ماش سیاه

ماش سیاه (نام علمی: Vigna mungo)، لوبیایی است که در شبه قاره هند رشد می کند. مثل خویشاوندش ماش از سردهٔ لوبیا به سردهٔ ماش تغییر یافته و جزو آن طبقه بندی شده است. ماش سیاه از هندوستان منشأ گرفته است. این گیاه از زمان های قدیم در هندوستان کشت می شد و یکی از مهمترین حبوبات آن کشور و پاکستان است و به طور گسترده ای در آشپزی پنجاب مورد استفاده قرار می گیرد. ناحیه آندرای ساحلی در آندرا پرادش به خاطر ماش سیاهش معروف است. بخش گنتور در آندرا پرادش در تولید ماش سیاه رتبهٔ یک را به خود اختصاص داده است. ماش سیاه به مناطق دیگر گرمسیری مثل:کارائیب، فیجی، موریس و آفریقا بیشتر توسط مهاجران هندی معرفی شده است.
Azukia mungo (L.) Masam.
Phaseolus hernandezii Savi
Phaseolus mungo L.
Phaseolus roxburghii Wight & Arn.
ماش سیاه بسیار مغذی است زیرا حاوی مقادیر بالای پروتئین (۲۵ گرم / ۱۰۰ گرم)، پتاسیم (۹۸۳ میلی گرم / ۱۰۰ گرم)، کلسیم (۱۳۸ میلی گرم / ۱۰۰ گرم)، آهن (۷٫۵۷ میلی گرم / ۱۰۰ گرم)، نیاسین (۴۴۷ میلی گرم / ۱۰۰ گرم) تیامین (۰٫۲۷۳ میلی گرم / ۱۰۰ گرم) و ریبوفلاوین (۰٫۲۵۴ میلی گرم / ۱۰۰ گرم) است. ماش سیاه مکمل اسید آمینه های ضروری موجود در اکثر غلات است و نقش مهمی در رژیم های غذایی مردم نپال و هند دارد. مفید بودن ماش سیاه در کاهش سطح کلسترول بالا نشان داده شده است.