کوهستان

جبل

دهستانی است از بخش کلاردشت شهرستان نوشهر واقع در بخش باختری رودخانه چالوس دارای ۲۲ آبادی و ۴۶٠٠ تن سکنه.
زمینی که در آن کوه بسیارباشد، کوهسار، کهستان، وقهستان، نیزگفته شده
( اسم ) زمینی که در آن کوه بسیار باشد

(هِ ) (اِمر. ) زمینی که در آن کوه بسیار باشد.

کوهستان. [ هَِ ] ( اِ مرکب ) معروف است که کوهسار باشد، یعنی جایی که درآنجا کوه بسیار است. ( برهان ). جایی که کوه بسیار باشد و آن را کهستان نیز گویند و عرب قهستان کرده و دراغلب ولایات قهستان نام ولایتی است ، چنانکه در خراسان قاین و قهستان و در عراق قهستان قریب به قم... ( آنندراج ). هر جای احاطه شده از کوه و بیشه. ( ناظم الاطباء ). ( از: کوه + ستان ، پسوند مکان ). مخفف آن کهستان ، قهستان ( معرب ). ( حاشیه برهان چ معین ). زمینی که کوه در آن بسیار باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) :
پلنگان را به کوهستان پناه است
نهنگان را به دریا جایگاه است.برنده ره بیابان در بیابان
به کوهستان ارمن شد شتابان.اگر باران به کوهستان نبارد
به سالی دجله گردد خشک رودی.و رجوع به کهستان شود.
|| هر جائی که عبور از آن ممکن نباشد. ( ناظم الاطباء ).

---

کوهستان. [ هَِ ] ( اِخ ) جبال. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جبال ( اِخ ) شود.

---

کوهستان. [ هَِ ] ( اِخ ) نام ولایتی است از خراسان که آن را کهستان هم می گویند و معرب آن قهستان است و به تعریب اشتهار دارد. ( برهان ). قهستان. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). این ناحیه که در قسمت جنوب خراسان کنونی است ، شامل بیرجند و طبس و قاین و گناباد و تون و ترشیز و خواف بوده و از سوی مغرب به کویرلوت و از سوی جنوب به سیستان محدود می شده است. رجوع به قهستان و سرزمینهای خلافت شرقی صص 377-388 شود.

---

کوهستان. [ هَِ ] ( اِخ ) قبل از این سمرقند را نیز می گفته اند. ( برهان ). سمرقند. ( ناظم الاطباء ).

---

کوهستان. [ هَِ ] ( اِخ ) یکی از دهستان های نه گانه بخش داراب که در شهرستان فسا واقع است. حدود و مشخصات آن به قرار زیر است : از شمال به ارتفاعات سرکوه داراب ، از مشرق به شهرستان سیرجان ، از جنوب به دهستان رستاق و از مغرب به دهستان قریةالخیر و حومه داراب محدود است. منطقه ای کوهستانی و هوای آن نسبتاً سرد است. محصولاتش عبارت است از: انجیر، مویز، گل سرخ ، گردو، بادام ، توتون ، لبنیات ، پشم ، پوست ، عطر و گلاب. این دهستان از 17 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده است و در حدود 12000 تن سکنه دارد. قرای مهم آن عبارت است از برفدان ، چاهکویه ، رزک ، شکرویه ، لای زنگان ، نودایجان ، سهلک و لای گردو. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

جایی که در آن کوه بسیار باشد، کوهسار.