ضد خاص

[ویکی فقه] امر وجودی غیر قابل جمع با یک تکلیف را ضد خاص گویند.
ضد خاص، مقابل ضد عام می باشد. ضد خاص یک امر وجودی، امر وجودی دیگری است که با آن در وجود جمع نمی شود و میان آنها از نظر عقل یا شرع، کمال منافرت و ناسازگاری وجود دارد.ضد خاص، همان ضد فلسفی است؛ یعنی «امران وجودیان بینهما غایة التباعد». بنابراین، ضد خاص یک واجب، امری وجودی است که با آن واجب، اجتماع نمی کند؛ برای مثال، ضد خاصِ نماز خواندن، خوردن یا نوشیدن است که با نماز جمع نمی گردد، زیرا مکلف از نظر شرعی نمی تواند در همان حال که چیزی می خورد یا می آشامد، مشغول نماز نیز باشد.
عناوین مرتبط
ملازمه امر به شیء و نهی از ضد خاص.