واردات

واردات (به انگلیسی: Import) به کالاهایی که در کشور یا کشورهایی ساخته یا فراهم شده و از راه تجاری به یک کشور دیگر وارد گردد، واردات گفته می شود. معمولاً چون تهیهٔ پاره ای کالا برای برخی کشورها امکان پذیر نبوده یا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد، لذا آنان با استفاده از کالاهای وارداتی نیازمندی های خود را تأمین می کنند. شرایط جوی و وضع آب و هوا از جمله عوامل تعیین کننده ضرورت و میزان واردات است. مثلاً چون رشد و نمو گیاهان و میوه های گرمسیری یا استوائی برای کشورهای مناطق معتدله یا سردسیر امکان پذیر نیست، بنابراین با وارد کردن این گونه میوه ها، نیازمندی ساکنان این کشورها را تأمین می کنند. مسئله تخصص، کارگر و قابلیت زمین نیز از جمله عوامل مؤثر در میزان واردات است. غالب کشورها در برابر واردات، کالاهایی را که در داخل تهیه می کنند به کشورهای دیگر نیز صادر می نمایند، و سعی می کنند تا میان واردات و صادرات حداقل، تعادل مناسبی برقرار باشد و کوشش می کنند صادراتشان بر وارداتشان فزونی گیرد. به طور کلی اقتصاد سالم و معقول آن است که صادرات بر واردات فزونی داشته باشد.
گیتاشناسی نوین کشورها ص ۵۸۳
ده کالایی که بیشترین واردات به ایران را در «شش ماهه نخست سال ۱۳۹۳» داشته اند و ارزش دلاری و رتبه وارداتی آن ها با مدت مشابه سال پیش ازاین (شش ماهه نخست سال نود و دو) مقایسه شده است، عبارتند از: ۱-گندم، ۲-وسایل نقلیه با موتور پیستونی درون سوز تناوبی جرقه ای با حجم سیلندر بیشتر از هزار و پانصد سانتی متر مکعب اما از سه هزار سانتی متر مکعب بیشتر نباشد، ۳-برنج های هندی و پاکستانی، ۴-دانه ذرت، ۵-گنجاله سویا، این محصول بازمانده جامدی است که پس از روغن کشی از دانه های روغنی به جا می ماند که عمدتاً به عنوان خوراک دام مصرف می شود، ۶-محصولات آهنی، محصولات از آهن یا فولاد غیر ممزوج تخت و گرم نوردشده به شکل طومار، ۷- دستگاه های گیرنده، فرستنده تلفن همراه، ۸-شکر تصفیه شده، ۹-ماژول نمایشگر متشکل از صفحه LCD یا LED پلاسما، ۱۰-گوشت یخ زده.
شرکت های واردکننده بایستی اشراف کافی به قوانین و مقررات صادرات و واردات به کشور داشته باشند. اشراف به قوانین واردات کالا به ایران در حوزه تخصص شرکت های خدمات بازرگانی می باشد. در ابتدای امر تولیدکننده، بازرگان، شرکت واردات یا خریدار بنا به دلایل و شرایطی که دارد، نیازی را در بازار احساس می کند و متوجه می شود که می تواند با استفاده از روابط یا با استفاده از مشتری های خود کالای مدنظر را به بازار موجود وارد و از منافع آن بهره ببرد. یا بنا به نیاز سنجی و امکان سنجی ها در شرکت های تولیدی و تحقیقات بازار (market research) یا شم تجاری بازرگان تشخیص می دهد که موعد واردات کالایی خاص فرا رسیده است. در این حالت مطالعه اندازه بازار مورد نظر و بخش بندی بازار و سهم رقبا از بازار، شناخت میزان تقاضا و مصرف و درک ضرورت نیاز مردم به آن کالا پیش از واردات از دیگر کشورها باید مورد بررسی قرار گیرد و با توجه به درآمد و مصرف سرانه می توان متوجه شد که مردم به چه اندازه حاضر به پرداخت هزینه برای آن کالای خاص می باشند و این امر در کنار برآورد هزینه های بازرگانی و واردات کالا نهایتاً منجر به برآورد صحیحی از واردات کالا ایجاد می نماید.
در گام بعدی شرکت واردکننده یا تولیدکننده باید تصمیم بگیرد که کالای مورد نظر خود را از کدام کشور مبدأ وارد نماید. البته در خصوص کالاهایی که دارای برند و نام تجاری مشخص هستند کار بازرگان آسان تر است زیرا از قبل مشخص می شود که کدام برند را باید از کدام کشور مبدأ خریداری نمود. به عنوان مثال شرکت های پتروشیمی اعلام می کنند که به کالای خاصی با نام تجاری و برند معینی نیاز دارند، در این حالت شرکت بازرگانی واردات کالا را با توجه به برند آن از کشور مورد نظر انجام می دهد. این خلاصه ای بود از کلیات مراحل واردات کالا در شرکت واردکننده.

واردات (ابهام زدایی). واردات ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
تعرفه
صنعتی سازی جایگزین واردات
واردات

واردات (import)
کالا یا خدماتی که کشوری از کشور دیگر برای مصرف داخلی، یا به قصد فرآوری و صادرات مجدد خریداری می کند (مثلاً، صادرات هنگ کنگ به شدت وابسته به واردات است). واردات ممکن است عینی (کالا) یا غیر عینی (خدمات) باشد. چنانچه در کشور وارد کننده، در مقابل، اقدام به صادرات، آن هم با ارزشی معادل واردات، نشود، تعادل در تراز پرداخت ها برهم می خورد و چه بسا متعاقب آن، با حمایت هایی که از صنایع داخلی به عمل می آید (نظیر وضع تعرفه های وارداتی یا سهمیۀ واردات) محدودیت هایی بر واردات اعمال شود.