مقابل شما مسئولم و باید وظیفه خود را به خوبی انجام دهم. من برای خنداندن و سرگرم کردن شما نیامدم بلکه برای اندیشیدن و آشنا کردن شما با اندیشه و زندگی آمدم.»• «دلم برای یک تئاتر خوب تنگ شده است.»• «هر اجرا یک درس است، چون یک نیرو و یک اندیشه جدید به آدمی می دهد اما الان اعتماد به نفس ها از بین می رود چون زیر پایت خالی است چون ممکن است امشب اجرا بروی و فردا شب نتوانی. من شب ها خواب تئاتر می بینم و همیشه دچار کابوس تئاتر هستم.»۲۱ نوامبر ۲۰۱۵/ ۳۰ آبان ۱۳۹۴؛ «در مراسم بزرگداشتش، تالار سنگلج»• «به همان اندازه که تئاتر مقدس است باید به تماشاگر آن هم عزت و احترام گذاشت. در دنیای زندگی می کنیم که تئاتر مهجور واقع شده است.»• «تئاتر بازتاب دردها و انتقادات و مسایل اجتماعی مردم است، باید زمانی که تماشاگر از سالن بیرون می آید دریافتی باشکوه را با خود بیرون ببرد. تئاتر تفریح نیست، کلاس درس است و هنری کاملاً جدی است.»۱۶ دسامبر ۲۰۱۵/ ۲۵ آذر ۱۳۹۴