دوسگ دندانان یا دیکینودونتس ها (نام علمی: Dicynodontia) نام یک فروراسته از ددکمانان بود دو سگ دندانان سیناپسیدهایی گیاهخوار بودند در اواسط دوره پرمین ظاهر شدند و در پایان دوره تریاس از میان رفتند.
دوسگ دندانان در اواسط دوره پرمین پدیدار شدند و به سرعت در سراسر ابرقاره پانگه آ گسترش یافتند دوسگ دندانان از موفق ترین جانوران اواخر دوره پرمین تا اواسط دوره تریاس محسوب می شدند این موفقیت را به خوبی می توان از تعداد زیاد گونه های این جانوران و اندازه گونه های مختلف آنان دریافت به طوری که کوچکترین گونه ها به اندازه موش و بزرگترین گونه ها به اندازه فیل بودند با این حال تنوع این جانوران از اواسط دوره تریاس رو به افول نهاد احتمالا علت این موضوع ظهور و گسترش گروه های مختلف شاه خزندگان از جمله دایناسورها بود که از اواسط دوره تریاس به تدریج جای سیناپسیدها را در کنام های مختلف زیستی گرفتند نسل این جانوران سرانجام در جریان وقوع رویداد انقراض تریاس-ژوراسیک به طور کامل از میان رفت.
دوسگ دندانان گروهی از ددکمانان بودند در نتیجه ویژگی های این گروه از جانوران را دارا بودند علاوه بر این دوسگ دندانان ویژگی های اختصاصی خود را نیز دارا بودند این موجودات دارای منقاری مشابه منقار طوطی و لاکپشت های امروزین بودند که از برای قطع کردن شاخ و برگ سخت گیاهان دوره پرمین و تریاس از جمله سرخس ها استفاده می کردند این جانوران همچین دارای عاج هایی مشابه عاج های گراز های امروزین بودند که از آن برای کندن زمین ، دفاع در برابر درندگان و نیز درگیری های درون گونه هایی مانند رقابت برای قلمرو یا جفت یابی استفاده می کردند دوسگ دندانان همچون پستانداران امروزین غذا را در درون دهان خود می جویند و سپس آن را می بلعیدند درباره خونگرم یا خونسرد بودن این موجودات اختلاف نظر است اما امروزه اکثر دانشمندان دوسگ دندان ها را جانورانی خونگرم می دادند شیوه تولید مثلی آنان نیز احتمالا مشابه برخی پستانداران ابتدایی مانند نوک اردکی بوده است تحقیقات همچین ثابت کرده که دست کم تعدادی از گونه های دوسگ دندانان دارای پوششی از مو بوده اند.
Eodicynodon
دوسگ دندانان در اواسط دوره پرمین پدیدار شدند و به سرعت در سراسر ابرقاره پانگه آ گسترش یافتند دوسگ دندانان از موفق ترین جانوران اواخر دوره پرمین تا اواسط دوره تریاس محسوب می شدند این موفقیت را به خوبی می توان از تعداد زیاد گونه های این جانوران و اندازه گونه های مختلف آنان دریافت به طوری که کوچکترین گونه ها به اندازه موش و بزرگترین گونه ها به اندازه فیل بودند با این حال تنوع این جانوران از اواسط دوره تریاس رو به افول نهاد احتمالا علت این موضوع ظهور و گسترش گروه های مختلف شاه خزندگان از جمله دایناسورها بود که از اواسط دوره تریاس به تدریج جای سیناپسیدها را در کنام های مختلف زیستی گرفتند نسل این جانوران سرانجام در جریان وقوع رویداد انقراض تریاس-ژوراسیک به طور کامل از میان رفت.
دوسگ دندانان گروهی از ددکمانان بودند در نتیجه ویژگی های این گروه از جانوران را دارا بودند علاوه بر این دوسگ دندانان ویژگی های اختصاصی خود را نیز دارا بودند این موجودات دارای منقاری مشابه منقار طوطی و لاکپشت های امروزین بودند که از برای قطع کردن شاخ و برگ سخت گیاهان دوره پرمین و تریاس از جمله سرخس ها استفاده می کردند این جانوران همچین دارای عاج هایی مشابه عاج های گراز های امروزین بودند که از آن برای کندن زمین ، دفاع در برابر درندگان و نیز درگیری های درون گونه هایی مانند رقابت برای قلمرو یا جفت یابی استفاده می کردند دوسگ دندانان همچون پستانداران امروزین غذا را در درون دهان خود می جویند و سپس آن را می بلعیدند درباره خونگرم یا خونسرد بودن این موجودات اختلاف نظر است اما امروزه اکثر دانشمندان دوسگ دندان ها را جانورانی خونگرم می دادند شیوه تولید مثلی آنان نیز احتمالا مشابه برخی پستانداران ابتدایی مانند نوک اردکی بوده است تحقیقات همچین ثابت کرده که دست کم تعدادی از گونه های دوسگ دندانان دارای پوششی از مو بوده اند.
Eodicynodon
wiki: دوسگ دندان