کشواد

کشواد پهلوان بزرگ ایرانی از زمان منوچهر شاه تا حدود زمان شاه نوذر است سپاه قدرتمند ایران در جنگ پشنگ از قارن کاوگان در قلب سپاه، سام نریمان در میمنه، و از کشواد در میسره بهره می گیرد و سپاهی همیشه پیروز بوده است. سهراب به هجیر که در اسارت اوست اینگونه طعنه می زند:
در شاهنامه از او به عنوان کشواد زرین کلاه یاد شده است. پسران کشواد را کشوادگان می گویند که گودرز هم از کشوادگان بود که با تربیت فرزندان پهلوان در راه اعتلای ایران، به فرزندان گودرز هم گودرزیان اطلاق شده است.
کشواد بزرگ دودمان کشوادگان محسوب می گردد. گودرز پسر کشواد از برزگان و نام آوران ایرانی و از حاکمان نواحی اردبیل در شاهنامه است که تا آخرین دم، در جنگ های ایران و توران مشارکت دارد. حضور کشوادگان بار دیگر در زمان سهراب و زمانیکه او به جنگ ایرانیان آمده و هجیر نوه کشواد را در اسارت دارد مطرح است. سهراب او را با خود بالای تپه ای مشرف به اردوگاه ایرانیان آورده تا هجیر پدرش رستم را به او بشناساند. نوبت خیمه و سرا پرده کشواد که می رسد از هجیر می پرسد:

کَشْواد
(یا: گَشواد) ملقب به زرّین کلاه . در شاهنامۀ فردوسی، پهلوانی ایرانی، پدر گودرز و بنیادگذار سلسلۀ گودَرزیان. چون زال به کین خواهی نوذَر برخاست، دلیران ایرانی که به فرمان افراسیاب و زیر نظر اَغریرَث در ساری زندانی بودند، با همدستی او که همواره نیکخواه ایرانیان بود، به زال خبر دادند اگر بدان جا لشکر کشد، اغریرث اسیران را بدو می سپارد. زال نیز کشواد را که داوطلب این کار شده بود، با سپاهی بدان سامان گسیل داشت و او نیز با زندانیان به زابُلِستان بازگشت. کَشواد در تاج گذاری کیقباد حضور داشت و در نبرد او با افراسیاب فرماندهی قلب سپاه ایران با او بود. شاه ایران پس از پیروزی بر افراسیاب در این کارزار، کشواد را خلعت بخشید.